124 / 436
110
Physicte prima pars. Disp. II.
Qurest.
l.
modum agentis particularis, impri–
mendo molUm opp:>situm
inclinatio–
rn, qua m interim non fleél it interius,
sed rel inquit
&
conservar in repug–
n ant ia sua; simulque concurrir cum
ea ad remitre ndum ,
&
expcllendnm
hu nc motu .
destrué1i:;um ,
&
con–
trari um. Hi
duo
modi exemplo
il–
lustriores fient : Cum D eus Adamo
costam detra xi t
1
du ¡'.llici
ratio ne id
facere poterat : Prim ' , suspendendo
11aturalem
repugnantiam ,
&
do!o–
rem, quo refugit animal sui corporis
lacerationem ;
imü
si
placeat ,
in–
clinando natura m ad abigendam hanc
partero , ut indi vid uo s uperflna m. Se –
cundo ídem facere porerat conserva–
ta repu g nantia,
&
natu rali horrore,
ac dolore, quo natura sensitiva refu –
gie sui corporis l<esionem : non secús,
ac si Chirurgi manu' ea pars detrahe–
retur. Dicimus ergo, quod licet Deus,
dum primo modo agi t, nullam infe–
r at viole ntiam creaturis; potest ta–
men secundo modo eam inferre; de
faéloque intulisse, si
!ne
rat1one cos–
tam Adamo detrnxisset : neque enim
iJle minus doluisset , repugnasset,
cla–
rnasset, quam si eam manus Chirur–
gi avulsisset.
Hi~
ita constitutis:
Probatur conclusio: Primo, quia,
ut
dicit
S.
Thomas
r.
2.
q.
10.
art.
4,
ad
2.
non omnia , qu<e Deus faci t in
c rea turis , sunt illis
conn~turalia;
sed
solum ea, quz D eus vult esse conna–
ruralia : ergo D eus potest facere
in
creatura aliquem motum , quem no–
lit esse connaturalem , sed violen–
tu m.
Secundo
, cum Deus
sit
supra
agen cia parti ularia,
&
universalia,
potesc utroque modo
eff~él:um
produ–
ce.re,
&
ut agens universale ,
&
ut
gens particulare: ergo poterit
ad nu- ·
tum su:e voluntatis ·temperare suam
virtutem ad modum agentium parti·
cularium ; sicque
inferre violantiam,
non minús qu am illa.
·
Tert io
n11 ila
videtur
implicantia,
ut D eus possi t causare motum, quem
velit esse violentum allcui rei: ergo
id potes
t.
'
Q ua n o de mum : Deus de
faélo
vioientiam
infe rt
d~moni bus
; eos1
ut inquit D . Petrus epist.
2.
cap.
~.
R udentibus inferni detraflos
in tar–
tarum
tralidit
cruciandos
,
id
est
igneis catenis viole nte arcendo: ergo
potest, cu m vulc, non solum
a
crea
tu~
ra spontaneam obediemiam naturali
jure exigere, sed etiam
illam tepug–
nantem violente cogere. Et sane ea–
dem videtur ratio de affl iélione ac
de.
violentia; id en1m so!um affl1gic, quocl
est violencum ,
&
contra nat.uram;
sed
patest Deus
immediate se1pso
creaturam pu nire,
&
affligere: ergo
~
&
illi vim inferre.
·
Quod si di.:as , prrefatam D:emo–
num alligacionem non esse violentam
naturali D<emonum -inclinationi : sed .
solu m pervers<e eorum voluntati, qua:
est rebellis Deo. Contra evidenter ins–
tatur: Omnis prena est atfl iél:iva
1
in
quantum est contraria naturre,
&
in–
clinationi innatre
repugnat : Nemo
enim quatumvis
perversus
torque–
tur ex eo, quod est conforme
s~re
in–
clinationi, sed magis ex eo deleéla–
tur ; sed alligatio illa D:emonum est
maxime po:nalis ,
imÓ . , Ut
ta lis
a
Deo intendit ur : er6o
est violenta
etiam narurali inclinationi. Adde
p r~ terea exemplum efficax : Anim<e Fide–
lium in .Purgatoüo detentre, quancum–
vis non sint rebelles Deo, sed ma xi–
me subdit<e per charitatem' violen- -
tiam patiuntur,
&
affliguntur ex alti- .
ga-