219 / 436
De Ji1otu.
Art. IV.
205
dem contrarietate striéla, qu:E est so–
Jum inter du:is qualitares maxime dis–
tan res, seque motuo
a
su bjeélo pel–
Jentes ;
sed
saltem contrarie'tate im–
propri~ ,
qu<E est inter duo extrema
invicem distancia , Nam
&
duo lo.::a,
&
major, rninorque quantitas, ínter
se
d istan ~ ,
ut patet.
Hinc solv itur objeélio petita ex eo,
quod dixi mus in Logtca , conrrarie–
_tatem non
hab~re
locurn in quantita–
tibus : "boc enim intelligitur de con–
trarietate striae sumpta; qua= est ma·
xima distantia ínter ex:crema sue uno
genei:e posita ,
&
ínter se repugnan–
tia; non veto de contrarietate lato
m-odo sumpta pro
incompat1bil1tate
duorum terminorum posit1vorum, ín–
ter quos mediat determinata d istantia:
Ha:c enim co11trari11tas.
~eperituc
etiam
in_
quantitatibus ,
&
locis.
ARTICULUS
IV.
,r
nat<E
aJ
aliud, ut visio ad colores,
po–
tencire ad aélus suos, &c. Qua! sunt
propt'er se' specificantur
a
seipsis' id
est •
a
sua forma ; ut horno ab anima,
&
lapis
a
sua forma. Quoe vero ordi·
nantur ad aliud, ab eo specificantur;
in quantt'lrn , scilicet , natura , quai
sapienter agit , talem edsendi modum;
&
speciem illis tribuit, qualem exi–
git res, ad quam ordinantur; U-t, quia
oculus est propter colores, talem dis–
positionem, ac sµeciem sortitut,
qua~
lem exigir vis10 coiorum. Constat au–
tem, motum ord inari ad aliud ; est
enim tendeniia ad terminum ; unde
non
a
seipso, sed ab alío specifica–
tur , td ese , speciem
&
distinélionem
des umic. H is pr:Enotatis, qua: adhuc
accu rar ius explicanda redibunt
4.
p.
.Pbys. qu<est.
7.
art. ; •.
PRIMA
CONCLUSIO.
Unitar
,
8
di.Nfoélio motur
,
tu1111
De
Unitate
,
8
distinélione tum ge-
gcnerfra
,
tum rpuifica , desumitur
a
nerica
,
tum rpecifica
,
tum nu-
tennino
,
ad quem tendit.
merfrQ motur.
Probatur: Motus ab eo habet uni-
tatem genericam ,
&
specificam ,
~
T
Riplex est in rebus distinélio,
&
quo habet
eue;
sed motus habet
erse
unitas '
generica) spec1fi.
a
,
e
a
termino ad quem: ergo habet etiam
numerica
:
unde circa motum q1Ja:ri-
ab illo uniratem genericam,
&
speci-.
nu,
i
q·uo desumantur i:.ta: distinélio-
ficam. Major declaratur: Ut enim s.E..
nes ,
&
un itatt:s? Po rro, hlc exigi non
pe dicir D. Thomas, .unita.s sequittit
d t;bet ri goru um genus, & species:
ens: u nde ab eo res desumit unica–
cum enim molUS :. it solum ens imper-
tem,
a
quo desumit
use.
Hinc tritum
feél:um' non hab ...
l
per fc e genus '
&
illud axioma'
Quie ordinantur ad ali–
spec1em, sed solu n
imperfeéle. Ut
quid , ab eo habent unitatem,
~
dir–
ergci explicetur,
quo desumat illam
ti11élionem.
M inQr' vero constar; q11ia
imperfeélam,
&
qualemcumque uní-
moc us est tendencia ad terminum: er–
tatem:
go dessumit
eue
per ordinem ad t rmi-
Nota, res esse in duplici differen·
num, quem respicit. Ca:terum termi–
tia: Qua:dam enim essential1ter sunr
nus,
a
quo recedit, proprie no perti·
p ropter se, ut
substanti.:e omnes: • net ad ejus essentiam, sed se habet so–
qua:dam vero sunt essentialiter o¡di-
Jum mateiialiter,
&
pr<esuppomi ve.
Ex