0000747692

92.

Logica

Diíp.

De natura

Dialelfictt.

Confirmacur primó ; illud obieétum

po~e!t

eífe

probarur; fed illud ens rationis eíl: po!terius,& quaíi

effel'\:us illius concluíionis euidentis: ergo probatur

poíl:eriori per illud: ergo

priori probacur per alia

obieél:um philofophire, metaphyíica:,_& log1cre; .fed

detenninarur

meraphyíicam, qma' cognofcttur

fub

racione entis,

ad philofophiam, quia cogno–

fcirur fob racione entis mobilis; fed illud obieél:um

non cognofcirur

fub

prima, neque fecunda rat'ione:

ergo cognofcitur

fob

ratione dirigibilis,

vel

dire–

ltionis : ergo cognofcitur per aél:us LÓgicre.

principia realia,

Sed habitus probans illarn conclníionem

priori

non habet prn obieél:o ens rationis: ergo habitus

iile

non reducimr ad habirum)qui haber pro obieé\:o

ens rarionis.patet coníequenria, quia habitus rnim1s

principal is debet reduci ad illurn, qui e!t magis prin–

cipalis; fed habirns, qui haber

pro

obieéto ens reale

rraétando fcientificc de illo e!t magis principalis,

quarn habitus, qui hí!bet pro obieao ens rationis:

ergo habitus, qui

hab~r

pro obieéto ens rationis

debec reduci potius ad alium habitum , quam

contra.

Confirrnatur fecundo ; ex repetitione multorum

aél:uum generatur habims;

fed

pore!t quis facere

multos al'\:us cognofcendo illud obieC\:nm

fub

di–

reébone illa,vel dirigibilirate reali: ergo tune gene–

rabitur habims circaillud obieél:um

fub

racione di–

rigibilis realicer;fed non poteft eífe habitus alius,nífi

Logicre :

e~go

aétus Logicz habec pro obieél:o for–

mal

ens reale, ve! ad minus dabicur duplex habims

Logicz, vnus qui habeat pro obieéto ens reale, &

al.ius,qui habear pro obieéto ens rationis.

Dices;ille habitus, qui habec pro obieél:o ens rea-

non eíl: fcientificus, habitus aucem ,qui habet pro

obieél:o ens

ratio~is

eíl:

fcientificus,

Úc

ille

pri–

mus redncicur ad hunc fecundum, quiaper illud ens

rationis,quod refulcat,tanquam per lignum, cognof–

cimus euidenter modum fciendi eífe reltum ;

fed

contra, ille habirus habens pro obieéto ens rcale eíl:

habirns icientificus : ergo

falfo

eíl: folutio, probatur

antecedens, ille habitus e!t cercus ,

euidens;

fed

3 )

.<\>mnis habitus cercns,& euidens eíl:fcientificus: ergo

ille habims eíl: fciemificus. minor

eíl:

cena,

con–

ítat ex

qu~íl:.

)· maior probacur quantum ad primam

parrem, ille habirus eíl: de obielto ceno : ergo e!t

ccrtus. ancecedens probarur,, fyllogifmus materiali–

ter fumprus,&

folurtl

cutn illa direébone reali,etiarn–

íi

non derur ens rationis,ita concludic, ve pofica illa

difpoíitione prremiifarum non poffit alirer

habe–

re,fed omne obieétum, quod non poteíl: alicer

ha–

bere eíl obieltum cermm,

infallibile: ergo illud

obieél:um ell cercum. probatur maior, obieél:um il–

lnd non habec infallibilatem ab ente rationis: ergo

haber illam

fe. probatur ancecedens; ideo refulrac

ens illud rationis, quia illud obieéhun eíl: ita difpo–

íi

rnrn íub direél:ione illa reali, ve fupra dixi: ergo

eíl:

infallibile illud obieél:um

fe, & non ab entera–

tionis:ergo habirus,qui verfatur circa illud obieél:u

eíl:

cercus. paree ha:c vlcima confequentié'l, quia cer–

titudo obielti refundicur in fcienriam,& hxc

illa

fomitur; fed illud obiell:um quatenus prrecisc habet

direéUonem illarn realem ,-quam materialem vocanc

adnerfarij, e!t cercum, & infallibile : ergo habirus,

qui verfacur circa illnd

eO:

cenus; fed eft eciam eui–

dens ralis habitus:ergo eíl: íciencificus.

Qgod autem

fü

enidens íic patet,

ille

habirus co–

gnofcit illam infallibiliratem, & cercitudinem

ob–

ieél:i clare pcr principia , qua: habcnt neceffariam

connexionem cum illo obie8:o : ergo cognofcit

eui~

den ter. pacer confequentia,cognitio euidens eft cla–

ra cognitio per principia proprie ira dil'\:a: ergo,&c.

