1000000215

QU/EST. Ill. A RT. I II.

147 P rob.

2 .

par. principiurn

hytarchicum ,

quod Morus cons-

...

telir, substantia intellectualis unitur

non pe1· aliqua phantaunata,

sed ut forma · ipsius.

Quod si ergo intellectus potest uniri ut forma

corpori cadesti, licet corpus ca:.leste organis careat ; cur non etiam

uniri poterit mundo tamquam forma? Vim hujus difficultatis sensere

S. Thoma: Commentatores, ideoque varias adhibuere responsiones ,

quibus referendis, ne longi simus, supersedemus. Videri poterunt Fer- ·

rariensis in cit. cap.

Cajetanus in

p. q.

70.

Nos autem etsi

illorum interpretationes non aspernemur , conabimur tamen, dil

·ul- -

tatis radicem attingere. Itaque anima<lvertimus

~·

Thomam laudato cap.

contra

verroem disputare qui in eo maxime versabatur errore, unum

scilicet esse universorum hominum intellectum, neque proinde huma–

nam animam u.liri corpori ut fonnam. Id Averroes pr:ecipue niteba–

tnr ostendere auctoritate,

demonstratione, ut ipse ajebJt, .\.risto–

telis, quemadmodum Angelicus Doctor observar loe. cit.

propterea

illum confutare aggreditur., ut ibid. dicit, ex opinione Aristotelis. Jam

vero non al iam opinionem Aristotelis oponere debebat Averroi, quam

illam eandem quan'l Averroes Aristoteli tribuebat ; si enim

liam , aut

aliter intellectam obficeret, frustra agere vigeretur. Averroes autem non

ita interpretabatur Aristotelem loquentem de animatione ca:.lorum, ut

putaret Aristotelern foisse loqutum de intellectu unito corpori ccdesti

tamqnam motore , ut

Thomas

p. loe. cit. interpretatur; sed affi.r–

rnabat , Aristotelem sensisse , animam uniri corpori ca:.lesti tamquam

formam; exque anima illa,

corpore componi animal ca:leste.

Ave–

rroÍI ,1erba

de subst. orbis c.

Videtm· quod formce corpo1'um cre–

lestium

maxime forma ultiini co11tinentis .fit quodammodo anima,

scilicet propter appetititm e."Cistentem in eo

pl'opter movere fit qito–

dammodo intellectus

sit forma simplicite1•

per qua1n animal ere–

/este componitit1' e.-i; imo movente,

imo moto.

!taque Averroes con–

cedebat ex mente Aristotelis animam ca:.li esse

formam simpliciter co1·–

poris crelestis.

Concedebat insuper, talem esse

p1·opter appetitum exis–

tentem in eo ,

ujmirum ex princ-ipio Aristotelis, quod in cit. cap.

T homas refert , quia

id quod movet omnino immotum

movet sicut de–

sidernbile.

Admittebat quoque, ean\ formam esse

qi1odammodo intel–

llectitm,

ex ea

corpore ca:.lum, sen

animal ere/este componi;

id.–

que ex sententia Aristotelis. Pra:terea negabat Averroes, ullam esse

in ca:lo animam sensitivam; imo

de ca:lo n.

37.

ajebat:

hoc er–

t•avit Avicmna, citm piitaverit, quod COl'fOl'a crelestia habeant phan–

tasiam

;

habeJ"ent enim instrnmenta s"e1is1ts.

Hinc recte infert

Tho–

rnas adversus Averroem:

Non potel'Ít igit111• dici, quod intellett1u con•

tilmetm· corporibus crelestibus per phantasrnata, vel oportebit dice1·e

( nimirum ex principiis Av_errois)

quod intellectw secundum suam

substantiam imiatur corpo1·i crelesti ut forma.

V ide igitur rationis

v.im;