1000000212

C O N T R O V E R

T H E

Ratio Theologica

•

I A

·III;

ll.

Li.qúám ratione_m 'fheologicam

f~pra

petunt PP. eic Filii

cu~

Patrerequa.::.

.J."l.

htate; neqlle infctte: nam par

111

parem non habet Jmperrnm. Sed quid

liceat pro Rega-tione .rigorofi prrecepti fic quoque arguere ex ea qua:-in Chri–

:fto eft, Perfonreunitate? ·Sane Synodus

Francofordien~s

Ep. aq Epifcopos Hifpc.:.–

nire

dicit:

'Vnitas Perfon<f!, qui€ efi in Dei Filio

Filio Yirginir, adoptionir

(

fer~

· vitt1t'1s )

tofüt injuriam

•• .

quia alía Perfona efi proprii

Filii,

alia adoptivi vel fervi

Atc:¡ui alía

eíl:.

etiam Perfona Fiiii corequalis Paxri

non mandatarii, alía P:i-

tri inreqlialis

mandatarii. Ergo ... Ineluetabilis confequent1re vis

elr.

. ·

· Quod quo cernatilr

clariu~;',

facem prrelucebit

Joan. Damafc.

l.3.

deFidec.

2.I.

_SciendurA,

inquit,

quod

n~~ue

fervum ipfum

(ego neque íl:riéte mandatarinm

ubique ·addam )

dicere debeamus: nam fervitutis

dominii

(

mandatum

p0tefia–

tis ad mandandum )

nomina non naturas indic,znt, fed ex eoi:um funt genere qi<ie

aliud referrmtur

(

hoc efi, lignificant fuppoGtum relative ad dominum ve! fervum,

ad mandantem vel tilandatarium )

.quemadmodum

Paternitatis

Filietatis nomina:

htU

·enim non fubflantiam, fed habitudinem fognificant

Nam

....

ubtilibur cogitationi–

bus

.:..

c.reatum ab increato fejunxeris, ferva

(

mandataria)

efi uro, nifiDeo copu....

111ta

f¡t.

Sed ubi femel fecundum Hypofiafin efi conjunfla, quomodo ferva

(

mandata–

rfa ) .

erit?

Etenim cum unur fit Chrifius, non potefi fui effe fervus

Dominur

(

nec

fui

efse mandatarius

mandaos )

quippe non i{ta

unt ex eerum genere, quee· fompliciter:

dicuntur, fed eorum potius qui€ referuntur ad alterum-. Cujur ergo·erit fervus

(

aut man–

.datarius?)

Patris? Igitur non omnia qud! Píiter habet, funt

& .

Filii,

efi hic Patrir

fm.1us

(

aut mandatarius )

nullo vero modo fui ipfius.

poH paucula:

Qui

HUNC

e u

T E

s.s

E s ER v u M , n 1

1n u

T CHRisTUM

'tN·

nuos

CUM

NEsTORIO.

· C O N F l R M A T

Eque contra hanc TheGm aliquid.muffitarunt Duumvfri, Sy1:10di

Franco.

fordienfis, credo,

Joannis Damafceni ratiocinatione fimul

auétori•

.tate percuHi. Eximius q\lidem qurerit:

.)'i

(

Chriíl:us)

pot11erít vm

proprie mo•

ut hamo, qHidni vero

proprie

diffo

pri!cepto teneri ut homo erat?

Sed .a.rgume!JtO

S:Damafreni rite percepto, id qurerere Eximius qui powerit ,omnino non afsequor.

C~~te

~ocant~cedente:

Chrifius potuit mori qua horno;

non fequiturut pomerit .eífe

F1!tus Dei adopt1 vus

fervus qua horno: ergo neque ex eodem antecedente fequ1_tur

ut qua horno pon1erit elfe firifü rnandatarius,aut rigorofo Patris imperio confiringi-.

Ratio Damafceni.taJn

hic~uam

illic tener: quippe quemadmodum ifb. nomr-

Adoptivus

.Adoptans, servus

Dominus,

ita eriam

Mandans

Man.datariu1

non fünt ex ·eorum genere qure fimpliciter dicunrnr, fed ex eorum

P?~ms

qu:r.

referuntur ad alterum.

Mori

autem

eíl:

de genere

eorurr

qu-:e

firnpllc1tcr d_1-

cuntur:

nam indicat naturas five fubílantias, :mimam fcilicet

corpus, qure m

mone.

fe invicem feparantur • Arque ideo

Morí

prredicattim

.natur~le

dh •

Sed

Filz

us a

doptívus , Servus, Mand.itariur

pra:dicata mere perfonalia funr, cum

naturas

f.eu

fu_b~anrias

noR indicent. Ita.que Eximii qmdrio fotura efl:

Dam~fc€no · Qua-re 1llms jam eO: difpicere, an quod hic S. Pater fobdit:

Qy.i

hunc.d1-

(1mt

ef!efervum, dividunt Chri/lum in d11os cum Nefiorio;

non videamr quadrare etiam

in fe

alios, qui Chrifh1m.dicunt

elfo

firiél:e Mandamium.

. Porro argumenwm, quod Synodus Francofordieníls contra Felicem

Eli–

pandum adhibet,

ego in Thefi huic accommodavi materia:, inconcuffum ma–

net, neque illud Adverfarii concutere vel infirmare aliqua ex parte

tentaver~.

Q.llare neque hrec

pars Thefc:Qs

confirmatione eget u!!a .

THE-