Previous Page  341 / 450 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 341 / 450 Next Page
Page Background

J'eélio 2S.Pr0Uem1t.7. Perjonnlitt:U Vir/;i Snnéliftcn; e.;7c.

3r 9

quia p111cei:.ec Deo, & ica eíl(c conforme regula:

enim eíl uc qua: idem fonr, paricer uniamur.

cocius reél:icudinis; ex quo ciare apparet non

Si aucem pra:ter exigenciam connacuralem ve-

Std abf•lu.

forepeccacurn.

lic agere Deus, non vidtcur fepugnare: hac enim

1

¡

•••Y•·

~Je~

1118. Nec verum eíl id, quod in argumcmo

ratione Jicet unio humanicacis cerminecur ad na-

J''"'"P""

t.~';..

aCíumimr, ex panicipatione fapienria: divina:,&

curarn divinam, non carneo cerminacur ad Pa-g"ª"•

••fl

fanE/i-

pocemia: non fore fanél:am naiuram creacam:

trem, &Spiricum fanél:um,quia illi

a

namra vir-

Í'"'r,'Í""

eCíec enim vere calis,juxta diél:a n.1078.quod &

tualiter diílinguuncur, difhnllione inquam reali

m•

"'·

ratioadduél:acontirmat,& quia quodlibet divl-

a:quivalence.ECíec ergo cunedivina nacura inci-

num attribucum eíl formaliter divinum, unde

me pr:i:fens,fed non unita, quia unio dicit rtf'pe–

natura illud parcipans ad eCíe divinum elevacur,

él:urn ad terminum,qui cune tancum elfet perfo–

&gloria: majeílate replerur, ac fumme diligicur:

nalicas. Onde fimili1er dictndum eíl,fi

e

conver.,

;:.~::.

