1000001230

De Solemnitate Pentecoftes

Di{curfus

VIII.

hanc pyramidalem

communic~r

hab.erc:íolet;

und~

dicere folemus: Eíl quzdam lingua 1gn1s; veruntamen

indubitatum ell quin

infinit~

Dei

fapie~cia

alia quoque

myfleria in hifce lingu1s indicare voluer_it.

Li11gua111ttuflt, qulprowrbo vtmt,

a1t Gloffa ;

Cognatio,,em enlm habet li•gua rum verbo,

C!l'

~~vl

eem non poífu"' fepar11rl :/ic Ytrbum Pater, 1de/I, F1ltu1,

& SpiritM1fa110u1 inftpar4bilt1{unt, imo

(:t

uniu1naru–

,..,. Eundcm quoque conceptum Gregorius Naz.ianz.·

orat. infanflam Pentccoflen habuit, dum ait ;

In lin–

guil SpJr1tu1 (anOus datu1 e/Iproptercommunionem quam

LiO

cumvero

b.b1r. Rupcrc

us Abbas Tuitienlis fimilem

di•!é\'c.~~•'

quandam

obfervatior.em

adducit, dum ita {i:ribit:

Hoc

fi–

l"º

m4nf

ejli nobll ejufde

!riSpirirus f1méll commendotur

pmtrlo;

ac dcmum rationem

Gloífaeddullam addu–

citd¡cens:

Spi1it111 enlm cot#ter•us Patri

rfd

Filio per /in·

iu11m; qu.e ma;t1m11m haber cognationem cumverbo

non

Joli~mexpreffir,

quod ejufdem /it fubftantlte cum eodem

Drl

Verbo,fed

rfd

hoc,quOdper lpfum Beu1 Pater fuum no·

Joaa·lf.•

6•

bis eloqu11tur verbum.

Salvator nofler qui Verbum illud

incarnatum erat, dixit:

Paracl1tu1 qutem Spirlius {an·

Sus, quemmlttet Parerin nomine meo, illevo1 doceblt

omn111.

Arque ideocum ex parte Verbi erudire

inllrue–

re debuerit .t\pollolos, meritó ad inílarlinguzdefccndit.

quoenim ad inflar igois venit,

figura utique globi

ignci, ve! fcintillz, 'fel columbz venire potuiffet; fub tali

11amque fpecie olim Hebrzis pcr defercum ducatum

pr~·

fiitit; at vero quia inllar linguz venit, fe

Verbo mií–

íum effedemonf!rare voluit; c!l eoim lingua vcrbi ex-

~.d~ ~

do-

preffi va . S. Beroardinus ait:

In/ignum quod;,Ytrbo Pa•

tus

tris boc : onum procedeba1;quem11dmodum llngua movet•r

..,.

¡,

wrb1 cordtr adformantlum

(:t

exprinundum fonum vo–

tl'.

Q!!ando

i•

p¡:

44.

zternus Pater Filii fui mentionem

facic, coníequenteretiam Spiritus íanfü fub lingua: fimi–

Jitudine mcmin it

Eruflavit cor meum verbumbo11um;&

pauló pofl fubdit

Lingua meo ca/amus {crib.e.

Ubi no·

tandum eíl,quod Spiricus fanllus non folum linguz,

fed

etiam calamocomparetur: quia ficuti Hngua non loqui·

tur-,oeccalamus fcribit nifi verbum pri\ts mente conce-o

ptum fuerlt,ita quoq; Spiritus íanllus nec fcribit in cor·

dibus,nec fidelium movet lioguas, nifi ad amaodum

laudandumDeum de ilhs rebus , qua: in mente divina

Joan.

6. , 1 ,

impreffz exi!lunt:

Cum enim v entril ille Splr1tu1 verita·

tis, docebit vos omnem verltatem

;

non-:enlm loquerar

femetipfo, fed qutetunque audiet loquetur.

App11ruerünt lingue.

Salmeron optime notat, lin·

guz proprium effe guílus

fapores difcernere; hancque

eandem qualitatemSpiricui fantto limiliter adaptae· di-

To.

n.••·"• cens:

.Quemadmodum /ingua nervo parvoper eam.

