¡40
Logica Difp.
I.
De natura
Dialeélicll.
cumque partero fcientire; minor_in qua eft cota
~i~cultas, probarnr, quia
impo~b1le
efl:,
quod ahquis
procedat modo fciencifico, qum
cog~ofcat
foam
ra–
tiocinationem eífe veram demoníl:rattonem;fod hanc
non potefr
cognofcer~
vt talem,niG fciat,quid
lit
ve–
ra demoníhatio,
&
mfi.
cognofcat formam,
&
figu–
ram demoníl:rationis,
&
qnare demoníl:rario talia
principia petar,
&
hoc non poteíl: fieri fine Logica,
quia ipfa eíl: qure Cola docet quid
íit
demoníl:ratio,
& ,
quid exigat;fed hoc totum eíl: fcire
fe
fcire : ergo non
poteíl: cognofcere
fe
fcire Gne Logica, ac per confo–
quens Logica erir íimpliciter neceífaria ad quam–
cumque demonfl:rationem fcienti<e.
Tercio ad fciemíai11 perfeél:ain requiritur non
fo–
lum
1
rem'per caufam cognoícere,[ed etiam vr fciamr,
quod alicer res haberi non poffit , vt inquit Arifl:ote- ·
]es.
t.
.Poíl:. cap.2. fed hoc non poteíl: cognofd fine
Logica:ergoLogica efl: íimpliciter neceífaria. proba–
tur maior. non poteíl: vlla racione cognofci rem ali–
ter
[e
habere non poife, niíi cognoícatur, fyllogif–
mum reél:e concludere,& illationem, feu confequen–
riam elfe euidenrem,
&
neceífario deduél:am
ex
prin–
cipiis, fcilicec
ex
maiori, & minori canquam ex prin–
cipiis euidentibus; fed hoc folum
fit
per Logicam,
qure
docet,fyllogifo1~m
euidentem cognofcere,illof–
que examinare, an Gnt in modo, & figura: ergo non
poreíl: cognofci Gne Logica, rem alicer
fe
habere non
poífe : ergo Logica eíl: íimplicicer neceflaria.
5
<¡gano
vt aliquis fcientiam comparer, necelfe
eíl:
vrfciar foluere argumenta col'ltraria; fed multx funt
cauillationes,
&
fophifmata, multre fallacia: cum
ap–
parenria veritatis , qua:: abfque Logica
folui
ne–
queunr.ergo.
'
Secunda fententia aíferir,inregram fcientiam non
poffe acqniri fine Dialeél:ica, hoc efl: fecnndmn om–
nes conclulionés eius;vnde ad huiufmodi acquifüio–
nem afÍerít h::Ec fententia Lo,gicam elfe fimpliciter
neceífariam;Gc P.Rubius in Dialeéticaq. 1.proremia–
li;h~c
fenremia probatur Ge.
7
Qgia non poteíl: aliquis omnes concluíiones ex
principiis coll igere per euidenres demoníl:r-ationes,
11iíi cognofcat euidenter ordinem, fecundum
q
m
vna deriuemr
ab
alía víque ad vlrimam, qux pr
1
\i–
me colligirur
ex
principiis; fed ordo omnium cori–
clu{ionurn intér fe,
&
cum principiis cognofci ne–
qui Gne
ar.rereducendi aut refoluendi eas in princi–
pia: ergo non poterit integra fcientia acquiri fine
Dialeél:ica, & hac eíl: non polfe perfeél:e fine illa
acquiri;
SECTIO
I
I.
Aliqua
notandnproponuntnr.
S
DVplicirer dicimr aliquid neceffarium ad aliud,
a.utnamraliter, aut moralirer, naturalicer, ne–
celfarium eíl: ad vincendam
impor~nciam
naturalem
circa aliquem effeél:um aut finem. Vocarnr, aut dici–
tur rale,quando íine rali, res namralicer fieri non
pG>•
teíl:,vt v.g.potenria viíiua, & inrelleél:iua funt nec.ef–
fari<I! naruraliter ad videndum,& inrelligendum, vn·
de in ca=co dacur imporentia namralis ad videndum,
&
in lapide ad inrellige1idum, quia deficit potenria
viGua,&c.
qu<E
potentia,(eu virms namralis eíl:,vnde
ad vincendam illam impotentiam neceffarire erant
potemi~
vi Gua
&
intelleél:iua. Item neceffarium na–
turale eíl: non folum potentia, fed & complementum
neceífarium illius,v.g.fpecies imprelfa,quia cum fpe–
vies íit ratio cóplens porenriam naruralem,ita vt fine
t ali complemento nullo modo poffit operad , ideo
quádo deficit tale complernenrum, datur impotentia
naruralis,
&
qnia illo vincitur ralis impotencia naru–
.r.alis,id,eo
fimpliciter
n~ceifarium
dicitur
naturali ter.
