1000000212

~9E

C O N T R

R S I A

111.

igitur

· volnntates . ~ju_s nat~rales

, .

qure- cua°' ipíis

n.ua1e~o

totidem funt fub–

ftantia-(um eperaoones. Stcut emm- numerus flarnram unrns

ejufdem Chri

fii,

pie

intelligatur, & dicatur, non dividit Chritturn, fed

differ~mtiam

na:

tur~ru~

etiallii in unione cufl:odiri_dem_onftrat: fic

n~14n_erus voluntat~m

ope–

rat10num, qua! fecundum. fubflanttam rn ·eJUS narnns rníunt, non

d1vifion~m

'in:ducit , fed earum etiarn in miione·cuíhodia ta11m1m

ineoLumitatem-dedarat.

lnfbba,t

Pyrrbus

Voluntates fecum inferunt volentes : Si igitur du:.? funt

volui1tates in· Chriíl:o, unus. non erit Chriíl:us.

Refpondet

J'an8us ,Maximus,

·negando pri ncipium, cui ratiocinium ifl:uc;l

i:ii~

timr·. Si eni:m, inquit, concedatur inferd

cum

voluntatibus volentes, reciproca

confecutione

.ü~ferentur

cum volentibus voluntates, ei;itque· in Deo una hypq";

fialis,, quía: una: eft.

eo voluntas: .tres vero voluntates, quia tres font

per–

fonre, ac proinde tres naturre. Siquidem, focundum definitiones

regulas Pa–

trum,

differentia voluru:atum differentiam infort 11<11turarum.

Urgebat

Pyrrbus.

Si velle naturre ell , cum Patres dixerint , unam

eífe

Dei,

'Sanél:orum · vblu.ntatem; una erit Sanétorum, & Dei natura.

Refix>t1det

J'anélus Maximus,

diíl:inguendam illam propofitionem propter lío–

mo1iymiam vo121:1m.

·Y

oltmtas enim

dici

folet ·vis

volendi

qutt

vcrlenti ,inefi

, '

c,zuffa volendi, feu objeélum quod efi extra volentem.

Igitur cum Patres 1.mam Dei

Sa.nétorum. vo1untatem

eíle

dixerunt, fubíl:antialem Dei voluntatem

eife--:

J:ricem, feu vim · volendi in Deo non intellexerunt; gufa: fic intelligendo.,, no11

folum Sanél:os ejufdem cum Deo natura: feciífent,

fed

etiatn fibi ipfis repugna{..'.

fent, cum diferte fcripferint;

Nen poffe diverfas fubfiaptias communem habe!e

vo~

luntatem.

Spe.étanrnt igitur rem volitam ; atgue ita

fecundum cauffam

.five (

quibufdam -loqui placet,

per abufoonem

)

voluntatem appellaverunt Paties eam

rem q'..lam quis

vult.

Objiciebat

Pyrrhus.

Si velle natura! efl, a nobis ipfis,

ab aliis natura dif,

füfemus; immo & infinities mutamus narnram: ·Siquidem voluntatibus a nobis

ipG's ,·

ab .aliis diíftdenms,

nunc quidem. hoc volumus, r1¡unc autem illud

nolumus.

Refpondet

Sanélus Mitximus:

Modum quidem volendi, quo ab ali is

<liffi4~mus., infinities mutari, non ipfatn voluntacis namram .: ,Non . enim

efr

idem

veHe?

inqui~, &aJ~quo

modo ve.lle: Sicut non efr .idem

vid~r.e,

a~igu9

ll}0-7

do v1dere. Nam velle ficut

videre natura!

efl:,

ommbus, qui eJufdem

naturx font, ineíl:.

·vero a:liquo

m~do

velle, ficut aliquo modo videre;

~d. .

eíl:,

:veHc deambnlare,

·nolle deambulare; videre ad dexteram ,

v.el

la:–

vam

vel ad lihidinem, vel ad perfpicientiam.racionum? .quz

ü1

re~us

infunF,

IPQP.l

font utendi Yoluntate

afpeél:u ; & 111€ modus m_eíl:

u~ent1 .tant~m

ab: aliis eum diíl:inguit fecundum

d!fferenti~~

comrnumter ·d1&arn • S1 au,..

tem 1pfam naturam habemus hoc reíl:antem: 1g1tur velle

com~dere,

n~lle

comedere, non tollit _illud velle quod natura: eíl:, fed velfe altqu<> modo;·

.r.<i'"!

e_~

, eorul!l qure volumus efi ortus &. interirns. Neque enim

fi.

,ponamus,

qu~

peo

faél:a:

funt., qure funt ea

qu~

ipfe voluit

int~rir.e;

cum

his

etiall? vo–

lnnta~~

qua:

n.te

ea cogitatur,

efl:

,eorum effeétnx. fecundmn fobíl:a1mam ,

fimul mtenb1t . H:rc

.r.

M.iximus. •

¡ . .

OPU-