![Show Menu](styles/mobile-menu.png)
![Page Background](./../common/page-substrates/page0277.jpg)
J
4
I
2
J.- I.
Jacobi Josephi Labbe Sele–
nopolitani De Deo Heroica. Carmen Deo
nostro. Ps. 39. v. 4. Venetiis, Apud Fran–
ciscum Pitteri. MDCCLXXIII. Superio ·
rum Permissu, ac Privilegio.-En
8.
0
,
de
xx1v-1 IOps.-(A que siguen en el mismo
tomo:
Jacobi Josephi Labbe Selenopolitani
De Deo Homine Heroica Collaudabo te
Deum Salvatorem meum. Eccli. 5
I.
'v.
I,
(á las págs.
l I
1-245, s.
I
p. n.); y
Argumentum Carm. futuri sexti. –
Benignitas.- [Al fin ]: Ferrarire, Josc–
pho Rinaldi Typographo [
177
4], (
á las
págs. 246-253).
II.
Jacobi Jose¡ihi Labbe Selenopoli–
tani de Deo, Deoque Homine Heroica
Editio Altera, dimidio auctior. Carmen
Deo nostro. Ps. 39. v. 4. Ferrarire.
MDCCLXXV. Apud Josephum Rinaldi.
De Superiorum facultate.-En
8.
0
,
de
xxxu-237 ps., s.
l
p. n.
BL P.
DIEGO
José
ABAD.
En las ediciones póstumas de
1780 y 1793
rnlió la obra con su verdadero
tít~lo
de
«Didaci:Josephi Abadi'i1lfexica11i....
»,
como
puede verse á los núms.
3527-28.
El
P.
Manuel Fabri , encargado de una
y
otra, empieza así su dedicatoria
á
la ] uven·
tud mejicana: «EN ad vos revertitur,
Ju,
YENES ORNATISSIMI
I
annorum fere lredecim
postliminio, reternumque apud vos in ima·
TOMO
III,
gine victurus, Cl. D1::>Acus JosErttus
BA·
D!US....
»;
y
a1iade lufgo en la noticia del
utor: Multorum v.otis expetita tandem
prodit in lucem tertia, eaque postuma [así
el afío de
1780
¡
el de
1793 :
«sexta, secunda
vero postuma
»
J
editio prreclarissimi Poetre
DJDACl A'BADII, seu
:Jacobi' :Josephi Labbe,
quo se ille nomine celatum voluit duabus
primis editionib us .... Anno igitur
1
DCCLXXIII. hrec de DEo HEROICA tri–
ginta tribus solum carminibus comprehensa
primurn edidit Venetis prelis:
Labbem11que
se, paullo immutato nomine,
&
Sele11opoli–
ta111rm,
seu Urbis Lunre (id enim patria
lingua Mexicus sonat, ut plerique credunt)
Civem appellavit.... Qui opus suum etiam,
atque
~tiam
relegens...., illud incudi
redd~re, omnia ad limam revocare, ac nova de–
mum, sane nobilissima Carrnina adjungere
aggressus est: quibus peractis, cum in vo–
lumen, fere dimidio maj us, opus jam ex–
crevisset; iterumque prelis subjicere , Ami–
cis denuo faventibus cogeretur, Ferrarire
secundo prodijt in lucem ....
».
Véanse también Hervás
(r, 2),
Caballero
(r 76),
Beristain
(1,
2),
Backer
(r, 1),
g. de
la Rosa
(Dissert. histo1·.-theolog. de Apparit.
B.
Jl/.
V.
de Guadalupe,
pág.
I
8), Som–
mervogel
(D., r94;
B.,
1, 3¡ 1x, 1123, 1425),
Medina
(Bibliot. H isp.-Amer.,
v, 81, 102-3,
nums.
4612, 4714),
etc.;
y
corríjase de paso
el descuido en que incurrió el citado Her–
vás en su
Idea dell ·universo,
donde dice:
«L'Autore di quest\l bellissima Op'era
e
il
Signor Abbale Don Giovanni Abad Mess.i–
cano, che volle porre il suo cognome nel
linguaggio Francese, chiamandosi
L'Ab·
bi »
(u, 2ro, rn
nota).
17