Iterum necetfarium narurale duplexeíl:;aliud
phy-
~
ficum, aliud metaphylicum,
vel
aliud limpliciter,
&
abfolmc,
aliud
ex
foppofüione: necelfarium phyíi–
cum eíl: fine quo res naruralirer eífe non porelt, vcl
poGto illo naturalirer necelfario fequirur res,
vr,v.g.
cibus ad viuendurn, & Sol ad diem vocantur natura–
liter, Íeu phylice necelfaria, quia fecundum narura–
lem curfum rerum, vita, & dies non polfunr effe fine
cibcr, pom, & Sole,
&
quia phylica [ciencia de rebus
naturalibus agit,ideo ralia entia phyfica, feu natura–
lia neceífaria vocant-ur, vocantur ex fuppolirione,
quia fi necelfaria
funt,
non funt talia abfolute, feJex
foppofüione,vel fuppofüo,quod aliquid volurnus,vt
fuppoliro quod volumus videre,neceífaria
eíl:
fpecies
imprelfa, nam extra illam fuppoGtionem minime eíl:
neceífaria.
Neceffiras metaphyfica dicitur naturali.s, vt con-
10
diílinguatur
a
morali,non autem in fenfu
quo
phyfi–
cam nacuralem vocamus.
h~c
autem vocatur fimpl i–
cicer,quia
cíl:
talis fine ordine ad alind, vel ex fuppo–
.ficione alicuius,
v.g.
Deus
&
co11nexio pra:dicatorum
eífentialium, vocatur meraphyíica
bree
neceífitas,
quia rneraphyíica agit de Deo, & connexione pra:di–
catorum elfenrialium,hoc camen difcrimen reperitur
inrer necelfarium phyGcum, & metaphylicum, quod
phylicum ita
dl:
necelfarium, vt licet fecundnm po·
tenriam ordin2riam
no1~
poffit res fieri fine illa, atra–
men Deus poteíl: facere illud potencia abfoluta fine
illo necelfario nacurali, v.g. Deus potefl:
co níe ru ~m~
viram fine cibo,& potu, vt videre eíl: in Chriílo Do–
mino quadraginta diebus ieiunante,
&
Deus porefr
fupplere concurfmn fpeciei impretfx in vifione;
n~ceffarium autem metaphyíicum non poteíl: Deus al–
terare,v.g. non potelt Deus vilo modo facere, vt ipfe
non íit,nec poteíl: facere, vt animal h-On.-conneél:acur
cum rationali , vel vt duo contrndiél:oria non expel–
lanrur
ad
inuicem exeodem fubieél:o fimul,vnde ma–
ior neceffiras eíl: metaphylica, qúam phylica.
Necefficas moral is reperirnr in
eo
per quod potcíl:
I I
vinci aliqua impotencia moralis; tune aurem darnr
impotencia moralis, cum damr maxima,
&
fumma
difficulcas,licct detur porenria, qua poffir vinci phy–
fice id eíl: damr ohieél:urrl tor affeltum difficulrari–
bus, vt licec vinci poffit, & fieri, nunquam tamen de
faél:o vincetur,nec fiet rali potencia propter difficul–
cates vniformicer,
&
fine multis defeéhbus, niíi
vel
potencia iuuecur, vel difficulrar¡;; tollantur, & quan-
do tale ell: hoc impoffibile, v _,Íícet conlideratum in
ordine ad potenciam narnra1em po.ffit fieri;
&
vinci.
nihilominus nunquam
a
tali caufa,
vel
rariffime
fi.c
affeél:a, fiet,
&
vincecur, dicitur impoffibile mora–
lirer,& refpeéh1 illius datur impotencia moralis,quia
abfolura poffibilicas non dicitur refpeél:u poten tia:
naturalis nudc fumpt:E) f(td vt fpeltatz cum circun–
fiantiis fine quib\Js nunquam ita operabirnr , aut
vincetur cale obieél:um,v-el hoc erit rariffimc,& lm1l–
tis defeél:ibus, aut imperfcél:ionibus incolerabilihús.
harmn +.cuarnm necdlitacum meminit Ariíl:oreles
1.
de
e 'o.
cap.
1
r.
vbi diíl:inxit impoffibile duplicirer,
aut
.:[llia fieri
non
poteít , hoc eíl: quia non darur po·
t
rda, aut principi·um in natura in quo cóntineamr
.1is
effell:io,
aur quia
licet dernr potentia;
&
princi–
f imn,
ita eíl: impeditum, & obieétum illius rot diffi–
··caltatibus implicatum, vt difficilimum lit vinci, &
fic nunquam,aut raro ordinario modo docente
ex–
periencia confequerur quod D. Hieronymus
in
epi–
fiola
ad
Tefifonr m illud ens fünplicirer impoffibile
vocauit, cuius oppoíiturn nunquam euen ier,
aur ra–
riffime, eriarn íi per aél:us phyfica: potentire poffibi–
les poffir vinci ,v
r.v.g.in m an u
darur
imporenria 1:io–
ralis ad hoc ve
pingendo~circulum
perfeél:um effinar:,
qui licet continearnr in potencia
manus,
cum camen
auc