(:f

pala–

anterlorrm partem [paifo, omnt1{apores difcernit

rnalum

él

noxlum f>"j/Clat, bonum & duke ample8atur;

eadem ra1ionehabe111 Spiritum {anélum. qute Del funt

gu/lat; qute vero carni1 f unt ac fenfus, ex[f>llit

(:t

decli–

nar.

hujus autemconfirmaciooem illum adducic rex–

tum Apo!loli diccntis:

Animali1 homo nonperc1pltea qute

.cor.i.

i4o

JuntSpiritu1

Del;

ftultltla enimt/l i/11, &

>1011

potefl lntel–

ligere, qulafpirllua/lterexaminantur; fpirltualuautem

judlcat omnla,

él

lp(e

nemlne iudicatur

Sanllus

quoque Bernardim1s idipfum de gu!luum diícretione in–

terpretatur dicens:

Apparuerunr lingu..: in[tgnum quod

J..oc.cit.

intim~s

gujlus dlvlnorum, vimque J!U/lativam ipforum

divln11u1 dabat

Spiritus enim fanltus e!l, qui guftare

nosfacit dclitias

í.iavicatem Spiritus. Unde in Man-

na figuratus fuit , quod

omni~enos

in le faporei reclu–

dat;

Vlncentl dabomanna.

Ubi Hugo Cardinalis ait

lnc.•· All·

Hoc e/I, dulcedoSpirltusfanOI, quam fuper A-pojlo/01

(:t

fidtlt1 fuOJ centum vlgintl viro1, qui erant in ctenaculo–

Slo11, abunáantere/fud1t

Domin.ur

Apporuerunt /lngu_te

_. Supor qu

z verba ouperu_s qui-

~0011.

Fcrus.

damCommencator fcrib1t:

L1ngu4rum renovarlo

111

pri·

mis ntcef!aria erat, alioquin nullum tfl membr11m- quo

plu1 peccerur; /ic tcontra 1111.llum membrum {alubriu1 bo·

na lingua.

uod on¡nino. concordat cum eo quod Sa-

p,0..,6 ,.

piens dicit.

/Jor1

él

vita m ma1111 llngu.e . Nullum

111

ho–

mllle membrum trat

(

fcribit quoque Salmeron)

quod

Splritusfanéli guilernaculü magfr i11digertt,quamlingua,

/inguam enlm nulfu1 homotlomarepoteff .

Und:

~ili

Spi–

ritu bonodirigarur

gubcrnecur~-Jamna

nob1s 1rrcpara·

bilia conciliat

Hom/11/1 eft animam pr-eparare-é! Dominl

guberna'e linguam .

S.Antonius de Padua admirabili lin-

Pro•· 16.1\

gua fua, quz przter li

oguar_um rqor

~11

tot ela·

~~"::

inrtic pía !a:cu\a viva remanet

hod1ernod.ie

nunc in mod1lm

przdicavit :

Li"guatfl mtmbrumftlgidum; 11atQtenlm In

bumido:

él

ideo malum inquietumplenum venenomortlfe–

ro, quo 11ih1tfrigidl1.

Rationemquecur Spiricusfanllus

fub hifce linguis apparuerit, affignat dicens:

ld10

Spirl–

tur fanélu1 i11lmgui1 lgnel1 apparuit , 111 /i11gua1li11gu11,

lgnem venenomortiforo oppontret.

Apparutrunt lingute.

SalmeronhuncSap1ent1s tex–

tum :

Mors

(:t

vltafn m11nu llngute,

adducens dicit? quod

licec hzc verba communiter de corporali lingua iocelli–

gancur:

.Quia viád1utlingua bonaplacabili1,_aut J?'.ucka–

ris,

vocatur ab ipfo Sapitnte, lignum t/I v1ttC, tia

ltn–

gu11 mafrdiéla mortem tjficit: tamen de hac lingua

fpiri~

tua/I acceptu1 ifle locus, il/ujlrtm habtt fenfum: nam q11J

b~c

lingua prteditu

rfl,

'Vi1!il Dto: qui".

q~i

Spi!itum

hri·

/11 non habtt, hic non t/I e1u1,

(:t

111;udte10 rtpofcen·

te rationem ab to ob mutefett.

cujus probacionem eum,

qui veíle nupciali carens nuptiis(e impudemer ingefse·

rat ,

ob hoc reprehenfus, quid refponderec, penicus

ignorabat ,ajlducitdicens:

.Quhunquehac llng11a carttt·

rlt, manducabit llnguam fuan1 prte fame ac rabit.

proindé infallibile accepti

nobis Spiritus fanlli

ignnm

eric,videre qualicer !ermones

nollros.~nílituamus,quódfi

enimdifcurlus nof!erde

rebu~

divinis fueric, lignum erit

linguas haíce celelks cordibus nollris fuifse infuías .•. !'ar.c-

4 •

Unde íanllus Gregorius ait:

Super Pajlorn primos

in linguarum fpecie Spiritu1 fanélu1 inftd1t, q1üa nlmi·

rum quo1 repleverat

de ft protlnu1 loquentufacit.

