SAN MARCOS.
22
Iesus autem ait illi : Si
2 2
Y dixole Jesus:
Si
puedes
potes credere , omní<i' possibilia
creer
1
,
todas las cosas son posi-
sunt credenti.
bies para el que cree.
.
23 Et continuo exclamans
23 Y exclamando luego
el
pater pueri , cum lacrymis aie- padre del muchacho , dixo con
bat : Credo Domine : adiuva
lágrimas : Creo, Señor : ayuda
incredulitatem meam.
mi poca fe •.
"24 Et cum videret Iesus
24 Y quando vió J esus que
concurrentem turbam , commi- la gente iba concurriendo en
natus est spiritui immundo , di-
~opel
, amenazó al espíritu in-
cens illi : Surde et mute spiri- mundo, diciéndole: Espíritu sor-
tus, ego praecipio tibi, exi •b
do
f
mudo
3 ,
yo te mando, que
eo : et amplius ne introeas in salgas de él :
y
no entres mas
eum.
en él.
25 Et exclamans , et mvl–
turn discerpens eum ,
exii~
ab
o
eo , et faél:us est sicut mortuus,
ita ut multi dicerent : Quía rnor–
tuus est.
26 Iesus autem tenens ma–
<
nurn eius, elevavit eum, et sur–
rexit.
27 Et
c~m
introfsset in do–
muro , discipuli eius secreto in–
terrogabant eum :
¿
Quare nos
_, non potuimus eiicere eum
'?
-
.>
28 Et dixit lllis_: • Hoc ge–
nus in nullo potest exlre , nisl
in oratione , et ieiunio.
29 Et inde<: profeél:i prae–
tergrediebantur Galilaeam , nec
volebat quemquam scire.
t
30 Docebat ' autem discipu-
t;.)
Entónces dando gra·ndes
alaridos, y maltratándole mucho,
salió de él, y quedó como muer–
to, de manera que muchos de–
cían : Que estaba muerto.
26 Mas tomándole
J
esus por
la mano, le ayudó a alzarse • ,
y
se levantó. . •
27 Y despues que entró en la
casa, sus discípulos le pregunta–
ron apartes : ¿Por qué no le pu–
dimos nosotros lanzar?
28 Y díxoles: Esta casta
6
no
puede salir , sino con oracion ,
y
con ayuno;
29 , Y hábiendo partido de
aquel lugar, atravesaron la Gali–
lea,y noqueriaquenadielosupiese.
30 Y enseñaba a sus discípu-
~
-
'
fii-•
pues dudaba del poder de Jesu Christo,
y
nos
ense~mbien
al mismo
tíemp~
có-
por consiguiente no reconocia aun st.-Di:
mo·hemos de acudir a P ies, de quien de..
vinidad.
pende rodo nuestro bién , para que avive..
'
Para Dios
e-
hay cosa imposible.
Ja nuestra , quando
le
pidamos la salud
y
M~s
D ios no quiere todo lo que puede.
curacion de nuestras almas.
.
HuDiera podido curar al
hijo, aunque
el
pa~
2
Supla
ru bondad
lo que falta
a
.mi
fe-
d!e
no tuviese
(e ;
pero quiso que
la
cura-
Sord!1ymudo,¡,orlos efeaos quecau~
c1on
del
hijo
fuese efett'o de
Ja fe
del
pa-
4
Otros :
enl1esto/o
,y
se livmzró.
[saba.
cJ;e. El Señor le inspir6 la q& era necesa-
MS.
Sos diciplos t>n poridat.
r1a ,
quando le dixo ;
Sí puedrs creer,
Y
D e
demonios.
0
MrJtth.
x.v¡J,
;¡o.
•
Luc.
Ix.
22 .