1000089651

stant in archetypo, seruauimus praphiam, ut scilicet ostenderere–

mus quemadmodum lndi uocum Hispanicarum pronuntiationem

suae

cpwv1¡cre:L

aptauerint: id quod nonnumquam in uocibus quo–

que quichuensibus a nobis f actum esse de prehendes, ut

prae–

sertim quae de syllabarum reductione in synopsi grammatica dis–

putamus, locupletissimo· monumentorum testimonio uera esse pro–

barentur. Quod uero ad ipsum graphiae systema pertinet, cum

aliud alii alia de causa uideretur posse praeferri, id nos ex

omnibus eligendum duximus, quod ad illam scribendi rationem,

quae in uetustioribus linguae incaicae monumentis ab Hispanis

traditis usurpata est, quam proxime accederet. Quae quamquam,

si ad subtiliores phonetices leges exegeris, manca quodammodo t

imperfecta .putari debfj!t, eam tamen prae reliquis retinendam esse

iudicauimu.s, tum .quia per. quattuor amplius saecula hactenus s er–

uata historici uelut monumenti uim et locum obtinet, neque prop–

terea temere immutanda uidetu.r esse; tum quia , ea adhibita,

O''Y)µe:~cx.

·oLcx.xpvnxO-.

signorumque litterarum innouandorum ne–

cessitas uitatur: quod si cui tamen phonemata lingua quichuens is

· in omni scripturarum genere exquisitius distinguere libuerit, quo

id pacto, apiculis quibusdam litteris appictis, fieri possit, suo nos

loco in synopsi grammatica ostendimus. .Formas autem contex tus

critici omnes punctulis supertJ.e

interpos~tis

( ut inFrancisci de Auila

institutis) in sf!.a .quamgue e.

/emen.ta

resoluimu~:

quoc;J. ídem in indice

quoque ue:rborum fecimus, neque té/.men .una e.ademque in utrq–

que ratione. In contextu enim, ne operosior efficeretur graphia

complexas thematici uel desinentialis ·e pluribus .morphematis

exponentia distinguere negleximus, in lexico uero morphemata

omnia punctis separauimus: quod ídem spectantes des inentiam

-ntu

tertiae personae plurális formarum nominalium in lex ico

tantum separandam duximus: desinentiam

uero-nchic

primae per–

sonae neque in contextu ·

neql.Je

in lexico interstinguimus quo fa –

cilius a desinentia

-nchic

tertiae personae possit secerni. Contex –

tum denique criticum maxima cum diligentia interpunx imus, id

tamen summopere cauentes, ne ( quod est praesertim linguae

quichuensis ingenium, quo uoces maximo saepe ínter se diss itae

interuallo ad sensum e linguarum nostrarum more efficiendum

sunt copulami.8:e) notis interpungendi crebrius adhibiti$, senten-

X VIII