0000747692

I•

12.S

Logica

Difp.

Ve natura

DialeEiic~.

rninoris, vel medij cermini; excra fyllogifinum vero

fecundum

conliderancur, vt

funt

.apprehenliones

rerum

fub

racione generis,fpeciei,vniuerfalis,fingula–

laris,

&c.qure

apprehenfiones fecundum

funt inde–

pendences

fyllogifmo, neque

qui

e~s

facit nece(fe

eft,

vt de fyllogifmo cogitet.

racio

priori huius cotius euidens eíl:, quia illa

ordinacur proprie ,

dependenc eífencialirer ab

alio~

qure nacuram habem imperfeél:am, & infufficiérem ad

fubfiflendum fine illo,vr

Cune

panes fubíl:anciales ma–

teria,& forma,

qnre

ex natura fua func parces cornpo–

fiti

nacuralis,& fine

illo

non fobfihunc;ar prima ope–

rado

01pcime

fubliíl:ie,

exifüt fine cenia, vnde per

accidens eíl: pars

fyllogif

i.ni, ve

lap~

eíl: pars domus:

ergo per

eíl:'

dirigibilis prima operario,quia fine de–

pendencia eífentiali

tercia poreíl errare)

poteíl:

cciam corrigi in foo errore (ve lace probatum manet)

Dialeética.

M A.

.Arg"mmta aduerfariorum dijfo!uuntur.

primum argumentum primre fencentire re–

fponderur concedendo maiorern,

negando

rninorem;ad probationem minóris concedirur maior,

& diílinguimr minor , non poteíl: connenire conce–

pribus,vc quod concedo,ve quo

nego;dupl~cicer

enim

vnnrn

poteft

prredicari de

aliquo,feu

idenci'ficari curn

illo ,

ficut duplicicer poteíl eíle .aliquid prredicacum,

fubieétum,vt quo, &ye quod; pra:dicacum,vc quo

cfi:

vox, feu conceptus quo vnum obietl:um dicimus,

aut

affirmamus de ali

o,&

vócamr quo,quia eíl: iníl:ru–

mencum,quo affirmo vnam rem identihcari cum alia,

hoc eíl: identificari,vc quo in ipfo in!lrumenco;eífe

pra:dicatum,quod eíl: ipfum obit:él:um pra:dicari quo,

Íeu

vocis,& conceptus, quod ex

fe,

& in fe identifica–

tur cum aliqua re, & dicitur qu0d, quia efr id, quod

formalicer,& vere identificacur,& quod mediante illo

<;Qncepru, feu voce affirmarur

e!fe

e¡.uod idencificarnr,

gr.in

hac propolicione,

horno efl animal,

id quod di–

cirnr,& affirmatur de homine eíl: ipfum animal,

-~~

quod idenrificacur cum eo realirer eíl: entiras anim ·

lis,

& per confequens encitas hominis efl: fubieétnm,

quod idenrificatur cum animali, & animal eíl prredi–

cacum, quod identificatur cum homine, id efr, quod

dicimr identificari , vnde perinde eft vnum con ce.

ptum

przdicari de alio,vc quo, & identificad cum il–

lo,ac dicere>hunc conceprum, horno eíl: lignum eiuf–

d~-n

reí, cuius lignum efr conceptus animal; ratio efi,

quia

Ggnum.fumit~r

pro re fignificata,&

vice~

geric

illius, verbi gratia vjdec guis duas imagines D1oi Pe–

tri,& dicit,hic Sanétus Pecros efl idem,& non difiin·

guitur áb hoc Sanlto Pccro,quod non deber intelligi,

ve quod, fed vr quo, id efr, ídem Sar:tdus Petrus efr,

qui repra:fentatur ab hac imagine, :2C ab illa.

