1000000219

40 / 298

Disputatio Prceambula. Qu~st. I. Art. I.
b limiori rerum cognitione; quo sensu
íleffiniri solet : Cognitio rerum per
e.lusas altiores ; Sapientis enim est,
1·onti.l~rare sub/imiora rerum principia,
ex Aristotele r. Metaphys. cap. 1.
Unde , quanto quis sublim io ra rerum
p ri ncipia mente conspicit , tanto Sa–
p 1en1ior habetur.
, Porro Sapientia eo sensu dividi po–
test in Naruralem , & Supernatura–
lem. S:iptentia Sup-rnat urali est, quce
res cognorcit p-er causa¡ , sei.: rinci–
p ia supernataralia ; ut su t
fide i, & ~;heec pro¡Hie Th ologia di–
i::itur. Sapientia Narurali e t , qu12
procedit ex principiú naturali lumine
notfr ; & ha:c proprie Philoso–
phia dicitur.
C ONCL U SIO.
Philosophia itaque proprie deffini–
tur : Cognitio certa, 8 evidens rerum
per altiores causas , naturali lumine
parta.
Probatur conclusio : Phil0sophi<e
nomine censetur Sapientia natural is;
sed Sapienria naturalis est cogo itio
certa , & evidens rerum per altiores
causas naturali lumine parta : ergo
h:ec est propria Philosophi<e deffini–
tio. Majo r constat ex jam tradita
Philosophi;z nom1nis ex?licatione. Mi–
nor declaratur: Sapientia dici tur in
primis Cognitio , quia genus est cog–
nitionis. D icirur certt1 , . 8 evidens
ut distinguatur ab errore, qu i esr fal–
sa cognirio; ab opinione, qua: est
cognitio d ubia , & incerta ; & 'fide,
qu<e est cognitio inevidens. Dicitur
per caurns altioru , ut disti nguar ur
a scient ia communiter sumpta. Non
enim qu::evis sc1entia Sapienria esr,
sed scientia sublimior , non h;erens
Í'l infi rmis rerum causi , sed ad s114
bfimiura pertingens. Additur , L u–
mine naturali !Jarta, ut d i tinguatu r
a Sapienria supernaturali , seu Taeo -
logia.
Vetus etiam, & celebris d~ffi11irio
Philvsopbia:: ha:c fu it; rerum humana–
ru•n , 8 divinaru111 , · causarumque
q '..t ibu1 bic res contznen~ur , scier¡tia,
Per re d ivinas, non modo Deus, sed
& Angelí, arque spiri tua lia qua:que
intell1guntur: per res humanas ea om•
nía, qu e sensibus subjacent. Verum
ha:c dcffinitio re ipsa non differt a
no.sera.
O bjici rur r. Ea facultas non est
certa , & evidens, qu<e pleraque fal–
sa , obscura, & dub i:i continet: sed.
Ph1lo~opi a pleraque continet , qure
falsa sunt, obsc ura , & dubia; unde
in omni fere ejus parte varia: versanruc
opiniones, ergo non est cena , & evi–
dens.
Resp. Dtstinguo majorem; Facuf–
tas non est certa, & evidens , qua-con–
tine t falsa, ob cura, & dubia, ut pro–
pria , qui bus assentitur , concedo:
ut extranea, de qu ib s judicar, ne–
go. ltaque ad Philosophiam solum per–
tinet ea , quae ex principlis notis cer·
to, & evidente e sequuntur. Ejus ta–
rr¡en mun us est, ita menrem. formare,
ut falsa refutare possit, obscura pro
vi ribus illusrrare, in dubiis assensum
s spendere , probabiles cationes ita
lib rare, ateas non nisi in eo, quod
rnerentur, precio habeat: Hoc enim
viri sapientis ese i um.
Objicitur 2. ' losophia versatur
circa cognitionem Dei; sed D EUS
non habet causam : ergo non est cog–
oitio reí per causam.
R esp. D isti nguo rninorem : DEUS
non habet causam, qua sit, conce–
do: