558 / 840
'º5
e o ·
·N
T.·
R.
o
v
i:.
-~
s
1 ,.
.11 i.
dem omnia ,
qu~
Pater hah>et , pt·:rter f0latp Paternitatem:, Atqui Pater
babee
de hoc mundo condendo con(ilium, decretum
&
beneplacitum • Erao Filius
qua Oeus in xterna
generati~rne
a Patre accipit de
~ond~ndo
ho.c
n:~ndo
con–
filium, decretum
&.
beneplac1tum • Subfumo : Atqu1
tlt
vult E:mmus,
Patr-is
CONSILIA,
Patris
DECRE TA ,
Patris
:SENEPLACITA
non funt nifi
RIGORO–
S'A
PRJECEPTA.
Ergo Filius qua Deus
a
Patre rigorofum prrecepturndecon..
dendo hoc mundo accipit. Quid videtur
?
An non fic ,magnis paffibus vide-
tur properari ad Arianifmum?
·
·
·. Hanc
po!r~
vocum
O~nf:lia ~
Decreta
,
.senfa
feu
.B~n7placita
vim
&
fig1iifica.:
t10nem Ex1mrns. unde d1d1cem,. non fcio. Non d1d1_cit certe a SS. Patribus ,
nedum
a
S:
CynUo : nam confihum mandato oppomt , idque con(lat vel ex:
·ill:l
ipfa
verfione, quam ut fibi patrocinantem Eximius oíl:enm:
Habes in obe–
dientia ifia voluntariam
P A T E R N
r
confummationem
e o
N
s
r
L 1
r ,
quod
M A No A n
i
o
e
o
tradi fibi Filius dicit.
Attende
Mandati
loco
:
quid
eíl: enim confilium
mandato opponere, fi hoc non eíl:? Id ipfum licet colligere ex fcquentibus :
Omnia qudl Patri videntur peragit,
&
mandata ut horno appellat
•
Quamquam ea
oppofitio longe clarius percipiamr ex textu gr<rco, utpote qui pro
ut horno
ha–
bet
humaniori modo.
Textum accipe:
Eh
i'pyov ayu
'TÓ
óórav '
ÉJ~
'TO'lTOV
dt:lid
r¡,Se-;~ frro/..ñ~,
'lUd
ovoµci~
{t)V
i!s"Tcu~
dvSpwmv@-T•po11,
id
eft,
'.Q¡jod v ifum
efl(
Pa–
tri)
ad
opus pe¡:ducit
,
.habens illud loco mandati, atque
ita
H
u
M A N
ro
R
r
M@
o o
nuncupans.
Ubi
dvSpw?TJve.JrEpov
idem
efl:
quod
humanius
,
íive
humaniori moifo'
•
Si Eximius mihi iterum Fidem non habelt , poteíl:
interrogare
:tlios grcrce
non imperitos. Verumtamen ille qnem fequin11·, Jnterpres a ·mente
S.
Cyrilli
minime aberrafset ,
fi
potuiffet non_
ut horno
fimpl icirer,
fed
ut horno urbanus
:
hoc enim follemne habent urbani homines
&
ád
htimanitatem exculti ,
J.1t
ea •
qure norunt: placere amicis , vocent pr:rcepta, ju!fa, imperia , mandata. Hinc
etiam par pari non infrequenter dicit: Sum tuus obfequentiffimus famulus :
Tua
juífa expeéto: Solnm opus eíl:, ut voluntatem mihi ·ruam. ve!
nutn
indi–
ces;
eam habebo imperii loco
&c.
Atque is ipfiffimus fenfus eft , quem his
C'.:hriíli verbis
Pr~cepta
Patris mei feruavi
indit etiam
S.
Chryfoltomus !deis
fu–
pra in· Thefi nominatis, prxcipue primo, ubi eadem qua
S.
Cyrillus voce uti–
tur :
avSpcu7TÍV&.J~
ó
AO)'O~
7rp0
1
fJO"JV.
Humaniter (¡oe humano modo
re'rbum
loqui–
tur.
Ergo neque a S. Chryfoíl:omo didicit Eximius Patris
con/ilia,
Patris
decre–
ta,
Patris
fenfa
five
beneplacita
cum rigoroíis prreceptis confundere.
• Ne pra!popere, dicet aliquis : nam Eximius textum Chryfoíl:omi
mutilum
,
b
non
11
in
e'o
fenfu, quo habet· Cbryfo{lomus, deprebendiffe
fe teíl:atur. Audio. ·At
de quo Chryfoltom'i te'Xtu .ag it? Attuli enim tres. An placet ire per fingulos?
Itaque quicumque hic de mea fide dubitat, adeat editionem Operuni S. Chry-
. foíl:omi Parifienfem anni
1636.
tomo
2.
Ibi fol. 483. lit. A. rextus primusfe-
1
fe
offeret integer ,
&
in eo qtJo allegavi fenfu. Alter autem offeret fe in eo–
dem tomo
fol.
380.
lit. E. Et ni grave
fit
parumper fufpicere,
lit,
C.
fefe of–
ferent verba fequentia Dumnviris plane fatalia:
Hoc in loco
(
Jo.
~º·
)1
priece–
ptum a Patre fe accepifse dicens, nihil aliud ofiendit quJm ibidem Patrí videri quod
ipfe facit.
·Textus tertius, quem ex hom.
28.
in Epiít. ad Hebr. attulerarn,
Te–
fe offeret tomo
6.
fol.
934. litt. E.
Parres alii (e qui bus etiam piures male cit:itos elfe dicit Eximius , fed non
probat ) i11fpiciunrnr .locis
x
me
i~
Theíi indigitatis : longum efr enim fin ..
gulorum textus defmbere • Quon1am vero Nazianzenum Ba61ium ,
&
Am–
philoc~iu"'! ~itarim,
non
indigi~aris _loc~s,
jnvat locos indigitare
j~m. Na~i~n-
2enus mfp1c1tor Orat.
36.
Bafilms lib.
+
contra Eunomium,
&
hb. de Spmtu
S. cap. 8. Amphilochius
l.
4· c. 4. ubi dicit de Chrifio:
Non alieni fuit execu–
tor imperii.
Ecce áutem fors mihi hic commodum obtulit Catenam Patrum
Grcr-