1000000220

56 / 436

Physicd! prima pars. Disp. I. Qurest. l.
~incit nam omnis mutatio extrin- Verum ea responsio , aut sibi con–
seca suponit aliquam intrinsecam: . tradicit , aut de nomine tantam con–
Mutatur eni m res extrinsece , quia tendit: Nam, si dicat, hunc modum
.iliter se habet ad aliam, non sui sed nihil 'omninó esse , imp!icat mani–
iHius mutatione. !taque ad mutatio- feste, ejus adventu , aut recessu rem
nem extrinsecam necesse est ut ex aliter se habere, proindeque mutari.
extremis un um , saltero in se ipso, id Si vero dicat, hunc modum esse ali–
est, íntrinsece , mutetur: N am, si nul- qu id , sed non distinétum a re ipsa,
lum mutetur in se, non ali ter se habe- non poterit rei advenire, aut d'etrahi,
bunt ad se invicem, quam antea: Ita- sed semper ipsi inerít ;aut potiu s cum
que datur in rebus etiam intrínseca eam ídem erit. S icque res illa alio modo
mutatio. se ha bere non poterit, sed semper suo
·sECUNDUM AXIOMA.
Quod in .re mutatur, nequit ene om–
nino simple:x : sed necenarid com–
poni debet ex potentia, C3
aéfu essendi.
Id quoque manifestum est ·: Nam,
quod omninó in se simplex est, ei ni–
hil detrahi, aut addi potest: Alias jam
simplex non esset ~ergo in se mutari
non potest. Deinde , res mutatur in
,:ie , quarenus , vel incipit esse, quod
antea non erat , se poterat es¡e; vel
desinit aélu esse , quod 2ntea erar
aau. !taque in eo distinguí, necesse
est, potentiam, seu ~ubjeétum essen–
di, & aétum essendi . , cujus accessu·,
aut recessu mutetur. Nos hunc essen–
di aétum , Formam vocamus , quód
ea subjeétum formetur, id est, deter–
minetur ad hunc, aut illum essendi
modum. Subjeétum vero hujus aélu s,
Materiam appellamus.
D icunt aliqui: ~ationim perfici
posse, pr:Ecisse, quaten us res in se si m–
plex, alío, & alío modo se haber, abs–
'}Ue eo , quod ei aliquid entitatis ac–
cedat, :rnt detrahatur, · Atque ita non
reéle colligi ex muratione , rem esse
compositam ex potentia 1 & aélu. ·
ipso secum identificato. Si dem11m
concedat, mouum illum, cujus ad–
ventu , aut recessu res mutatur, ah e:i
quidem distinguí , non esse tamen for–
mam ; jam de solo nomine frustr~
contendet ; an, scilicet , illud, quid–
quid sit , cujus adventu, aut recessu
res mutari intelligitur , debeat dici
Forma , aut Modus? C.rterum íllud
certum, & inconcussum manebit, rem
omnem, quz in se ipsa mutatur, non
omninó esse simplicem , sed reips~
componi ex potentia, & aétu essendi.
Porró,quid sit Modus,jam explicuimus
in Logica 1. pan. disp. 2. q. 6. art. 1.
TERTIUM AXIOMA.
r euendi Jr,plex diJtingui po–
: Sub.rtantiali.r , quo substant ia
aélµ id, quod ; S Acciden–
ta/ir, qui substantite jam con1-
J.i1utre advenit,
Hoc Axioma quoque manifesturo
est: N am ciare percipimus, & nos, .
& ea , qu<e circa n0s sunt , primó,
aélu esse aliquid in rerum na.tura sub–
sisrens : Deinde, cum jam sint, .salvo
semper illo esse primario variis affi–
ci mutatronibus , quibus ab uno es–
sendi modo ad alium transeunt: U t, ·
· lio-