1000000212

618

e o

N T R

V E lt

1 A

,, Chryfofiomus perfonre

hypofiafis nomi111e effentiam

naturan~

figni fi,.'

,, care. Haétenus Nobilius.

Quam vir ille , cerera doétus nec obefa nads , fruíl:ra timuerit , ubi non

er~

timendum, nofirum erit pofimodum aperire : nunc juvat inc:i11irere ,

a:11

penclllum , quod fibi finxera.t, fatis caute dedinaverit. At certe quod lo–

cum depravatum fufpicatur, nihil morar • Ultimum illud criticorum

verit~tem defperantium perfugium

e{fe

folet, eo nos quidem non indigemus , fac1-

q~ippe

probaturi Sanétiffimum· Doétorem , five

ifto ,

five aliis , qui vul–

go. c1rcumferuntur , modis meruem

fuam

expreíferit ; nec

.P~rperam

fenqífe

qmdquam , nec:: locutum • lllud unum videamus

homm1s

><e,t'J'TKC11m

fuerit dicere ,

íi

hcrc eo modo) quo nunc

~xtant~

Chryfoíl:omo [cripta fint,

non

eífe

dubitandum voces illas

?rpoa-w?Tov

Ó7rdc:;a.<J"1v

ab iJlo fuiífe impro–

pne

ufurpa~as

, idemque eo loci valen! arque

~<J"i<i.v

~úc-111

dfentiam ,

nat~1ram

: 1dque fibi , hac fententia·. prolata , voluiHe Chryfoftomum, .per–

cut1 Judcros demonfiratis duabus in Chriíl:o naturis Divinitate ,

huma–

nirare •

,No~1

fum ignarus

hypofiafis

no:nen olim apud Grcrcos

pro

perfo~a

p~o

eílent1a _, feu

fobft~ntia

n.atura fui.ffe acceptum • Quis

nef~it. pr~m.1fcu~i:i

1l–

lam

h~¡us voc~buh

uforpat1onem ahquas olim turbas conc1v1ffe

~t1am

.. mter

C~th_?hcre .P~rtts

adverfus Arianam impietatem defenfores? Nega.bant alu. tres

eíle m

T_rm1tat~ ~ypoH:_afes

atque alii nor1:1ine hypollafis, éífent1am fi&n1fica–

bant. AJebant 1111 , qu1bus hy.poílafis nomen idem fere fonabat quod nunc;.

perfona

º?~is

. Compefcuit fumma prudentía hos tumultus ·Sanél:us

Atha~~fius ab exllro redux in Synodo Alexandria: congregata anno

CCCU~U. l!c~tumque

fui~

illis

ifiis fuo more loqui , i(\is

un.am

hypofiafim m Truu–

tate appellantibus , quo magis ab Ariaí1itmo diftarent ; .illis tres· , quo

m~gis ab Sabellio diffiderent . Hé?c tamen inita auétoritate Athá.nafii concordia

nihil prohibuit quominus diverfa illa loquendi rati9 duarum faétionum ' alio–

qui 1"arholicarum , inter fe tamen oppofitarum veluti teífera

Antiochi~

fie:

ret.

Qui_Meletium pro legitimo magna:

h~ljus

urbis Epifcopo

habe~ant, ~lh

valgo trmm hypofhfe(Lln confeffione

Meletianos profitebantur: qm Pauhno

contra Meletium adhél!rerent, unam Trinitatis hypofrafim pr:rdicando,

Pau–

linianos

e!fe

dechrabant: quamquam de Paulina contraria videotur effe Vete-

rum 'hoc in genere t-€íl:imonia .

- H:tc eadem diverfitas, mutuis ínter Cyrillum

Joannem Antiochenum ,

ifiiqne

fuffraganre~

Theodoretnm, Andream Sam<;>fatenum , aliofque Orienta–

les alterc1tionibus, in negotio NeH:oriano anfam prcrbuit: Cyrillo plerumque,

licet non femper

hypofla{ts

nomen fere ut nos hodie

perfonte

vocem ufurpante ;

~heodoreto,

aliis Cyrilli a:mulis five e" animo; five maligne pro

natura

.iccip,ientibus, quo Cyrillo Apollinarifmi invidiam facilius crearent .

Sed ha:c omnia, etfi vera fint , ut proteéto funt " parum Nobilium juvant ..

Nam Chryfoflomus femper , ni memoria multum fallat , diverfam huic vo–

cabulo,

hypofiafis

ab effenda

natnra. vim tribuit •

ó.1nH

cpuc;1~

(

inqnit in.

epiíl:ola Íllperius laudara ad Ccrfarium )

WJ'

7r;;

-rn~ ~Ó7i1'1?1~

óµoAO}'tSµfll;

wpoaúrr~

µ,1rf Ú7IO<)cM(JI$

duál naturál quas in una filiationis perfona &

bypo–

fia{¡ confitetur.

Videri poten in eam fentemiam,

in opere

wee)

diuxml-nmw,

hoc eft, de incomprehenGbili Dei natura,. pra:cipue Homilia XXX. ubi nomi-

1mm

Divinorum, ttim qu:e tribus perfonis communia funt

tum qtYcE f¡ngulo·

rum propri(l,_vim fiudio fe

accurate perpendit.

Sed valde obfervandus eíl: locus a\it:s non longe poritus · ab eo qnem in

prcrfentiarum excutimus, nempe in Homilia

in Epifiolam ad Hebra:os: ubi

voces illas ab Apoüolo de Verbo Divino prolatas expouit , (

)(apa:7~P .,;~

thrG-