224 / 298
zo8
L ogicce maj()'ris
prima par
s.
Disp.
II.
Qurest. III.
di cit specialem modum extensionis.
Respondent adversarii : numerum
·M ajor paree, nam extensio multitu-
non pont
in
pr<edica mento defeélu
din is, &
in partes discretas, di ver-
conditionis
pr<edicamentalis, quia
sa est ab exrensione molis : siqui-
scilicet , non est unum per se
sed
dem alia possuat esse pa rvz molis,
solum unum per accidens, in
~uan&
tamen mag nre mult itudinis , ut
tum est aggr-egario plurium unitatum
grana pa paveris : & e contra' qua:-
&icut populus est aggregatio pluriun:
dam possunt esse magn<e molis, &
hominum.
parv<e
multitudinis, ut du<e rupes.
· Sed
impugnatur
h<ec
responsio
lVIinor vero cerca est : ut enim quan·
&
simul probatur secunda
conclu~
titas co itinua dilatatur mole, & in
s10: Numerus est ens reale , finitum
p artes
un_i~as _ ;
ita n_umerus
ext~ndi-
completum, &
un~m
per
se: ergC:
tur multttudme,
&
m partes dtscre-
habet omnes condmones entis pra:–
tas, id, in piures u nitates.
dicamentalis. Probatur antecedens:
&
Confirmatur: Numerus habet spe·
in primis, quod
sit realis, patet •
c ialem modum augmenti ,
&
di mi-
Idea enim numeri non exprimit ·ali:
nutionis , a?qtJalitatis , &
ina:quali-
quid in nuda apprehensione consis–
tatis ,
mensura~ilitatis
, divisibilita-
tens ,
sed
in
rebus ipsis ex:istens.
t is ,
proportionis, &c.
Imo ha:c Quod etiam sit finitus, certum est;
omnia ( pr.:ecipue
ratio mensur<e)
quia qurelibet numeri
species
est
perfeél:ius ' &
prius reperiuntur in
finita. Quod vero .sít ens comple·
numero, quam in qoantítate conti·
tum , negari non potest; non enim
nua, ut dicit D. Thomas, opuse. 36.
est pars alterius entis , nec est vía,
cap.
1.
Unde quantitas
continua
&
tendencia ad aliud, sicut motus;
rnensuratur
a
nobis per numerum;
nec affeélio entis incompleti ,
sicut
ut numerando passus, mensuramus
tempus.
vi-am ; numerando ulnas, mensura·
Quod vero nomerus
sit ens pea
mus pannum; sed ista omnia sunt pro·
se unum, quod solum ei detrahunt
prietates quantitatis : ergo numerus
adversarii, probatur ratione S. Tho·
habet specialem modum quantita- ma:, 8." Metaph. leél:. 3. lllud est pee
tis.
se unum, quod habet speciem ab
Si dicas, etiam tempus
hab~re
spe-
uno, sed numerus habet speciem al>
aialem modum augmenti , & dimí·
uno: ergo est per se unum. Majoc
nutionis
~
mensurre , &c.
&
tamen
fere nota est ex
terminis ; nam,
propterea non constituere speciern
quod habet speciem ab uno ,
0011
propriam quantitatis :
in promptu
habet, nisi unam specíem, seu essen·
est disparitas : nam tempus , ut di-
tiam; sicque differt
a
composito pee
ximus, non est extensu'1 ratione sui.
accideos, quod piures involvit es–
Deinde , est aliquid
incompletum ,
sentías. U nde, quae multis constat
&
reducicur
ad motum, ut omois
partibus, ab aliquo uno. determina–
duratio ad
rem durantem; at vero
tis, sunt unum per se; sive illud
numerus est ens completum,
&
ex-
unum sit una forma ·; ut mi;1'tum,
tensum racione sui,
&
extensione spe·
licet
constet
pluribus
elementis,
c-iali , scilicet, mulcitudinis.
unum esr, quia sub unica mixti for·
roa