Amecedens probatur in hoc fyllogifmo; ornnis ho- ·

mo eft admiraciuus; fed Pecrus eíl: homo:ergo Petrus

cíl:

adrniratiuus.

~od

hic fyllogiftnus concludar, po.reíl: íic pro-

bari: quotiefcurnque ali qua argumentaría ira difpo–

nitur, dando regulas fyllogifticas realiter fomptas

condudit euidenrer; íed hic fyllogifmus ira e!t di·

fpoíirn s:ergo concludit euidencer.

Confirmarur primo; eniaenria illius concluíionis

pote!t probari

priori,&

polteriori; fed per ens ra–

tionis pervos non poteíl: probari

priori ) fed ran-

rnm

po!teriori: ergo debet probari

priori per alia

principia realia. minor recipicur ab aduerfariis,

ratio illius e!t, .quia illud eíl: medium

poíl:eriori,

quod

cíl:

poíl:enus,

q\.lafi effeél:us illius rei,

qure

Confirmatur, quia fere nunquam cum naturam

definimus, & partes illius diuidimus, fingimus refpe–

ll:us illos refultantes fupra noíl:ros conceptus ,

quan~o

refleétimus , ideo ita reflexionem facimus,

& fab icamur talia enria rationis, quia videmus nos

clefinnífe, diuidiífe,

&c.

ergo ante omnem aé\:um re–

flexum fopponirur narnra diuiíionis , definicionis,

argumenrationis, arque

adeo

ante omnem aétum

reflext\m habemus id, quo naturam rei explicare

pof.

furnus,proprietares,& paffiones demoníl:rare de qua–

cumque re fine errore poffimus; quidquid ergo

vl–

tra hoc addatur non eíl: neceífarimn ad obieél:um

formale Logicre.

SvnsEcT10

Secund1i r,itio princip11lü ponitur.

un~o prob

atur

principa

~icer.Si

ens

rationi~

ef–

fet

ob1elt.um

formale

Log1c~,

poi

fec abíl:raht ra–

tio communis ab ente rationis, & ab ente reali;

fed

non porefr abíl:rahi ralis ratio communis: ergo ob–

ie.étum formale Logicre non eíl: ens rationis. confe–

quentia fuppoíitis maiori, & rninori

eil:

euidens, mi–

nar licet admirtatur

multis aduerfariis,Úc demon–

íl:rarur.

Primo, quia illa ratio abíl:ral'\:a eífec plura limpli-

citer, ac proinde non eífec vna: ergo non eifec prre–

fciía, quia omnis r:itio prrefcifa e!t vna Úmpliciter.

probatur antecedens.

illa

ratio includerer pluralita–

tem íimpliciter, quia includeret rationern filti, & ra–

tionem veri entis, hoce!t reale, & non reale Grnpli–

cirer : ergo eífet plura íimpliciter. probacur

~ntece

dens,nam ratio realitacis, qua: eíl: in ente reali tranf–

cendit quid quid eíl: in illo, & fiétio quidquid e!t in

ente rationis;ac proinde femper debenr concipi cum

racionibus per quas diíl:ingmrnmr,

confequen–

ter per modum plurium, ergo femper datur· plura–

litas.

Secundo probarur, quia ens rea le efr íimpliciter

ens;ens rationis non eíl: cns íimplicirer:ergo ens rea-

& ens rationis non conueniunt in ratione encis;

fed ab illis, qure non conueniunt, non poteíl abítra-

ratio communis: ergo ah ente rationis,

ah ente

reali non pote!t abfüahi ratio enris comrn

nis. ma–

ior e!t cerriffima quoad prirnam parcem, ve

latiffi–

me probatum manet in rnetaphyíica; quoad fecun–

dam parrem íic prohatur,quia illud, quod

dl:

fiétum

~atione

qua fiél:um e!t , non íimpliciter,

ab–

folure tale;

fed

ens rationis eft ens fiétmp : ergo ens

rationis non eft íirnpliciter,

abfolute

em.

maior

hrec íic dernon{hatur exemplis, quia Deus fil'l:us

funr idola ethnicorum abfolurc non e!t Dens,

pei:

confet¡uen·s {i,abfolure loquamur, dicendurn eíl non

.e{fe

Deum; ltern chirnera

eíl:

animal fiétuiu,

vt íic

·non

e!t animaJ,

limplicirer,

abfolut~ loq~amur,

nam iJlud

addirum , fiéh1m,

ita

e~trah1t

uc10nem,

f~pra