Table of Contents Table of Contents
Previous Page  190 / 298 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 190 / 298 Next Page
Page Background

174

Logic~

majoris

prirna par

s. Disp.

I.

Qurest.

II.

naturam Angelicam aliter, quam sit ram Angelicam ad modurn natura!

in

se: ergo nec ad modum rerum cor- corporea:, ipsique

attribuece~univt!c­

porearum. Probatur antecedens nam salitatem (sicut consuei,imus attcibue–

c;oncipere rem aliter quam sit in se, re naturis corporeis) licet in se in–

est errare.

corporea sit ,

&

minime secundum

Resp. Nego antecedens. Ad proba- rem communicabilis? Sed

de

his plus

-tionem, distinguo: concipere rem ali- quam satis.

ter, quam sit in se, est errare ; sí ly

·aliter

se

teneat

e" parte reí cognitte,"

concedo : si solum

u

parte modi cog·

norcendi,

nego. Solutio est D. Tho–

ma:

1.

p. q.

8~.

art.

t.~d

1.

Explica–

tur ex ipso Sanélo Dottore: Intellec–

tus esset quidem falsus, si intellíge–

ret rem aliter esse in se , quam sit

in

se ; ut si intelligeret, Angelum in

se ípso esse corporeum , & realiter

multíplicabilem ; at vero non est fal–

sus , ficet alius sit modus rei in in–

telligendo , quam sit

in

essendo ; ita

lat

v. g. res intellígatur cum pra:ci–

.sione , vel cum abstraétíone , vel

cum distinélione, vel cum relatione

pra:dicati ' subjefü ' uni'versalis' &c.

Qua: tamen omnia non competunt

ei, ut est in se: sed adveniunt se–

·cundum quo'd 'est in· ratione nostra.

Sic absque falsitate distinguimus

·Deum

a

suis att'ributis ; hominem di–

vidímus

in

genus ' & differentiam;

n aturám praescindimus

a

singularibus;

~

attribuimus Petro relationem sub–

jeéti , q_uam -non habet in se,

&c.

Luculentius exemplum habetur in pri·

vationibus ,

&

negationibus, de qui–

bus

ita

lóquimur, ac si essent ve–

·ra

entia : dicimus enim tenebras oc–

cupa~e

aerem ., mortem esse terd–

biliss1mum omnium terribilíum ;

&

tamen constat , mortero ,

&

tene·

bras nihil esse in se ipsis , quamvis

illa concipiamus, & de iís díspute–

mus, quasi essent vera e.ntia. Quídni

er¡:o

a

-pari

li<~ebit.

condpete

natu·

AR TICU LU S VU.

De

Proprio,

~

Acciilente.

P

Auca qua:ri solent de istis du-obus

universalibus; unde sub uno titu·

lo ea breviter explicanda suscipimus.

Proprium igitur quacuor modis

su–

mi

solet : Primo pro eo quod con–

venir soli , sed non omni ; ut , soli

bomini competit, esse Christíanum,

esse Medicum, ess·e Phi1osophum, sed

non omni homini ista conveniunt. Se'–

·cundo, pro eo quod convenit omni,

sed non soli ; ut esse bipedem., con·

venit omni homini, sed non soli. Ter–

tio, pro eo, quod coq.veníc omni ,

&

soli, sed non semper ; ut dormire,

&

vigilare , convenit omni ,

&

soli

ani–

manti; sed non semper. Quarto

de-

.múm pr9prium dicitur , quod con ve·

nit omni, solí,

&

semper; ut igni, es–

se calidum in summo; homini esse ad–

mirativum, &c. Hoc posito:

CONCLUSIO PRIMA.

Quartum universale,quod Proprium

dícitur , est ,

quod convenit. omni, so–

li,

B

remper

:

Untle alia tria non

per·

tinent ad hoc

-univeru#e

,

:red

ad qui•·

tum

,

nempe

,

<id Accidenr.

Probatur ratione D. Thoma: Opus–

(:UI.

48.

<:ap.

'6.

Proprium ením est,

quod causatur ex principíis essentiali·

·bus

1

&

ad illa conse<¡uitur ; sicut

er·