1000000212

6io

O N T R O V E R S I A

III.

qui audita marte

Joann.is

f~ceffit

in folitudinem

•

Na.m. quod

perfon~m

Domini fepar1::

mus, fed qu"d opera e1us tnter Deum

hommem. d1vifa fint.

Ub1

Deum

homi–

nem dixit

pro

Divinitate,

humanitate, nihilque aliud lio-nificat

quarn

Chri–

fium quatenus hominem oraífe ,

q·1atenus Deum quinqui! milh, hominum

quinque panibus faturaífe, non quafi ha:c a duabus perfo nis profeét.i íint. Un.

de fratim fubjungit :

Non quod perfor1am Domini feparei11u.

His fimilia identi–

dem reperire efl: apud Chryfofiomum

Augufiinum,

alias.

H~c,

inquam, non diffiteor: at illud nego, etiam ante Nefl:orii tempora

quoquam impune diétum umquam , in Chrifio eífo

óúo

7rpocretnra

tnwtiµúa ,

duas perfonas difiinél:as;

quod idem erar; idemque fonabat duos

fil~s:

id–

que intelligere pra:cipue licet ex illis Patribus, qui pofi natam Apollinariis,

Synuliafrarum ha:relim fcripfere .

Enim vero

tum

NeH:orianos, tum !\poliinarifias , quofque ab iíl:is vix ac ne

vix quidem diíl:inguas, Eutychianos in errorem duxit oppofiti erroris

fuga •

Unum .Chrifium, unum Filinm, unum · ominum Apollinarifire

Eutychiani

legebant in facris litteris,

in Symbolis _, Atqui unum cape1·e non poterant,

ille ex duabus naturis perfedis

diíl:inétis, Divina

humana coníl:aret :

ó'71s

óth

'TEAf1ct.

ym'

Jfru

·oiNa•uu,

duo enim perfeél:a non

poffunt effe unum,

inquiunt Apollinariibr apud Athanafüun. Hinc illa moníl:ra : quod Chriílus

eífet

éiv.SpW?To1s

fine mente,

&'{uXo~

fine anima,

hujus

illius viceVerburn

in ChriHo fongeretur.

Timebat enim Apollinaris

inquit Ambrofius ,

ne,

ani–

mam perfeétam Chrifio tribueret

divideret ipfum

•

Item quod ante

i'11CtJcr1v

unitio-

nem

eífent dure naturcr, poft unitionem vero una tantum ,

alia ejufmodi •

Quibus pofitis, belle illi

facile explicabant quomodo eífet in Chrifio

µHx

tim)–

i;aCT1s

una perfona , quia. nempe erar tantum una natura :

quomodo unus

eífet Filius, unus Dominus, unus Chriíl:us • Tune infurgebant in Catholicos ,

exprobrabantque quod duas in Chriíl:o perfonas , quod duos Filios , duos

Chrifios admitterent , quod Chrifium dividerent.

Nos accufant,

ajebat Nazian–

zenus de Apollinariftis,

tamquam duas naturas diffociatas aut inter fe pugnantes

ju~

dicamus

eximiam admirabilemque unionem dividamus

•

Quam calumniam to–

tis viribus a fe -repellebant Catholici : unde

fic

difputabat Athanafius con-·

tra

pollinarem •

Nos confitentes Cbrifium Deum

hominem effe non illum fe–

parantes ita dicimus

• • , , • ,

Zdem efi qui paffus efi

non pa!Jus

• • ; • •

Er–

rant qui dicunt alium effe qui paffus efi, alium qui non fit paffus

•

Et contra Pau–

lum Samofatenum ,

Intelligendum efi Cbriftum unam non duas perfonas effe

quod

nunc incredulitas manifefie viola.e

•

Idem doétor legendus efi eo de argumento

alío Opufculo de falutari adventu Jefu Chrifii adverfus Apollinarem ,

epitlola ad Epiél:etum 'Corinthiorum Epifcopum, quam non femel appellat Cy–

rillus Alexandrinus contra Nefiorium : ut oftendat ex mente vetermn Patrum

Virginem eífe Deiparam,

non eíie duos in Chrifio filios . Sed legatur

atraque epifiola Gregorii Nazianzeni ad Cledonrum Presbyterum ,

maxi–

me prima, ubi

Eutychianum

CTÓ)!Xua-111

confufianem,

Nefiorianum

óuti.–

p:a-1~

divifionem

jam tum adverfus Apollinariílas difputans perinde profli-

gav1t.

Atque hcrc dum fcribo ,

mente revolvo

Vir Clariffime , non mihi

ten_ipero quin. contra datam principio tibi fidem

t~ntillum

digrediar ad

difp~-.

tat1ones erud1torum de Symbolo quod vulgo fib1 Athanafii nomen pra:fcn..·

bit ; non quidem ad corum opinionem confutandam , qui illius eífe negant

( nihil enim certi

explorad in utramque partein habc0 ) fed ad unam il–

lorum rationem convellendam, qua demonfirare

putant ea faltem ,

qu~

in hoc Symbolo ad Fidem Incarnationis fpeétant , non potuilfe

Sanéto

t.thanafio proficifci. Ita .pronuotiavit pofi: aliquot alios auetor

~ibliotheca:

no·