332 / 1020
2
~
4
C O N
T R O
V
E
R.
S
I A
I.
LX. Lib.
r.
Sapientire,
cap.
'1·
v. 4. Vulgata
nofira
habet;
Et fpuria
vitma.;
mina non dabunt radices altas.
Planior eífet leétio
ac
melior :
Et adulterinte plan–
tationes non dabunt radices altas.
Hanc aíferit
S.
Aug. lib.
2.
de DoB:rina
Chri–
fiiana, cap.
12.
Hanc duodecim exemplarium autloritate, ne_cnon Lyrani,
H\t–
gonis Cardinalis ,
&
Richelii fuffragio confirmat Lucas Brugenlis ,
&
Gal!i~
canorum Dominicanorum, qui Biblia Sacra jam olim emendarunt :
.qúi
&
no–
tant ,
P'itulamina
forfan a vite dici ; qua:? eíl: generofa plantatio , in eulnque
fenfum faudant
S.
Ambrofimn quada.m in Epiíl:ola fcribentem:
Por efiir nobilia
-vitulamina,
id eíl: nobiles plantationes. Septuaginta habent:
Et adulterinte plan•
tationes non dabunt radices altas
; Syriaca :
Ét qui e femine f unt peregrino
,
raclicem
in profundum non edent.
Arabica :
Et ex fiolonibus adultáinis haud immergetur alta
radix, neque firmum edent truncum.
Stolones fnnt plantee tenera::, novellique rami.
LXI.
Sapientix
12. 17.
ubi legimus:
Et
horum qui te nefciunt, audaciam tra–
ducís,
legendum eil: :
Et borum
qui
fciunt
• Hanc leét:ionem ita reíl:imit Lucas
Brugenfis
ex
Codicibus Malmundarienfi, Plantiniano,
&
Auguíl:ini Hunncri.
S.
Aug.
lib.
8
3.
Qu;rfüonum,
Q.i~fi.
55.
legit:
Sed in bis
qui
fciunt, amlaciam tra–
duci.s,
Sepmaginta vern:int:
Et
!n
bis qui fciunt, audaciam
tradu~is. ~yria~a:
f<..u@s
nofii, vehementer redarguts.
Arab1ca:
Declaras enim robur
tuum
bis
qui plemtudmem
potenti~ tu~
minime credunt
:
ínter eos autem qui norunt íllam
,
audaciam eerum
redarguis
•
LXII.
Ecdefiaíl:ici ' cap.
I. V. I
6.
ubi Valgata
noílr:i.
nabet :
Cum
eleél~s
fe–
minis graditur,
legendum eíl:,
Cum eleftis feminis.
Grrece
'TWV a"7Tépµ,d:r:wv,
td
eíl: ·
cum iis qui ex Fidel.ium. femine eleéti funt.
·
·
LX~II.
Cap.
rr.
v.
15. & 16.
habet Vulgata:
sapientia
&
Difciplina,. &[cien- –
tia_ legis apud Deum. Dileélio
&
'VÍlZ
bonorum apud ipfum. Error
&
tenebr~
pecca-::
·
tonbus concreata funt:
qui
autem exultant
in
malis, confenefcunt
in
malo
• Expung1
poflent aucroritate Eccleíiée iíl:re fententia: ,
qu~
defunt in Vulgatée Verfionis
Codicibus antiquiffimis
MS5.
plu[quam triginta; partim a doa:iffimo Cardinali
Sirleto , partim ab Hentenio , partim a Luca Brugeníi collatis •
A
Rabano .,·
Lyrano,
&
Richelio non agnofcuntur.
l
llas Gallicani
Fr~dicatores, qu~
Biblio- ·
rnm emendationi olim .infudavere, confoderunt . Non extant in Codice Ale–
xandrino Verfionis
7fZ11
Septuaginta,
qui
in
Bibliis
Polyglottis excufus
eíl:;
nec
-in
Vaticano, qui typis excufus eíl: in Sixtina editione.
LXIV. Cap.
14.
v.
ro.
Vulgata habet;
Oculus malus.1d mala,
&
nonfatiabitur
pane, fed indigens
&
in trifiitia erit fuper menfam fuam.
H~c
Verfio Gr-reco Textui
non refpondet. Nam his verbis
ad mala,
nihil a!quivalet in Grreco Textu. Vi–
detur expofüio fuiife ejus quod pra:cedit,
Oculus malus,
ad mala fcilicet refpi–
cíens, qncr ex Gloífa in Textum intrufa eíl:. Hrec vero verba;
Bt
in trifiitia erit
[uper menfam fuam,
fu¡oerflua. videntur. I-tabent folum Grcrd Septuaginta Inter–
prétmn
Codices:
Oculur malus invidus
in
pane;
id
eíl:
Íl1lvi<lens
&
fubtrahens fibi
pan~m:
Et
e,'l_enus fuper menfam .(uam.
J.:mfenius duas interpretationes ex Gr:rca
le&:1one diverfa profeétas ,
&
in
unam imperite con unétas exiíl:imat • Nam
i'A"Am-nr;
quod exemplaria legunt, indigentem;
iv
AÚ7Tn.
quod affine eil:,
in tri–
fiitia
íignificat. Hanc juvat conjecruram Rabanus qui non aliud legit, quam·,.
Et
indigens erit fuper menfam fuam.
H~1ic,
&
Beílarionis Codex,
&
alii
á
Luca Bru–
genfi
lauda
ti
fuffragantur •
.LXV. Cap.
37.
v.
12.
Vulgata nofira habet:
Cum
vira
irrelig}ofo
m1Ela
de fan–
élt..ta_re,
&
cum injuflo de Jufiitidi, &c. non attendar bis in omni confilto.
V
idetur ha!c
Ieéb-0
r
mendofa~
&
pugnantia involvens'. Si enim ab his non eft acdpiendum
confihum, neque cum iis his de. rebus agendum eft. Neque Vetfto nofl:ra hic
r~fpend~t
Grércre Editioni Septuaginta Interpretuín,
qui
verftun nóíl:rce editio–
ms fept1mum
hoc
loco adfcribentes ,
fic
vertunt :
Noli confiliari
cum
eo qui te
fu[pe-