i
tfo
Logicte majorisp rima pars. Disp.I.
Qurest.III.
rum natura exi1tens
,
nego. Id est
vum ; sicque incidimus in sententiam
veritas , saltem añrmationis , non est
Scoti.
n is1
de objeéto positivo ; nam
de
Resp. Distingo : -habent
eue
ob-
mera
negatione
nihil affirmari po-
jeétivurn
positum
in re
extra D eum
test : At non requ iriiur , ut illud ob.
ut vult Scotus , nego :
pouibil
;~
j
étum p•>sitiv um sit
aélu
po it iv um
re'
&
ideo aptum objici intelleétui
in rerum narnra. Ut , cum d1co, li-
sive divino, sive creato ,
concedo:
n e~
a
centro ad circumfe rentiatn cir ·
}taque illud
esse
obj étivum, illaque
culi duét;e sunt <Equales, loquor q11i- .
ident i ta~
objeétiva nihil est
aliud,
dem de re aliqua positiva ,
&
on
<l<!
quacn
1psa
natura rei possibilis in
mera negatione; at, ut me:i proposi-
sua
esse~tia
indudens qu:edam pra:–
tio vera sit , non e>t ne.:esse , re'll hu·
dicat~,
srne quibus nec esse, nec in·
j
smodi aélu esse positam in rernm
tellig1
~otest
; qu;e proinde semp;;!r de
nat ura.
ea vece afirmari possunt , at nun-
I.i:istabis: Varitas p-ropositionis exi-
quam negari : Ut ab
~temo
fuit ho–
g it identttatem,
&
nexum inter pr<e-
mo poss1bilis,
&
ille ho:no ab rerer–
dic.a tum,
&
subjeétum; sed ille nexus,
·no fuit idem , ac animal
rationa le
&
identitas non est ab ;Eterno in pro-
possibile;
SÍCGUe
ab <eterno verum
p ositionibus ne essari is : ergo nee ve-
fuit, quod horno est an imal ra !ion.i–
r itas. Probatur minor : nexus,
&
iden·
le; prótnde4ue foi.t iden titas ínter ho–
t itas extremorum exigit, ut sint extre-
minem ,
&
animal fationale.
ma ; sed extrema non sunt a:terna:
ergo nec eoru m nexus.
Resp. N ego minorem in sensu su–
pra
ex plicato. Ad probationem , dis–
ti nguo majorem : nexus ,
&
identi–
t as extremorum
supponit extrema,
eo modo , quo ille nexus est , con–
cedo : alio modo , nego. Id ese , ut
extrema in
re
positive uniantuc, ne–
cesse est ,
excrem~
esse possita
a
par–
te rei : At , ut uniantur solum ob–
j eétive,
&
ex propria es .enr ía , sa–
t is ese , ut extrema sine
obj ~éla
realia
possibilia , quorum
unum
in
suo
(lOnceptu aliud
includit. Porcó non
dicimus ,
in
re ab
<eterno extr<l
D
t.i m
fois ~e
naturas , suis pra?dicatis
essential1bus unitas ; sed solum unitas
o bj étive ,
quatenus eas
incelleétus
concipere nunquam potuit absque ta·
li u nione.
Dices : Ergo essenti:e
rerum ha–
li>em .ab
a:u:rno
aliquod
ess~
objefü-
ARTICULUS .H.
De
Pr1edicabilitate
Univer1alium.
T
Riplex vulgo distinguí soiet pr<e–
dicatio ,
Materiali.r
,
Id ntica,
&
Formalis
Pra:dicatio materialis di–
cicur ,
·cum pr"tedicaturn
reipra
e1t
eadem res
,
ac
subjeé'fum,
sed
ratio–
ne
omnino dii•er.rum:
Uc cum
dico,
animal itas ese rationalitas , id verum
esse materialirer dicitur; nam in ho–
mine eadem .res est animaliras ,
&
rationalitas ; at formaliter id falsum
e.H , nam rationalitatis notio alia est
omnino
a
notione ani
malitatis. Prredi–
catio identica est ,
ct.impra?dicatum
est idem re,
S
ratione cum .rubjeélo,
ut, Petrus esr Pétrus : Ensis est gla–
dius. Pra::dicatio formalis dicitur,
curn
prcedicatum
,
nec
omnino
Ídem
,
me
Qmnino fliverrnm
e.rta
rnbjeé'to~
serl