327 / 1020
: o
P
( u s e u
L
· u ··
M
xv.
249
in
fummis montium
• Clarior eíl:
y
erfio
~x Hebr~o:
Erit
pugil~u~ fru~·enti
in
tery~,
in
capite montium.
Vel?
ut
vert1t
S. Hie . _
Erit
~e'."orabile tnt_1c~m
in
te~ra
,
!n
capite rrwntium
• Chalda1ca Paraphrafis:
E n t
f. 1crificium frumenti
in
terra, m captte
f(l vntíum, in
,EccJefi4
•
.
.
XXXI. Pfalm.
89.
verf.
rn.
Vulgata habet :
.Q¿loniam
fupervenit _manfuetudo.,
&
torripiemur
• Hebrreus Textus :
.Q_uoniam tranfivimus
&
avolavimus
, ut vert1t
s.
Hier. Vel,
Q..uoniam_
recef]it
cito ,
&
avolavimus,
ut vertit Sanét:es Pagninus •
Flanior
autem
&
clanor feníus dl: Textus Hebraici ad vit:r brevitatem , de
qua fermo efr, exponendam • ·
_
XXXII. Pfalmo
13.
Tres
ifri
verfus poíl: tertium fequentes:
s epulcrum patms
efl
.~uttur
e@rum;
Unguis fuiJ
dolofe agebant, venenum afpidum
f ub labiif eorum
•
~o
rum
01
m4/edi8ione
&
amaritudine plenum efi:
veloces pedes
eorum ad effundendum jan–
'l•fltnem
-
1.mtrttio
&
infelicitas
in
v iis
eorum,
&
viam
pacis
non cognoverunt
,
non efi
tití1or
D ei ante oculos eomm
•
Hi, inquam , verfus in Hebra:is Codicibus non
le–
guntur,
ut
S. Hieron. Caffiodorus ,
&
Haimo Halberfratenfis notant
;
nec in
omnibus Codicibus
Gr~cis ,
unde
S.
Joannes Chryfoíl:. Theodoretus
&
Euthy–
m ius illos non agnofcunt : nec in Chaldaica Paraphrafi . Quia .tamen in .co–
di ce
M'i. Vaticano
r¡6Ju
Septuag inta venerandz antiquitatis
&
optima!. fidei ,
&
in Cod1ce .Alexandrino, qui in Bíbliis olyglottis editus eíl: , aliifque infi –
g nibus
MS~.
habentur ; nec non apud plerofque veterum Patrum Grrecoi:um ,
&
apud Rufi n m ,
&
S. Augufiinum,
&
in .omnibus Verfionis Vulgatre
Latin~
MSS. exemplaribus retinendi funt ; prrefertirn cum Vulgata Verfio Latina Pfal–
morum ex S ptuaginta, non ex Hebra:o imrnediate expreffa
fit.
· XXXll:. Pfalmo
21.
Vulgata:
Tu autem
Domi>1e
ne
elongaveris
auxilium
tuum a
me.
1..cgendum efi:,
Auxilium
meum
a
me.
Quz leého
&
Hebrero refpondet ,
&
fine rz
~eptuaginta
Verfioni ,
ut notat S. Hier. in Epifiola ad Suniam
&
Fre-
lam
ícrib1..m ·
Tu
autem
D1Jmine ne
elongaveris
auxilium
tuum .
D icitis v os
inv enifft
•
meum, quod
&
verum e/t,
&
ita corrigendum . N eque
mim
(t
quid fcriptorum efi er–
rore mut.%11/m flulta debemus
contentione
defrndere.
ic etiam legere Gallicum Lo-
j
nfis
n bii Pfaltcrium,
&
Texmm Brunonis Herbipolenfis Epifcopi, Lu-
J
u nli notat.
XlV.
Pfalmo
38.
hic verfu :
Yerum1,1men uni'lJJerfa
v anitas
omnis
horno
vi··
"ns:
In Te. tu Hl.'brai o non habetur : fed fub veru addit m efr in eptua–
inra, teíl:c •
Hi
r.
1::.piíl:.
J
3) .
fed habetur folum
juxta
Hebrreurn:
Y erumta–
men van
c~turbatur
omnis bomo •oivenJ .
X V. Pfalm? 43. v .
I S·
ubi legimus:
Pofui¡1i nos in /imilitulinem
gentibu1
Y
fe
undum H bra1cum Textum legendum eífet:
Pofui/ü nos.
prO'C.lerbium
gentibus
,
ut ad rt it . Hier. Epifi.
r
3
s.
I. Pfalm. 47. v.
~·
ubi l g imus,
Q,_uoniam
tcce Reges terr congregatifunt
7
rd.'
pu11L
i
pot il:, cui nulla refponder in Hebra:o, vel Gr.reo Textu ..
a . Hi ronymo fublata
fu it,
ut ipfe
t
fiat ur Epifi. 13S·
U. PG l. 54. ubi
legimus
.Exp~élab3m
eum qui {..il·vum me
fec it
a
pu(illani-
1ir.z~
fpiritus,
&
t
mp
'/
l.it;
pro
oA1}o{uXia ;
q
1od
ftgnificat
pufillanimitatem ,
AqmJ ,
ymm:i hu , Th odotion ,
i
t
rpretati
fo nt
a7ro
7TVE&)µa7o~
,
id efr ,
á
fprratu,
•in H br o fcriptum
íl:,
M.
r
ah:
extu -fue Hebraici fenG
1
s ita apud
:primitur ·
Fcftinabo ut
(dlV
s a fpiritu
tempt/latil
&
tuYhinil .
~·
l . l fal +4 v 14. ubi
)eoimus:
O
n·ii-
loria
jm
fili1
Re~is
ttb
inlt!s ,
.
t"
.
fü1
r ·
H,
nfom 'im r r r, nec in Grcrci Anétoribu .
J~m
~
.
fi~i
h :vJ
r to Ent h mio
1
gi r . . H ier. ad Pt-incipiam
V~rg~-
n
~
f
-1
·n
fi
·ert it :
r7s
Ion~
li
R
·1 i11trinfecu1 .
t.t
no nnJla
!hoha
m
rfi
ni a viri d
1
n ·
m-.nd- m ,
ju1,
prcetereunt: eam-
r
n
i
u rflu
ffi
11
t •
hon1
x.
Xl