1000000219

Previous Page

Next Page

Page Background

2 02

Logicte

majoris p rima pars. Disp.

II.

Qurest.

III.

ferri nequeunt. Unde P hysicus in-

species quantitatis enumerat in Logica,

telligít , his dirnensionib us subesse

quas rejicit in Metaphysica, u bi nadit

qu;edam subsiantialia principia , qua:

exaétiorem quantitatis divissionem. Re–

substantiam corpoream constituanr ,

fr remus

hic

species omnes sive pro–

atque sint aét ionum , pass1onum, af-

prias, si ve improprias : in sequentibus

feélion11mque' qu as

in rebus natu-

vero articulis discurremus' qu<e ha–

ral ibus cernimus , principia , sicci , ca-

bendre sint propria;:

&

qua::

impro–

lidi, frigidi, humidi , motus, vegeta-

pria;:. Divisio au tem quantitatis desu–

tionis , sensus &c. verum de his am-

. mi debet ex ejus

deffinitione , qu a

plius in Physica.

d icitur,

A ccidens extensivurn substan–

tice

in

partes

,

seu

.extenúo

par–

tiutn in seipsis:

ldeoque juxta varios

modos extensionis in partes,. erunt

AR

TlCULUS

III.

Quotuplex sit Quantitas?

Q

Uantiras duohus mo'dis vulgo su–

mi solet.

e.

P roprie, pro e:x ten–

sione dimensiva.

z.

Metaphori–

ce' pro pra!Stantia vi rtutis. Prior solis

rebus corporeis convenit, & h

·

tituit pra!dicarilentum: alrera

–

citur etiam de rcbus Spiritual

qua S. Augustinus

l.

6.

de Trinit. c.

8.

In

hi.r,

inqµit ,

quce- non mole magna

.run1

,

sed virtute,. hoc est majus es–

.re, quod melius es-se.

Ha!c autem quantitas virtutis, seu

perfeélionis attenditur tri pliciter.

1.

quaotum ad pra;:stantiam naturre.

2.

quantum ad durationem

3. quan·

tum ad virtutem agend

uos

tres

modos complexus est.D. Augustinus,.

cum ait, fi b. de Fide ad Petrum c.

1.

JEqualitatem

( qua:: est

proprietas.

quantitatis)

intelligi de Personis

Di–

vinis

,

in quantum nulla

ipsarum

,.

aut

p1

cecedit teternitate

( id est, du–

ratione )

aut excedit magnitudine,.

(id est , pra!stantia natura:)

aut

sup~rat potestate

, id est , agendi virtute.

Quantum vero ad quantitatem di–

rnensivam, divisi sun t Authores in as–

signandis ej us speciebus. Huic discor–

dia:

locum fecit At_istot eles,, qui piures

varia: species quantitatis.

·

Quantitas itaque

in' communi di–

vid1tuc in permanentem

i

&

succes–

·sivam.

Quantitas permanens. est

EXtensi"

in

partes simul existentes.

Sic linea,

superficies , extensa;: sunt in parces,.

qua: simul sunt in . toto. Quantitas.

successiva .est

extensio in partes suc–

cessive fluentes.

Sic

die

extenditu

r–

in horas , qua! non simul sunt , sed

sibi succedunt.

Quantitas successiva dividitur

irt

Tempus,

&

Orationem. Tempus est

successio continua motus,

seu potius

mensura

hujus

successionir.

Orario

vero hk sumitur' non

Ut

in Logica

minore· pro voce significativa ; sed

pro voce, aut sono quovis pturibus

partí.bus, quarum alia: alíis breviores,

aut longiores. sunt, sibt succedenti–

bus , composito : ut dum pronuntia–

mus,

Dominus;

hic sonus tribus par–

tibns brevibus constat : at

M?rtalir,

tribus longioribus morulis. componi–

tur: !taque tempus est

extensi<; suc–

cessiva continua

; Oratio vero est

ex–

t ensio

successiv a quidem

>

.red cons–

tans partibur ab

invicem distinélis

:

Ut cantilena, non uno sono conti–

nuo traélu prolato constat, sed plu ri.

bus