206
Physicte
prima
pars.
Disp.
I I
I.
Qurest.
I.
Ex his colligo; tria esse genera mo–
tus, juxta pra!dicamenta, qua: termi–
nant motum. Primum genus est mo–
.tus ad quanticatem : Secundum, mo–
·ttls ad qualicatem, qui dicitur
altera-
1io:
Tertium: motus ad ubi, qui
di–
·cirur
latie.
Motus ad quantitatem
~ubdíviditur in augmentationem,
&
diminution.em: Motus ad qualitatem,
jn intensionem, remiss1onem ,
&
al–
terationem specialiter diélam, de qu-i
bus infra : Motus dernum
localis in
reélum, circularem,
&
mixt um.
Obj. ldem terminus diversos spe
-cie .motus terrnjnat: ergo motus non
desumít speciem
al
termino ad quem.
Declaratur antecedens : Nam media
pars montis terminare potest !TIOt um
des~ensus,
si quis moweatur
a
cul–
mine ad
mediu~
,,montis;
·&
eadem
·terminare potest motum ascensus , si
quis f.ératu[
a
rad'ic~
ad mediUIJl mon–
tis : Similiter i.n motibus alterationis
·calor mediocris terminare potest ,
&
motum remissionis ' si aqua summe
calida defervescat :usque ad medio–
critatem
,i
&
motum intensionis , si
aqua tepida mediocriter calefiat.
Resp. Distinguo antecedens : Idem
rterminus potest terminare motus spe-
, cie diversos , ídem terminus
materia–
liter 1umptur
.,
concedo :
formaliter
sumpttll,
nego. Terminus motÚs su–
mitur materialiter ., quando ·sum1tur
secundum suam entitatem; surnitur
vero formaliter
1
quando consíderatur,
ut tali, ve! tali modo acquiri potest.
Dicimus ergo, quod eadem entitas ter–
·m-io1, ut diversimode acquirenda, po–
·test terminare motus specie diversos,
ut patet in a:llatis exemplis. Sed in
hoc casu , 1icet sit eadem, materiali–
ter,
&
in ratione entis, est tamen di- ·
versa for,inaliter,
&
in ratíone terraini.
SECUNDA CONCLUSIO.
Unitas
,
é.B
dist iné'lio numerica mo•
tui
desumitur ex tribu1
,
1cilicet
,
e"
unitate 1ulj eEli , termini,
&$
temporit.
Unde, ut motus sit
ídem num.ero,
necesse
est
' illum habere idem sub·
jeélum , eundem terminum,
&
con·
tmuari in eodem tempore absqué in·
t.erruptione : Uc autem varietur nu•
merice, sufficit, vel mutatio subjec•
t.i,
vel variatio termini, vel interrup•
tici temporis.
Probamr conclusio :,Motus tria.di.i
cit ; est accidens ; ·est tendentia ad
terminum ;
&
est aliquid continuum:
t est accidens, petit unitatem
·sub~ ·
jeéli ; qu-ia omne accidens
individua~
lUr.
a
subjeélo : Ut est tendentia acl
terminum, unitatem termint petit; nam
eadem vfa non potest ducere ad ter–
mtnos disparatos; ut veró est aliquid
continuum, petit unitatem temporis;
nam continui unitas solvitur inter–
ruptione ; continuum enim, clivisum
non est amplius unum.
Objkies commune
argumentum:
Variato subjeélo ' non va riatur
IDO•
tus
!
ergo non sumit unitatem nume•
-ricam
a
subjeélo. Probatur antcce·
dens in cane
~
qui pra:dpitatus ex
alta tutrí, moritlll'. in medio spatio,
est enim motus ·idem numero
a
ver•
tice ad pedem turris,
&
tamen sub·
jeétum variamr; transít enim de vi·
vo in mortuum.
Resp. Nego esse eundem numero
motum canis,
&
cadaveris: sed, si- ·
cut moríente cane caua\·er
subroga~
tur anímali; ita quoque desinit
mo~
tus animalis ,
&
.statim ·subrogatua:
motus cadaveris.
· Instabii : Motus non interruptus
est