1000000215

QU/EST. l. ART. l.

ri:e. Repugnat igitur , rnundurn corporeurn esse Deum (

1).

Sed ne plura adversus Pantheista ru m deliria. Quid enim

absu rd iu s non solu m esse, sed cogitari potest , quarn Deurn ens

perfectissimu m confu nde re cum mundo , cujus perfectiones cum

imperfectionihus sunt permist:e?

Si ita est

(

ajebat S. Augusti–

nus

(2 ) )

quis n1Jn videt, quanta imp1etas,

irreligiositas conse–

quatur

ut quod catcaverit quisque

partem D ei calcet,

in·

omni animante Olcidendo pars D ei trucidetur? Noto omnia dice–

ye,

qu~

posrunt ocurrere cogitantibur

dici autem sine verecundia

non possunt.

Ad primum dicendum, Spinosam verum affirmare, si no–

mine existentis

in se

íntelligat, substantiam, ut existat, non in–

dígere alterius substantia, cuí inhrereat , quemadmodum indi...

gent accídenria ; sed inde nihil concluditur ; non enirn sequítur,

existentiam pertinere ad naturam substantire , qua substantia est;

eique necessario convenire ; ideoque nec sequitur , substantiam

esse reipsa unam. Si autem nomine existentis

intelligit ( ut

revera intelligit ) omnem substantiam existere

seipsa

hanc

esse naturam substantire; definitio substanti:e falsa est,

ratio

qua ea nititur, est manifesta petitio principií : nam si

suostan~ía

esset

seipsa, utique foret ipse Deus. Parí modo cum dícit, sub–

stantiam concipí

p er se

(3) , verum diéit, si intelligat , substan –

tiam posse concipi sine alía substantía , cuí inhrereat ; sed n ihil

conficit: nam etsi concipiam P etrum, quin cogitem de Paulo, non

propterea sequitur, Petrum esse substantiam indistinctarn

Pau~

lo. At si intelligit ( ut re quidem ipsa intelligit) substantiam, qua–

tenus est substantia, excludere relationem ad quamcumque caus–

sam producentem ; rursus est falsa definitio (4), estque petitio

principii ; de hoc enim qureritur , an scilícet sit de natura substan-

."-1' '

~-¡

dicatur primum , corruit totus Pantheismus. Si secundum , cur a_li-.

c¡u:E _tant1m1 erunt cogitantes , non item reliqu:E , cmn orones admittan'–

tur :Etern:E

Ex quibus constar' , repugnare etiam quod Spinosa blasphe–

mans ait , D eum esse infinita cogitatione ,

extensione pr:Editum.

(1)

Vide S. Thom.

con. Gen. c.49.

( 2)

4. de Civ. c.

12.

Vide Originem

,5. con. Celsum.

( 3)

Si quis absolute concederet , substantiam quocumque modo pos–

se C'on ipi

per

Je ,

non propterea sequeretur , illam quocu¡nque modo pos–

per se

existere ; multa enim concipiuntur

per se

qure neque existunt,

neque possunt existere

pe,- se

ut sunt omnia abstracta.

(4)

S. Thom. r. p. q. 3. a.+

Impossibile est ,

inquit ,

r¡1tod esse sit

rausatttm tantwn

e.'l:

p,-incipiis eumtia/ibus

reí;

t¡ttia nulla

res sul.ficit,

qu'odjit

sibi cmua euendi.