1000000215

QU.

/F.ST.

III. ART. IIJ.

Aud.iamus, quinam

magistri sint. J am Moshemius S. Cyprianum ex;–

clud1t, reprehenditque Cudworthum, quod Cyprianum lau<laverit tam–

quam auctorem Operis

de Operibus Christi ca1•dinalibits.

Ex ipit etiam

S. Theophilum Antiochenum, Tatianum.,

Irenreum, qui ipso auc–

t ore Moshemio , aperte negarunt, Spiritum S. esse mundi animam.

Sane habenda nihili haud est tantorum Virorum auctoritas, qui ·ab

t emporibus

postol icis non longe abfuerunt. An forte

desider~1bitur

ia illis doctrinre castitas,

ingenii copia, quas Moshemius in

J1ac

decidenda causa requirit? Verurn ille j.uber familiam ducere Nazianze·

num. Excipiamus N azianzeni verba Orat. 37. de Spir. S. ita Ioquen:.

., tis. Qui

autem apud Ethnicos· Theologire laude magis excellue–

,, runt, propriusque ad nos accessernnt , per imaginem quamdam ip–

,, sum , meo quidem judicio, concepemnt, tametsi in nomine dis–

,, senserint, un iversitatis nempe mentem ;

.extrinsecam mentem,

,, aliisque

id genus norninibus eum appellantes. ,, Ex hisce autem

verbi

qure Moshemius · d escribit, inte!Jigimus Spiritum S. ab E thni–

cis füisse per imaginem quamdam apellatum

1miversitatis mentem

&–

e:i:trinsecam inmtem.

Quid autem ha:c cui¡n Spiritu S. quod sit de aoi.

ma mundi

am anima

intrinsectf',

non

e:1:trinseca

mens est; oisi

forte Moshemius velit, ejus anill'}atn , c1.11n hrec scribebat,

~xtra,

non

intra ipsu1n fuisse. Sed animadvertite atrocem in S. D octorem calum–

niam. Refert is ea in Oratione errores , qui de Spirltu S. extiterunt,

Sadducreorum, {jUi

piritum omnino negabant ; Ethnicorum , qui ad–

mittebant universitatis mentem; hrereticorum, qui

blasphemaban~,

Spi.

ritum S. .esse creaturam. Ait porro :

Nos vero nec

cwn iis

qtei

ne Spiritum quidem eue censent

NEC CUllf NUGATORI BUS

ETJI–

NICIS VERB,,1 ULLA

CO-~fMUTABBfUS

(

absit enÍm,

pucato1·um

oleo

sermonem nostl'1im

impihgur1mus

) :

cmn ceteris ai'tem

Í1I

hunc

modmn disputnbimw.

Proh nomiuum fidem

Refugit Nazianzenus ver–

ba ulla commutare cum nugatoribus ethnicis, de Spiritu. S. agens, ne

peccatorum oleo sermonem impingeret suum;

nihilominus audet Mos–

hemius de ipso scribere;

I s vero Spfritum S. illam ipsam

se mun–

di aninuim non .dubitat alfirmare de qua P latonici _quondam

;

<?'

a~ii

P hilosophi disseme1·int.

Post tam apertum mendac1um, no? mirabt–

mur Moshemii audaciam affinirendi eimdem errorem

Cynllo Alex.

8. con. Julian. lbi enim

Doctor Ju1ianum refellit impugnantem

mysterium SS. Trinitatis tamquam commentum Christianorum. Osten·

d it autem in Platonis ,

Platonicorum libris, quos JuJianus maxi–

mi faciebat, quredam reperiri, qure cum

C~1r.istianoruri:

dictis. m:ig–

nam habent affinitatem, nam Plato, Platomc1que adm1ttebant m Deo

Bonztm,

Mentem,

huic tertiam adjungebant

animam

m~indi.

Quod

ergo Cyrillus argumentum urget

ad hominem

adversus Juli:r?um, l1oc

Moshem1us tamquam Cyrilli sententiam profert.

u~tore'.11

l1b.

ope–

ribiu Christi Card.

hon murns impudenter Moshem1us e¡usdem erro-