D oftr ir'lcrz· S. Thomt:F.
'ri!l
eruditian1m
compara11dam
suf·
ficit.
Sanélitate etiam
pr~cellit
; cum
&
alrissi me de Deo ,
&
hur illime de
creacuris se1:nire doceat ; sal ut isque
v iam , nec periculosa indulgentia d i–
lacans, nec nirnii s veritate coarétans,
ita mores
in fo rmar , ut omnes ej us
opiniones
, non
modo
-probabr es,
sed et iam , tutissima nuperum
S.
Pon–
tificis O raculum pronu nt raverit.
Sed demum , ne quid ad
laudis
cul men desi t , D . Thoma: doétrina,
etsi sublimi
, ac profu n la sir , arta–
men facilis est: ira ut iili accommo–
dari possi r , quod de Sacra Scnpru ra
Gregoriús dicir
:
Earn
c-sse
fiiwium
altwn
, 8pfonum
;
in quo
,
8
ag–
nus
amb.uht
,
&
elephns nMet.
H !i! –
jus au 1em facilr tatis ratio est, tum
m-i–
ra Sanéti Doétoris in explicandis re bu s
clar itas :
tum
artific rosissi mus in dis–
ponendis rnateri1s o rdG ; tum pe rpe–
tua qua:dam <loétri na: cooca1cna 1io.,
&
ad pa ucissima principia
reJuétio;
qu¿e, si quis
pene tr~ verit .,
perennii
serie nasce ntes ex iis conclusiones
fa ·
cil¿ doducet: Unde vu lgacum effatum
est ,· D . T homre doétnna m a Disci–
pulis non
felicem
rnerno r.iam, qua:
rarissima
e
t, sed ma turum judic ium
exigere.
Proba tur d<!-mt1 m seKro ex efft!éli–
b us , Thomistica: Doétrina: préestantla;
si enim arbor ex fruétr bus agnoscrtur;
qua!
unquam do
rrna, exLepta Cano–
n ica , melio res , uberiore
,
&
uni er –
salio.res fruélus protu li t? Ha:c Theo–
logicam Facult:uem, antea ruélem, po–
J1·1i r , informe
exorn avir, confusam
d ispos uir, ·obscuram
luce copiosissi–
ma
perfudit;
&
solis authornatibus
innixam, st>d rationibus jejunam , in–
n¡¡meiis
aq~umemis
illustuvit;
&
ad
hoc
decus
, ac
perfeetionis
apo–
ga::u m perduxir,
u~
non plus
ultra'.
Rrec P r:ilosophia m fidei
revellem ,
-a
Th¿-ologia
p
nHÜs al ie nam ,
in ob–
sequium sacra: doéfrin-.e ca priv-avit; ut
enim olim Angelus Agarern
fu giri –
rnm redux it ad dominam suam, ita
quoque Dvéto r Angelicus huma na m
S:i pientia m
sacra: Doéfrin;e
,
ran–
q uam
sua::
Reginre, subjecit; ira
ur,
qu<e prius erar pernití'0sa fide i inim i–
ca, nunc fatta sn utilis an c-illa . Ha:c
Gi!ncilium P hilosophrJ1 rum
dogmata,
qu ibus a cná , ut
lancei
,
&
ensi–
bus fide
imp:Jgnabanc
G~ nti les
,
&
H re re tic.i , .convertit
in vomeres ,
(k,
falces , qua:
nunc
ad divinre
Sa–
pientiée se men te m ani mas
di
ponunt,
&
ad col ligendam ej us m <!ssem mi·
li<!:er inserv1 uGt.
Ha:c
omniurn ha:re–
ti-coru m
sa niega
inve nta
fu ndirus
sub vert ir,
&
quo tidie oonfundi t, ut
osre ndlt Gra v.ina t·om.
1.
p r:esc r. Sum·
mique Ponufi ces tesranrur. H<ec
Mys–
ter.iafi<lei., r.ionmodó
luculenrissimis
convementiis exornavit ,sed et ia m tan;
ta
luce per fuJit ,u c extra beatifica: visio–
n is mc:rn11em, a mpliar nec oprari, nec
spe-rari
posse
videatur ; mer rroque
ceAseri
possit
pra:fulgida
q ua:dam
a:tern¿e d iei auro ra. Ha:c arma Pa–
tr ib us
L
tinis cont ra Gra::cornm er–
rores
ica
fort ia
suggessi t , · ut ipsi
Prresu les Gra:ci
ia
·Concilio Flo–
re nri
o
mirarenr ur .,
ex quo arma–
menta rio ta
efticana tela erui po-ssen t:
cumque d1d icissent, ex
D.
Thoma: li–
bris esse deprompra , Su n:mam ejus
T heologicam Gra:cam ha be re volue–
runt.
Quis acutus
Phi
los ph us, quis
erud1tus Theologus , quis D oéfur my-s–
t icus,quis prudens conscientia rum
mo .
d raror quis sapiens animarum P astor:,
quis
peritus Scripnnarum
lnterpres,
qi.¡i¡