o
p
u s
e u
L
u
M
XVL
6n
,, 'fálutaris' a· 'piis hominibus inteliigitur; ita quoque mens illa non hu.manam
,,
infü~cillitatem,
fed
Dei
naturam induifse demoníl:ratur: atque ita appellabi.
,, tur perfeél:u's
De~s,
&
perfeétu~ homoCh~iftu~:
non quod divina perfeaio in
,, hqmanam perfe&:tonem tranfeat, quod eft impium; neque quod du:r perfeltiones
,, feorGm íint confütuend:?: neque vero fecundum profeél:u.m augefceutis vir–
,, tutis, aut acquifüionum jufritia:; abfit: fed fecLJndum rationem exifi:endi
fi.
,, ne defeétu
plenam
&
integram,
&
unus
fit,
utrin~ue
per or;nnia idem.Deus-,
,, &
horno.
H.ecs.
.Atbanafius,
,,
lib. de Incarnatione Verbi.
, ,
Idem pro
bat ex
Chrifii marte • Nam , , Expirationem nemo dixerit
Deitati~
,, traduétionetn, rranfmigrationernve, fed animz difcdfum effe. Nam
íi
poíl:
,,. emigrationem Deitatis mors fupervenit, eaque fuit corporis, extin&io,. pro–
" priam nimirum mortem obivit, non noHra perfunél:us eíl:.
Idem probat e
x Cbriíl:i
ad
ínferos defcenfu. ,, Nonne ( inquit ) divifus
in,, duas partes ut
ho.no,
&
in fe.pulcro,
&
:ipnd ínferos agebat? Neque
potu.ic,, .aliud pro alio
in redemptionem penfari , fed corpus pro corpore· ;
Anima,, pro anima reddenda foit, .
&
integrum aliquid pro integro homine, hoc eft,
,, Chrifio, penfandum permutandumqµe foit •.• Et qui, qua:fo, ad inferos de:-
" fcendit nuJa
&
inteét.i Deitate
?
quie nimirum ubique efi
,
Idem evincit ex fine Incarnationis, quod fcilicet Verbum caro
f..iél:um
Gt
ur
homini integro ·mederetur, quem totum occuplverat peccati calamitas, prreci–
pue fecundum animam
:
,, Si igitur ( inquit) regnat mors in homine interio–
,, re , in quo alio regnavít umquam , nifi anima., qu<e mente peccaverat ,.
,, qucmadmodum fcriptum
eíl::
Anima qure peccaverit, ipfa morietur, pro qua
,, fuam animam repofuit Dominus, ad penfationem redemptionis?·
.
Eafdem raciones mget lib.
d.e falutare ad·ventu Cbrifii,
contra Apollinarem . Sed
ha:ret in el
maxime, quod aut Chriíl:um vere mortuum non efse fequeretur ;
fi–
quidem mors
e.franin:i:? a corpore
fe~regatio
: .aut Verbul!1 ípfum divinum
.PlÍ–
fionibusobno
xmmfmfse. legenda eJufdem Ep1ftolaad
Ep1te8umconti:a
Hreret1cos..
s.
Gregorius Nazi:rnzenus ,
Epiflola
r.
ad Cledonium
,
eumdcm errorem non
d
iffimilibus rationibus profligar. ,, Si quis ( inquit) in homincm mente careo–
, cem fperat , amens profeéto
efr ,
nec dignus cui ex ornni parte falus alfe–
', ratur • Nam quod aíTumpturn non efl , curationis eft expers : quod autem
<
Deo unitum eft , hoc quoque falutem confequitur . Quocirca ne perfeétam
' falutem
iíl:i
nobis invideanr, aut oífa folum
&
nervos at.que hominis piétu–
,, ram al atori tribuant •
Nam
fi
ipfc inanímatus horno efr, hoc etlam
Ari~
': ni
ajunt , ut paílionem Divini4ti tribuant ramquam videlicet quod corpus
' movet , idem quoque patiatu
r • Si autem animatus quidem , verum men–
,: tis expers, quo tandem modo
hornin.isnomen fubfünebit ? Neque enim ho.
,, mo a1limal eft mente careos •
Atque illud necelfe eíl:
nt
f
p
0
ci
s quidem,
&
" larva humana
fit ,
anima autem equi cujufpiam aut bovis , aut alius ani-
' m:ilis. menwn non ha ntis: ac proinde illud quoque effe cui falus affera–
:, tur : arque ego ab ipfa Veritate delufus fum , ut qui :ilio. honore affeéto ,
,, ipfe glorier, meque jafüm •••• At , inquit, Divinitas mentís loco fuffi..
,, ciebat. Quid aut m hoc ad me? Divinitas enim cum fola_ carne homo non
,, eft; immo nec cum. fola anima , nec cum utraque,
íi
mens abíit, qua: etiam
,, magis horno cenfert debet ...
Et
infra,
ex cauffalncarnationis adverfüs eumáem errorem
duéto
argumento
pugnat, quod nimirum Verbum humanitatem affumpferit ,, ut fimili per
fi–,,, mile fanétificato, peccact damnationem folveret:
&ideo
quemadmodum
e.ar–
»
ne propter carnem damnatam ,
&
anima propter hominem opus hab
mt9
, 9
ita etiam m
t
propr
t:
mentem, utpote qua:
in
Adamo non
fo~m
¡Jecca
»
vcrit, fed
&
prima
affe~a
fi:ie
it, quemadmodum Medici
in
morb1s loquu11-
V
v
4
tur .