1000000220

277 / 436

De Loco. Art. l. 263
cato. Locus autem naturalis addit
tertium munus, scilicet ~ conservare
Iocacum. Qllidam, ergo, attendentes
ad secundum munus, dixere, locum
nihil aliud esse, quam spatium ipsum
quod repletur a locato; spatiumque
illud esse ubstantiam a corpore pene–
trabilem: U nde, juxta ha nc senten–
tiam, Democritus, & Epicurus ha–
huere vacuum , & plenum , seu po–
tius corpus, & spacium, ut duas pri–
mordiales substantias , sed sese mini–
me excludente"s ' imo invicem per–
miscentes; quatenus istud In suo sinu
illud excipit, illudque vicissim istud
implet. Nempe , ita ar~umenraban­
: Quod mensura ri poresr, & ha–
fu ngi tudinem , latirudi nem , ac
profunditatem, non porest non esse
aliquid ; ha:c enim ni bilo non com–
petunt ; sed amoto omni corpore,
spatium illud vacuu m mensura ri po–
tesc, & habet longitudínem, latitu–
einem ' ac profund itate~ : ergo est
ve re al iquid. C artesius .proprer hanc
rationem contendit , spatium non
modo esse aliquid' sed eriam esse ve–
rum corpus, nempe, cum ratio cor–
poris si ta sir, ut ipse contendi, in ex–
tensione , & mensurabilitate : Jtaque
1 cum 3: corpore locato non distin–
guir. .
Verum ha:c ratio nulla est: Et–
enim privationes reru m mensurabi–
lium etiam a nobis rnensu ranrur; Sic
1:1mbrarn mensuramus ; & ciim tem –
pus .; & mundus inceperit , proin–
deque antea nihil temporis flu xeri t,
sed pr<l!cesserit immensa qu cedam
t emporis privatio, illam privatíva m
s ccessionem·ni hilo serius mente meo-
- suramus, quam tempus i~sum, arque
in ea, proinde ac in vero tempore,
menses, annos
1 ac sa:cula distingui-
mus: ergo ex eo, quod inane a nobis
mensuratur, arque ut extensum ap–
prehenditur, non sequitur esse qu id
rea le, sed solum privationem alicujus
realis. Et quidem paritas tam plana
est, ut contra eam nihil dicere pos–
sit C artesius. Sed , ut mag is adh uc
confutetur, nega re non potest, ante–
quam Deus crearet mundum, nu lla m
omnino extith;se substan tia rn corpo–
ream: Et ta men innnitam illam om–
nis substantia: corporea: inanitatem,
ut extensam, ac mensurab-ilem ap–
prehendimus, perinde ac illam , qua:
extra ca:los reliéla foi t , aut incra
concavum cceli relinqueretur, si om–
nia el-cmenta a nihilaren tur: ergo ima–
g inaria illa extensio , & mensurab i–
litas nihil realitatis argu it ; sed inane
illud ni hil esl amplius , ·quam ut aít S.
Aug ust in,. 7. Conf. cap. 1. Sp ation.>m
nihil; id esr, inan itas spa tiosa, quam
tamen , instar aliarum privat io num,
imagi namu r , ut quid positivum , ac
proi nde mensura bile. Onde dicitu r,
Spaúum imaginarium , id est , non
in re aliqua, sed in nuda imagi natio–
nis apprehensione consistens; ur mors ,
ca:citas, umbra, nox, &1. Rejeél:i
igitur ha opinione.
Definitur ab Aristotele Locus, Su–
p erficies prima , immobilis , corporis
ambientis.
Explicatur definitio: In ea super–
ficies generis vicem gerit ; ca:tera: ve–
ro partícula: sunt quasi difl:erentia:
Non enim omnis superficies est locus;
sed illa soh'i m , qua: in sua: concavitºa–
tis capacitare continet corpus; u t su·
perficies aeris' qua: circumscribit ' &
immediate continet corpus meum , di–
citur locus meus. Sic explicara difi·
nitio:
Ptobatur : Superficiei ambienti con·
ve-