1000000215

QV./EST. lll. ART. Il.

ex quo Wiclefus

(1)

ipsum desumsit

(2),

respondemus cum

T boma (3)

negan~o

.antecedens;

f~l?um

est

.eni~

electionem mi–

noris boni prée maJOrI repugnare D1vrn<l! sap1ent1ée; héec namque

postular , ut media sint proportionata fini proximo , quem Deus

tiunculam describit: ,, Quidquid facit Deus , si melius potest facere,

,, quam facit,

hoc

i~so no~

bene facit ,.c¡ uod

opti~um

q.ud

em non

,, facit quod fac1 t. Melms en11n faceret , s1 quod fac1t , melms faceret.

,, Facere quippe ,

nolle melius facere , etiam bonum facientis , male

,, est

facere.. ,, Sed hoc pía mens in D eum dici non sustinet &c. Hinc

A baelardus

IntPoductionis Theologica: c.

inferebat, D eum non

posse facere , nisi quod facit.

(1) Confrr Thomam W aldensem D octr. F id .

1.'a.

JO.

( 2)

Vidit fortasse Leibnitius, sententiam suam d e hoc mundo inter

possibiles optimo, ad Petri A baelardi in Concilio Senonensi ,

iclesi in Concilio Constantiensi darnnatum errorem acced ere ; qua–

propter non alía ratione illos reprehendit , isi quia

c01mnu nibus lo–

quendi formulis recesserunt; inquit enim T heod . p.

§.

de Abae–

lardo :

.V fletu r hic Auct or aliqut111,to nimium fuisse proclivis ad no–

vitatem loqttendi ,

cog itandi. N am revera p ura puta logomachia eral;

terminorttm dumta.11at

usurpation.em

innovabat.

De utrnque aute1n

scribit ibid.

§.

172 .

Censeo Viros doctos veritati, sibique í'psis vim

nd–

f erre , rnm sine causa loqutrones novas,

male sonantes adf ectrznt.

Auctore igitur Leibnitio, nihil est in A baeJardi w ·iclefique sen–

tentia d ignum censura, sed vitium un ice est in terminorum usurpa–

tione. Atqui Concilia non terminorum usurpationem tantum., sed sen–

tenttam ipsam

baelardi,

iclefi damnanmt. Vide Tom. l o. Con–

cil.

pag. Jo

sc¡q.

I 2 .

r ag.

59·

Quid si terminos ipsos specte–

mus ,

Abaelardi locutiones cum Leibnitii locutionibus confernmus?

Vix quidq ·am comperiemi;s esse discrim inis ; uterc¡ue enim contendit,

Deum

J1Qt1

potuisse facere nisi quod est optimum , quia

male

fecisset,

si fedsset, nol'ulssetque mel1us fácere;

si esset aliud pera:que bo–

:num, nuli-a

cu~

omitteret , fui·sset ratio. N am

fü isset , ne omittere

<]Uidern potuisset. Qua: est ipsa Leibnltii sent·entia. Permittamus autem

A baelardum ,

W iclefüm fuisse damnat os ob locutiones novas ,

ma.le

sonantes ; nonne etiam Leibni-tius mundurn hunc optrmum inter

possibiles adstruens , l'ocutionem novam ,

male soaantem

adhibuit~

Nemo

slquidem ante ipsum, si memoratos homines exciptas , de hu–

jusm<?<li mundo inter poss1.biles optimo adserendo c()gitavit, sed illum

proscrip.sere universi, utpote repugnaatem, li rni-te;;que .figentem Divinre

omnipotentia: .

D ivinam libertatem destruentem. Puduit Abaelar–

dum

ineptiarum

suarum

in A pología , seu Confessione

sua.

Utinam

Leibnitianos quoque

pu<l ead

(J)

i .

con. Gen. c. 8.ú.

·r