6 Af

pa~utrunrdifptrtit~li11gute.

Le?i~

linguis hif.

Swn. •·de

celíap1ent1am

eloquenuam indican ex1fümac, quan1

l'cnt.

Spiricus íanllus Apoflolis Evangelium facrum anmm·

tiacuris infudic:

qu4m velox eft ftrmo fapientite;

u6l

Deu1 magl/ler e/I

9u4m citodifcitur quoddou1ur

Ct)m

enim

ancea

idiota: fuiísent, ncque unquam libros, led re-

mos trallaísent, unus tamcn ex ipfis fanllus Joannes vi·

delicet mox intonavit dicens:

In principio erat w'bum

•

reliqui Apolloli in mylleriis Theologicis tanta fe

fa•

pienria imbucos erse probarunt,ut fublimiffiqia floridif–

fimarum illius fzculi academiarum ingenia in lluporem

ufque adegerint. Eadem

h~c

fapientia progrefsu tempo-

ris in multas quoque alios cransfufa eíl homines, imó

fragili fremineofexui, non quidem per ídentiam acqui-

fitam ,lfed per Spirirum íanltum infufa

communicata

fuit, utpocc

quo plurimz tenella: virgines alciffi mam

quandam divinorum mylleriorum cogirationem porse-

derunr. Chry!ollomus verba illa S.Pauli:

.Qut1t etiam lo·

H~m.

q1tlmur non

óumani1f apientite verbi1 ,ftd in doélrlna

~P·~·

'¡;

SplrituJ fanéll, f 1Jiritual1bu1 fpiritualla comparanta

º""' ·

conlideransait:

Yldequo 1101 deduxerit ab authorltate

Magiftrl; tantumenlm noJ fumu1 i/!iJ faplemiorn,

qua~·

rum lnttrefl i11ttr P/atonem& Spiritum fanélum;

quafi

diceret: Hanc nos prz aliis habemusgloriandicautam,

quod banc

c~lell~m

ícientiam oobis non per langum

ftud 1um acqu11ivenmus, íed fupernacuraliter oofiris in-

-fulam mentibus habeamus . UndeHugo Cardinalis

fu-

per illa Davidis verba :

Lingu•mea cafamu1 f crib.e vtlcci

ter fcrlbent11,

ita loquitur:

Spirltu1 enim fanélus nonp11u.

larlm & c:1m moragratlam{ uam Infundir, jicut acqulri•

turfclentta per longum ftudium; ftd fubi10,

cito

u/1

dubitet, (

inquit Abfalon Abbas)

dona Spiri1u 1

~81

ef!t pe_rltlamfcrlpturarum, facund1am vtrborum?

Scnn. 1 ,.

1fce lingu1s omnium gcntium idofolatrarum cordibus

infinuare

d~bebant

fidei nollra: prima facie pror(us in–

comprenlib1les, mylleria nimirum unitaci

s efse

ntia:·

trinitatis Perfonarum,

incarna~ionem

Ver.bi

ma~

~ltatis

virginitati pariter conj11néla:,

Sac

ramen~

inef-

fab1l is E.ucharilliz aliorumque fimilium humano intel-

!eétui

i~perfcru~abiliu_m dogmar~m

. H ifce linguis

1dololatr1am proffigacuri erant, ext1rpaturiabufus •nnu-

meros, toe pravos reformatur.i mores, confucaruri toe

perverfas

Celtas,

innumerabiles corwi

lluri er

rores con·

veríuri_mul~o~ Philofop~os&

mundi

huj.is

fapie~tes .

H1fce lmgu1s 1mpeucun erantcreatu

ris, ele

mentis in–

firmitati~us

.' ipli denique morti, variaque prodiglofa

operatun m1racula. Hiíce linguis confundcre debebant

tyrannos, omneíque alios Eccleliz perfecucorcs. Deni·

que debebant biíce linguis difpeníare S1

1cramenca, tot

que animarum lolvere vincula.

whrmeniia.pro

flu ebat torrtntis eloqul

(inquit Guerricu

s Abbas)

tU/11011

po1erant rt/iflere

<:1

contradictrt omnu

t~um

atlverfari/;

r::.'.·'· •

ficu1

d Srephano dirltur: quia 11on poter11nt re/i/lfrt f 11p1-

tn1i.e

él

Sp.rirul qui loqurbatur.

J.pparurrun• difpertil'te/ingu.e tallf¡uam

lgs:!~nc