D e Speciebus
quantitatis.
Art. IV.
2 0
5
I ta censhe videtur
Ar i ~totel es,
t
que
um er- S. T orn as,
1.
M ta pb.
Jea
1
S·
ub1 acrius expenden quan ti
tcn i ~
species, t mpirs uti
&
mot um ab
aliis ex ludir.
Proba111 r ratione : Dura tio
ñon
con stituit speciem p1zdicamenti,
s
d
I
dÚcitur ad
spec1em ·reí cujus est
durauo ; sed tempus ex genere suo
est qua:dam species duratio nis , def–
fin itUr enim ,
durotio rei vQriab1/is
:
ergo non constituir speciem pra:di–
camenti. Et sane, si tempus sit spe–
cie
prredicamentalis , no n video cur
JEvum,
&
lEternitas , saltero parti–
cipa ta, n n consiituan.t etiam spe–
ciem aliquam przdicamentalem; su nt
en1m perfeétiores dura1iones, quam
tempus.
~
Confirmatur ratione Aristotelis,
&
S.
Tb
1ma:
5. Metaph. Jeét. 5. Quod
n n
e.stpee se e:ir.tens m
non est ,
sal re
m pr prie, species quantitatis; at–
qui tempus no n extenditur per se' sed
rat ione motus : ergo non est propr ie
:ipe ies qua ntit:uis. Major este idens
ex
term inis. Minor declaratUr: Du-
ratio non ese per se ext€nsa , sed ra·
tione rei, cuj s est duratio; est anim
de
se perrnan nria rei in
esse;
quod
1ue,
s1 sic indivisibile, durat io erit
indivi ibilis ; si vcró sit
ene
divisi bile,
&
fluenter extensum , coosequenter
&
ipsa duratio eric extensa ; atqui
tempus ese duratio motns: ergo non
~xcenditur
ratione sui , sed ratione
morus, quatenus
esse
motus non to·
t um sinrnl existit, sed per partes suc–
cessi ve fluir.
Nec camen inde ínferas contra
'2.
Conclusionem, motum per se extendí,
arque adeó sse proprie spec1em quan·
titatis : nam rursus motus extenditur
ratiooe alterius ,
oempc
ra tione
m~~
dii , quod est ínter terminu m
:l
quo,
&
te rminum ad quem; mo tus enim
St quoddam
fieri;
seu progresSUS
a
termino
a
quo ad
terminum
ad
quem : Unde
si
term1n1
illi
sin•
imn·e'diati , motos est
instan taneus,
&
indi,·issi bilis , ut m tus
a
vi a ad
mortem. Si veró
int.erterminos sir
aliqua latitudo, m
otusesr
extensus
su
ce~sive
; ut
motu~
a
par o calare
ad magnum; ah hoc loco ad alium
d issitum. ! taque motus, n c tempus
per se extensa sunt; sed tempu prop–
ter motum, motus vero propter me–
di um , in quo
fit.
Dices contra primam,
&
secundam
conclusionem : Special1s mod us ex–
tensionis in part s est specie
quan–
titatis; sed tempus ,
&
motus im–
portant
special m modum exrensio–
nis
in panes ,
nempe extensionem
successivam : ergo
&
speciem quan·
litatis.
Resp. Distin guo majorem : Si illa
extensio
sit per se extenúo
:
concedo:
si solum sir extensio
rat ione alteriu1,
B
quasi per acciden1,
nego : vel si
illa extensio dicat ens completum,
&
ad áli ud non reduél-um , conce–
do :
si dicat ens solum
incomple–
tum,
&
·ad aliud r dud-um , nego:
Forró j am ostendirnus , motum ,
&
tempus reduci
ad
alía
entia ;
ac
pra!tere:l non exrendi
ration~
sui,
sed
ratione alrerius : Unde
licet
imporrent que ndam
specialem
mo•
dum extensionis , is tamen non sa–
tis est , ut
speciet qu1mtitati1
proprie
dicatur , sed solum minos pcoprie;
nam fatemur exrensiooem success1vam
aliquo modo esse speciem quantitatis,
sed minus exaélam : Unde qurestio
fe–
re
est
de
solo nomine.
.
QUAll