Ad fecundum negamr ancecedens,

confequen-

tia,non enim voces excluduncnr

racione obielh Lo·

gicér propter radonem diétam in argumenco,fed

quia

:2d hoc, ve aliqllíd

fit

obie'll:um pdmarium fciencür,

deber effe capax índuendi per

formalirer rationem

forrnalem illius,cum aurem voces non poffint indue-

rationem,formale~n

per fe Logicre, quia ratio for–

malis eíl: dirigibilicas incrinfec4,

nacuralis fundara

in Ggnificatione naturali , cum

lit

ad producendam

fcientiam,

etiam quia eíl: capacicas calis dirigibili–

tatis>ad hoc,vt fubieétum in quo eíl:,intrinfece diriga–

tur,

cum voces non Cinc capaces huius modi dirigi-

bilicacis naturalis, aaurque eiufdem, qua: efr direébo

intrinfeca primario, ac per

fe,

non habent 6gnifi–

cationem naturalem, qu<E eíl: fund:2mencµm illius

dirigibilitatis, ideo non func fubieé;tum primarium,

p~r

Logi~a:,

nam

~uamuis

verum íit,quod Dia–

leébca de voc1bus agac

quancum in illis arrificium

Logicum relucere potefr , & inueniri modus fciendi

deriuatiuus ab internis concepribus, id carnen con–

feqnencer,

fecundario provc voces deferuiunc

re–

éto modo inteUigendi, non vero per

modurn~

quo

íl:rologus lih>i forma

fph::tram ligneam,

illa ad cognicionem orbium creleíl:ium deueniar, qui

fonrper fe obieétum

íl:rolog,iz :non rarnen ideo fub–

iell:um Afirologia: eft illa fpha:ralignea,

fe<l

fphrera

cceleíl:is repra:fenraca per

illam

ligneam,

quia

ha:c

lignea non

haber

per

illam formarn> non eíl: per

obieél:llm Aíl:rologia:, íic fimilirer voces non func

obielhun Dialeética::, fed conceptus ,

operario·

nes mentis , quia voces nol) habene per

propriam

racionero forrnalem Logica:, fed limilirudinariarn,

deriuararn

conceptibus , conceprus

~utem

fe,

&per fe rationern formalem

Dialell:ic~

haben'c.

Ad primurn fecund;¡: fencencix, nego ancecedens;

illis enim in locis non explicanrur voces per

fe,

fed

porius folum operaciones intelleél:os, quia ramen

operaciones ignora: funt,

nequeunc alío modo

ex–

plicad,

quarn

per voces, etiim ipfre

definiend~

fonr,

quare in pra:dicarnemis non agicur de vocibus, fed

de rebus realibus, quarum eífencia,

proprierares

traduncu.r, definiciones enirn fobíl:antire-, quanrira-

tis,

aliorum pra:dicamenrorum, eorum diuiliones,

fpecies,

proprietaces

lo modo vocibus conue-:–

nire poífunc ' ea vero '

qua!

de nomine' verbo ,

propolltionibus affenmtur in libris perihermenias ira

conueniunr vocibus ,

magis conueniant operario–

nibus inr.elleélus, quod multo rnagis dicendurn eíl:

de his quz rraduntur in libris priorum ,

poílerio–

rum , quare

toturn

illud antecedens eíl: falfum.

Ad fecundurn patee

C'X

Cupradill:is.

5'5

confirm~tionem

refpondeo Logicam non dici

fermone, fed

racione'

l\o;r®--

enirn,

fermonem,

rationem fignificat, quamuis etiarn dicarnr fermo–

cinalis,

difcepcatrix, quia ornnia, qua: eradir, tra-

dir mediis vocibus , quibus omnia explicantur;

quarnuis enim demoníhatio, & diuilio fine voci–

bus queanr

eífe,

fola

mente

hrec

omni.a. coocipia–

mus,

vcamur terminis eanrum mencalibus, quia

tarnen cermini vocale

une notiores, ideo vcimur

illis ,

per

eo~

in mencalium cognitionem venire

poffimus.

primum argumenrum rerrire fenrencicr: refpon-

decur

negando ancecedens, quia ad íirnplicFm

ap–

prehenfionem etiarn cerminarur Dialeél:ica ; deinde

negatur minor illins probationis, quia, ve nuper di–

ximl~S

eciam

peninet ad Logicam fimplex appre–

henlio.

Ad confirrnationem negacur

ancec~dens

~~e

quod dicicur dirigere, nimirurn elfe obteél:um, dm–

gere enim non cft obieétum, fed.

fi~is., licu~ .vi.d~re

11on eíl obieétum vifus, fed fi111s

11lrns.

Dtr1g1b1le

enim ell: obieél:um Dialedicér, ficur vilibile vifos,

deinde negacur quod fofficiat .dirigere diuilionem,

&c. am etiam neceífariurn eíl:, ve dirigarur limplex

apª"·:!henlio, quia direll:io iudicij,& dif

curfu

dcpe~-

,¡i

fimplici apprehenlione. Deivde

n.eg~

cur

vln-

,'arn illius confirmationis, ve paree ex d1ll:1s.

~··

Ad primam probacionem fecundz-partis con

wnis refpondecur concedendo maiorem,

negan-

do minorem,

probationem tranfeac antecedens,

vel pocerat negari, iudicium enirn ex fimp!icibus ap·

prehenlioni~us

cófücuirnr.fed demus non a

a ef~

e,n:garnr confequéria,& licct effec vera

co.n~e9~

e.nc~

a,m

hilominus fimplex apprehenfio effec

dt~1g1b1.l1s

Lo-

gica, & ve fic

debe~er

eífe

o~ieétnm D1ale~1c~, qu~

efr

adrequatc direét1ua all:us rncellecru.s.

f?~'.ºd~ ~u1a

licet apprehenfio limplc:x non

íic

pars 1ud1c1J, n1h.ilo–

n11m1$