qu!a

c~m

amare fic velle bonum,; nullus excogi-

fo natura uniretur,& non perfollalitas,cujus

ca~

•••••gms,

~~~:~~~;-¡:f:l::::::~o~¿:m":i~~:~~~o~ee~'.~~

dem videcurracio.

quo ficcum eo non poffe fiare odium ob peccati

úmulcarem.Ecuc demus ílaredivinicus poCíe;non

<amen connacuralicer: ex quo habetur humani–

tacem racione divina: perfonalicatis pelle reddi

fanéhm, quia babee connacuralem.cum pecca–

to

oppofitionem. Hac enim racione per gratiam

habicualem fanél:ificatur anima, qua

&

peccatú

expellitur; lictc fecundum mulcorum opinionem,

'//

. poílit per diviná potencia el

fe ftmu

l cú peccato.

;;:..:;:

. 1119.Dico T

crcio:Sanél:i~

cac.io

racione nni<;>–

/•n8'Jic•·

ms ad nacuram,& rat1one umoms ad perfonah–

ti•m¡

racem, fimul fiare poCíunc,nec una aliam impe·

;:;..f!.":.'

dit.Siccimi. Ec

probatur.~ia

eademdenomi-

9"'

<Xtm•

llatÍO pOttfi

a

pJnribUS fimul píOVCDire

>

el:

in

1

1•

'"ª"'{'"

Chriíloeíl manifoíla probacio,quia effefanélum

,¡14.

uc horno eíl, habecu

r rationc unio

nis hypoílaci-

t:

inlli

''"'

mu,lu

f•nl,Ó'

mJ1.,.rg~

''"·

c:a:,& racione gracia:

lubicua

lis.Ec in nacuralibus

elle Pacrehaberi poceíl racione plurium relario–

num;& eCíc agens rarione plurium aélionum,

fi~

cuc & elfe arcificem racione plurium arcium.

Qi!od

ú

dicatur ibi elfediílinél:os effeél:us for–

males,

&

de1tominationem

eífe

univerfalem , &

non reípeél:u decerminacieffeél:us. ldem in caíu

nofi~o

dici poreíl,& inde pofitio iílafirmari;quia

ubi diílinél:i effeélus formaliter fonc, una forma

non

impedir aliam.

E.e

idem

efi

quando non efi

forma, fcd quaG forma: arqui fanél:ificario racio–

ne natur:r,perf

onafüa

tis,& gracia: ha

bitualis,di–

fiinéli effeél:us

ti.mc:

crgoelle ab.illis

pollút.Ne–

que enim efteél:us cancum eíl expuHio peccati/ed

elevatio ad elfedivinú,a qua provenit.oppo!icio.

A""'"'ª

Non eft autem ita diílinlluseffeél:us

ii

nacura

:':;:;{;

& períc:malicace inrer

íe,

ficut

ii

gracia habicuali,

"""' •""· quia ada:quate efi unus racione nacura: unicz

'f"ª''"

ef-

media perfonalicate,ficucunio efi unaada:quace:

1"'"'·

q

uarnvis fub aliqua confideradonc dici duz pof-

finr; quacenus

fi

per impo!Iibile una tancum

ex

diél:is perfeél:ionibus unirecur, illaelfet fufliciens

+Jal•ptt-

ad omne id quod ucraque, quamum auinec ad

¡...

1....

exclufionem pe

ccati. Ec h

inc.

poJft•fan-

1120. DicoQi,

Jarco.Si

fo

la perfo

nalicas unire–

f,f;i,:'}4.

tur

!

illa fanél:ificaret; eCíec

tam.e

n alius,Janél:ifi–

<1ifi•••óo·

cat1onis modus ac nunc efi: quia modo el\ unus

nis¡nad4.

ada:quacus effeél:us refpondens unioni,qua: unio

in alio ca

fu

no e[ec,[ed diverfa,uodc &diverfus

elfeceffeél:us. Confiac ex diélis paulo fuperius.

Sed eíl ne illud po!Iibile, uniri fcilim perfo·

nalicacem, nullo modo unica natura?

1,i.,

'ª""

Refpondeo. Si juxca id, quod res ipfa exigic

•.,.,,.¡,,,,

Ge

myílerium per agendum, non poCíe id fiare,

~

"''1"'4'

quia períonalitas fecum nacuram trahic

uc

ftbi

""

idemificacaml; unde & unio terminara ad illam,

deb~t

eciam ad nat1,1ram terminad

~ ~~nnaturale

§.

III.

Pro decijione .A/fertioneI

11/ú.

1121.D

Ic?.~imo.

In caíu

nupe~

diél:o,

c~m

¡.rn Jut•

fc1hcec umrecur perfonal11as , & non

<•f•

••tu•

natura, auc e converfo, dici probabilirer pocefi

r•f•nt•ifi·.

hu_manicat~m

fore

fanél:a~1,

&

á

natura in cafu

;;~;t~"'

pnmo, &

a

perfonallcate

m

fecundo.

""Yufa.

Racio eíl. Qi!ia ibi eíl intima pr:i:fencia, &

R•toapro

aliquis unionis modus, licec non bypofiaticus,

""ª2"'·

ratione cujus divina nacura fpecialite{ humanam

inhabicar, ita uc ex vi eciam illiw DFqpeac ibi lo.,

cum habere peccatum. Ec quideoj Oeus 6c vo.;

lens communicare nacuram , majÜs bonurn hu·

manitati vulr, quam

fi

gratiam habitualemcon·

fcrrer: ergo cum eo nequit fiare peccacum,

&

ita

aliquis Sanétitatis modus non improprius incc¡¡-

cedic , uc fupra n. 1118. argumencabamur, Et

idern en de beneficio collaca: perfonalicacis '

ut

etiam illa in bumanitate modo-1'efideac fpeciali.

Dico Sexrb. Eciamfi perfonalitas uniretur,

6.Tdtmif–

& non ad effeélum perfonifandi, ficm de faélo

ftttúamfi

perfonifat

humanit~tem,

nihilominus fanélifi·

':~;;,él'

caree. Connac ex dtél:is n. 1078.& n. 1118. nec

non

P"Í•·

non ex probacione pra:cedencis afíerrionis.

••rtt

~

122. Oico

S_eptim~.P.acer,&

Spirirus

f~nél:us 1~=;;:'T.

rat1~ne pra:~na:

fptc1ahs,q_u_am habenc

1?

hu-

,¡¡,,

po!f•••

mamrare, d1c1non1mprobab1hrer polfunc 11lam

h.,,,.,.;,....

fanél:ificare.

'

ttm

f•n.

Quod probari poteíl ex diéHs n.1111.Parrem

~f.b:;;;

fcilicec

&

Spirimm fánélum polfe dici pt;11:Ítnces '"

puftnt

,

humanitati racione unionis : quia

fcilicet,

''ª

~"t~orse

eos attrahic

uc

identificatos cum natura;

~~:';;,

1

;tm

e¡JO _valde diveríus eíl bic pra:fencia: modus ab

hab<ntt

omni alío, quem habenccirca rel,iqua,& ica

íuf-

trctlltnri.;,

ficiens ad oppofttionem cum peccato; quia di-

verftcas ba:c eíl cum ftngulari excellentia fupra

illos.Pacec confequencia, tum ex pra:diéla

ex-

cellemia, quia plus en Pacrem

&

Spiritum fan-

él:um exillere in humananacura hoc modo,quam

exiílere J'acione doni creati: ergo

fi

exillens ra-

cione.doni fanél:ificare pntefi,eciarnracione

mo~

,

.

di diél:i. Tumeciam 'racione affertionis.

5.

quia

A.lúrtfiir•><,

majus bonum vult Deus, dum hujufmodi .vulc ,.,,..,

pra:femiam,quam cum vultdonum creacum coh-

ferre ordinis inferioris. Qi,iod etiam dicenduv

quarnvis pra:ter unionem non decur aliud do-:

num ad con!ticucionempra:íencia: percinzns ,ju-

xta diél:a ibídem.

1123. Dico Oéhvo. Conformiter ad propf

8.

YnJ

ab

fitam affertionem eciarn probabilicerdici

po¡.~

':t(.' ..

unam divinam perfonam fanétificari racione ' -

<1ifir•l•r.

tcrius in ipía c:xifiemis per

circumi~ftílione~:

·

Dd

3-

qut3