1000000212

O P U S C U L U M

XVl

689

~l t.e~. quo~odo

antequam cognofcat

b.o~um

ac m.alum, non acquiefcet m;i- .

,, litiz.

ut. ehgat

bo~um.?

Non

t:ni.m

d1vma volunta.s v.elut fuafione vel non

~~u1efcit,

vel acqu1efctt, aut elig1t. Itaque non acqmefot, aut paret malitia:,

Irai&

1·

,, libere , .ut homo, pareos ac obtemperans voluntati paterna:.

It;idem probat

]oannes Damafc.

voluntatem eífe natur<? , non perfonz ;

atque ita duas e[e in Chriíl:o votuntates , ficut dure natura: funt • Pra:mittit

bifariam fumi voluntatem; primo pro vi qua volumus, ac pro re quai

na.–

tura voluncati fubjeda

efr.

Secundo pro modo ufus voluntatis, ac pro ea quod

fic volumus , quodque pro nofrro arbitratu ac libidine voluarati fubjicitur •

Subfomit autem , falfum effe quod vis voluntatis , feu .veBe fimplicíter , ad

perfonam pertineat : quod ita probat. Omnis horno vim habet volut1tatis,

ut abfolut<: velit .

Q!1a:

autem in fingulis quibufque fub eadem confütutis-Cpe–

cie perfpiciunmr, ad naturam fpeél:ant , non ad perfonam ac hypol!afim. Non

a.utem homines idipfum, aut eadem volunt ratione , quamobrem vis quidem

voluntatis ac velle fimpliciter ad naturam pertinet : velle aµ tem hoc

aliqu~4

ac fic velle , diver[um

efl:

in unaquaque perfona, ac velut accidens hypoílati–

cum • Teíl:ern laudat

Joannem Cbryfofi.

Homilía

XIV.

in Epiílolam ad He–

brams dicentem:

Voluntas quidem innatum quiddam efi, ac a Deo : talis autem vo-

luntcas no/lra

no/lri

judicii efi .

Pra:terea •

quidem voluntatfr

ipfa

facultas ad perfonam pertinet

;

ficut

Filius

diverfa efi perfona a Patre , ita etiam diverf

erit ab ea voluntatis.

Item. ,, Qua: natura:

funt,

non egent doél:rina. Nullus enim docetur efurire,

,, fitire , dormire,

refp~rare:

fic neque quis docetur velle, fed fic ac tali

modo

velle ,

efr, bene aut male, ac hoc aliquid docetur velle. Non enim di–

,, vina

velle docet, quippe cum hoc nobis a natura

fit

datum aDeo: fed

,, docet bene velle, a

c h

oc aliquid v

lle .

Ergo velle quidem ad naturam per.–

,, tinet; hoc autem,

:i.nt

fic

v lle ,

ad hypofrafim , ac

div

rfum eíl: , pra:ter-

,, quam iin Sanaa .Tri

t1it

atc.

. .

. ...

, Denique . ,,

Faél:t

fumus

Dei 1magmem , qua intelleél:us ac arbmuhbera

,, facultate prditi .

i quidem ergo Chrifius non mentem ac liberam volun-

ratcm

neque quod cíl:

imaginem aífurnpfit •

,, Dt as

~ero

eífe in

hrifio operationcs rurfus ita probat

J'.

Joannes

D(Jmafc.

Aa:io n:ituralis

cít

CUJU[que fubíl:antia: tam virtus, quam motio . Quid eft

ergo qnamobrem

Chri~us .

natura:

h~m

nz aétionet?

no~

habeat, cum prz:

fertim fubl:ua naturah cu¡ufque aél:lone , natura: rntemus confequatur

,, ergo

1'011

fuit in

naturx humana: naturalis aétio, ne natura quidem hu–

,, mana in o

fuit.

Quorum cnim natura: diverfz funt, eorum etiam cam vo..

;', luntates, ciuam

étiones difterunc ..

Ex Pa. ribu

quoqu Latinis Monothelitarum error confutatur , fcilicet ex

Hilario

lib.

De Trinitate, quem locum

Agatbo

Pontifex Maximus in fua

Synodica 11udavit • ,, Natus

igirnr ( inquit ) unigenitus Deus ex ·Virgine ho–

,, mo ,

cundum pi nitudinem t mporum in femetipfo proveéturus in Deum

,, homin m , hunc p r omnia Evangelici Sermonis modum tenufr , ut fe Fi–

" lium

i r di doceret ,

hominis Filium pra:dicari admoneret : lacutus

,, &

ger ns horno univerfa qua: Dei funt : loquens deinde

gerens Deus

,, univerfa qua: hominis funt: ira tamen ut in ipfo illo utriufque generis fer–

,, mone numquam nifi cum íignificatione

hominis locutus

fit,

Dei ; uno

,, t:i.men D o Pacre Gmper ofienfo,

fe in natura unius Dei per

nativ~t~,, tis veritatem profeflo ,

tamen fe Deo Patri

Filii honore ,

& ·

hommis

,, conditione fub

nte : cum

nativicas omnis Ce referat ad :iudorem ,

,, caro fe univ rfa {; undum Deum profiteacur infirmam , Hinc

itaque fal..

,, lendi fimplices atque ignorantes Ha:reticis occafio eft , uc quz ab eo

fe~

faKr.

Tbto!.

Toro. lX,

u.CUn~