555 / 840
o
P
u s·
q
u
L
u
M
xv
11
r.
T H E S 1 S
I l.
Huic
fententi<e
non
repugnat
Scriptm"'
•
D
lcit quidem Chriíl:us Jo:
10.
Hoc
mandatum accepj aPatre.
Sed nonne
&
jufl:u–
ria erga creaturas frepe in Scrj ptura amibuitur Deo? Arr:imen hujufcemodi
juíl:itiam a Deo removet Theologorum pars potior, Scripturam de juftitia impro–
priediél:a five fidelitate interpretans. Neque vero illud Pf.
2
r.
rota
mea
reddam
( quod in perfonaChrifü dittum paffim accipitur) inhfuuit S. Thom. quo
¡ni–
nas
2.
z.
q.
8
~.
a. 4. ad
3.
fcrib ret:
C/Jriffo fecundum
fe
non competebat vovere, tum
quia Deus e1·at, tum etiam q11ia,
in
quantum
b~mo ,
babebat
firm,ztamvolunt.item
in bono ...
quamvis per
quamdam
fimilitudinem ex perfona ejus
dicatur
....
/701.1
mea redclam .
Si
cr:–
go
S. Th.
licuit
m
vot11m
acci perc minus proprie, quid
ni
&
nobis liceat
w
1v.t.m–
datum..,
&
qua: eodem redeunt,
-m
Pr~ceptum,
m
Lex,
aliafque id
g
nus
vcc sita
accipere? Sane
h~
voces in Scripturis ita accipiuntur perfape ,
&
h·,
ita acci–
pere cogit ille ipíe qui fupra adduél:us eíl: textus facer. Cogit ead m qua: pro
negarione voti aífe rtur a
S.
Thoma ratio.
C O N
F
I R M A T
I O.
A
D h:rc nihil refpondit Eximius, forte quo<l
futurum
prrefciret ut eam Sp
r–
tam OifC:llceatus ornandam fofciper
t.
Et reveraeamornavitperbell : nam
ut meam fententiam demonfrraret a facris diílentirc eloquiis, profert illud Jo: ro,
Hoc mzndatum accepi a
Parre
rrieo.
Ft Jo:
r
2 .
Q_ui mifit
me
Pater, ipfe mihi mandatum
dedit.
Et Jo:
t
4.
Sicut
m.indatum dedit m1hi Pater , {ic facio .
En
mand:itum habuiífe fe
tefiarnr a:tern:i Veriras. Sic
íl:.
Secl intelligitue xterna Vcritas mandamin aut
pnrceptum íl:rié!:um, ri goroíum ,
&
con fcicntiam obligaos? T:lle mandatum iJ.
Iinc ni hilo tnlgis e"Xtt1ndas, quam fpeciem ex genere,
E.
C.
e:x animali homi–
nem: mandatum cnim fcu pra:ceprum gcnus ell , ut qnod dividi llr in flrié!:e
&
late didurn , non ali ter ac animal in ration:ile
&
irracional .
Ex
mplum aliud
v
1
íimilirudinem potius, ut in fup riori Th
fi
lic te rnerc , cgnftitu ram tum
in juftitia mm in voto,
&
firmav ram auét:ori tat Theologorum, nominatim
s:
Thom~.
Hic ccrre difcriminis
liquid affignaff t Difcalceatus Pra:fcs,
fi
potuiffi r:.
MultO magis Pr. fidis illius erarnonlil re ad id quodibidemdico:
mMANDATtJM
&
qu&
eod mredeunt ,
7o' PR.iECEPT
1 ,
"º
L
,x,
alit!que
id
genus voces
in Scriptura
minu1
/trifte
accipim tur per[.cpe .
:inc
Yero
d
hac
Y
ri t t dubit:ire non Ílnunt loci plu–
rimi,
e
qu ibus
n
cui vid .'.lr hoc
ffutiiffi
t
m
r aut inconÍtd ratc, libimm
dt
xhib
r
aliquos .
:)..R
g.16.Dominuspur
pitei(Semei) ut malediceretDavid .
Pf.J2.
Jp[i mand.wit
&
crw.z fim t.
Quod r petitur Pf.148. addirnrquc :
Prd'ceptum pofuit ,
n mp
r bus in. nimis ,
&mm
put
riÍ1it .
Et Ff.67.
Manda Deus virtuti
t11it .
Jtem
M:m.
15.
CIJri/lur pr e
it
rm
bir ,
ut difrnmb ent.
Et
Marc.7.
Pritetpit illís ne cui
(mi–
raculum)
d"cem.t: Q,ftJnto autem ma
ir
pr cipiebat, tanto
magis
pudic
b!lnt.
Jtcrum
Marc.10. lo
ft
prxcepi
~
r rr
li
11
mr pudii , qu m ex Matt. r
9.
coníl:at tan–
tum p rmiíiff • D...niqu Prov 8.
Ltge
...•
vallabat
abyffos
..•.
&
Ltgem ponebat aquis,
ne
tr.mfore
t
fi
i
s f11os.
His
f
ltem locis vocabula illa
Prirceptum , Mandatum, Lex
•c.
non fumunmr rigorofe . Q!.1omo o igitur Pra:fes fidc:m faciat illa rigorofe
fe.
m nda
ffi
loci
fi
affi
0
na i
?
Quamquam go
ha:c
nimis lente di fpu to. Chri–
fius ipú Lu
.!~.
p
ti
a
0
ífurus, Mandatum ParrisautPra:ceptum interpretJt11r
pr
finitionem • Di
i~
nam ne :
Fi'i11s borninir
fecundum quod definitum efl _vadit
•
Ar vero nihil n
íle eft d alium, quam qui mihi opponirura Du•.1mv1ro lQ....
cum divert re: nam Jo:
10.
"º
MandJtm
minus rigorofe accipere cogit tpl
t
xtus
fi
cer. Ho
in h:l The
1
infinu veram antea,
probaveraruqne Th
fi
39.
&
nunc
fu.
fius pr-0
l
um eo. T
x,
hi
e :
P
1.0
ar.imam
mr.im, ut
iterum fumam
e4m
....
pott•
/latein