1000000212

543 / 840

O P U S C U L' U M XVII• '9r
,. en voluntas .. .Cur ergo negas chi.u!is ocu.lis res aperras de ·narur~:hominis exoriri"
:: hoin~lis yoluntatem ? Q¿4o ex principio ita r~tiocin~tyr ~gatbo • Q.~ibµs teft~,, mo1111s·claret una.mqnamque earum , quas h1c fpmtuahs Pater dmumerav1t
,, .naturas, propriam naturalem habere & unicuique affignari debere volunta–
" tem, Neque enim poterít Angelica natura divinam habere voluntatem,aut
,, humanam· neque huma1;ia natura voluntatem Dei , aut Angeli • Cum ha:c
,, ita veritas habeat , certiffime claret , quod in Domino noílro Jefo Chrifio
,, duas , id eft, Dei & hominis naturas , five fobfiantias confeffi in unam ejus
,, conveniífe fubfütentiam five perfonam , neceíle eíl: & <luas nos ·naturales in
,, eo fateri voluntates, divinam fcilicet & humanam , quia neque Divinitatem
,, ejus , quantum ad natura: rationem pertinet, hurnanam habuilfe voluncatem
,, dieendum efi ; neque humanitatem eJUS divinam habuiífe naturaliter volun•
,, tatem eredendum eíl: .
. Refe!Litur eadem Ha:refis ex s . Leone in Epiltola ad Flaviam1m • Cap. 4.
,, Sicut Deus (inquit) non mutatu: miferatione , ita horno non confumitur
n dignitate • Agit enfo1 utraque tor alterius communione quod pro.
~, príutn elt , Verbo fci liect opgrame qu.od v. rbi eíl:, & carneexequentequod
" CJrnis eft . Unum horum corureat. m1raculis ' al iud fuccumbit injuriis , &
,, ficu t Verbum ab <rqualitate Paterna: gloria: non reeeffit , ita caro naturai:n
,, nofiri gen ris non reliquit .
Et in EpiHola ad Leonem Augnfium; Sec11ndum quidem formam Dei , inquit,
ipfe & P.iter unum funt : Secu11dum autem fervi formam , non 'l.1enit f P-cere vo–
luntatem fuarn , fed vol1mtatem ejm qui mifit eum • Ex quibus colligit Martinur
I. in Synodo Romana , s. Leonem duas Chriíli voluntates agnovilfe , feeun–
<lum naturas duas dieendo voluntatem formre íi rvi , qua: efl: humana ejus
voluntas , & dicendo voluntatem CJUS qui mifit urn , qua: feeundum natu–
ram divina eíl: .
In eadem Epiflola, utriufque naturz proprias operationes diferte difünguic
s. Leo . ,, Lieec ergo (inquir) in uno Domino J r1Chriflo, vero Dei atquc
,, hominis Filio, rbi & mni~ una ~ rfo~a fü, qu:? infepara~iliter arque in–
" divife communes habeat afüones; rnr lligendz tam n font 1pforumoperum
,, qualitates , & Ítnecrre Fidei conremplatione e rn ndum efl, ad qua: proveha–
,, tur humilitl carnis , & ad quz inclin tur a!rirudo Divinitatis • Quid fü
, quod caro fine Verbo non agit ; & quid lit quod Verbum fine carne non
,, effieit . inc Verbi enim potentia , nec conciperet caro, ncc pareret; & fine
,, veritate carnis obvoluta. in fanc ia non jaceret. ine V rbi potentia non ado–
) > rar nt Magi pu rum , Stella in 1c declaratum ; & fin veritate carnis non
,, juber tur in ft.gyptum transferri puer, & ab Herodis perfeeution fobduci.
,, Sin ~ erbi potenti.l non die ret vox miífa d Orlo ; Hic ell: Filius meus
, 1 dile us, in quo mihi bene cornphcui, ipfum audite . Et fine v ritate car–
,, nis non protdbr tur Joannes ; Ecec Agnus D i , ecce qui tollit peecatum
,, ~1undi . ine V rbi potenria non fi r t r dintegratio d biliurn, & vivifiea-
11 tio mortuorum ; r fine v rirate carnis nec ciHus jejuno , nec fomnus effi t
,, n c 11 riu fatiaato . Pofir mo fine V rbi potentia non fe Dominns Patri
,, profit retur requal m , & fine v ritate carnis non idem dieeret Patrem fe
,, lfe major m.
Cet ros Patr s, quorum tefiimoniis Monoth litarurn rurrefis evertitur , ap-
e fim ~mm nfus . Qu3! enirn protuli teHimonia, fufficiunt ad OJa1i1 e 1-
Cathohcnm. dog~a de.duabus C~rifh volun~t!bus & oper.i- ~º;;:~;c¡~:; 1
us , non folum ex Scrtptuns Sams , fed et1am ex Tradirtone Ecclefiam erre , conrra
doroiff , & contra _.lonothelita~ d finivi<fe , cum in Synodo Latera~enfi, P~a!- ~!6:iv~líras~
M.mino l . an ffi. 1 ont1ti e , tum in Synodo vr. Oecum mea .Aélione Ecddia,
X X i XYIIl.