J'eélio 2S.Pr0Uem1t.7. Perjonnlitt:U Vir/;i Snnéliftcn; e.;7c.
3r 9
quia p111cei:.ec Deo, & ica eíl(c conforme regula:
enim eíl uc qua: idem fonr, paricer uniamur.
cocius reél:icudinis; ex quo ciare apparet non
Si aucem pra:ter exigenciam connacuralem ve-
Std abf•lu.
forepeccacurn.
lic agere Deus, non vidtcur fepugnare: hac enim
1
¡
•••Y•·
~Je~
1118. Nec verum eíl id, quod in argumcmo
ratione Jicet unio humanicacis cerminecur ad na-
J''"'"P""
t.~';..
aCíumimr, ex panicipatione fapienria: divina:,&
curarn divinam, non carneo cerminacur ad Pa-g"ª"•
••fl
fanE/i-
pocemia: non fore fanél:am naiuram creacam:
trem, &Spiricum fanél:um,quia illi
a
namra vir-
Í'"'r,'Í""
eCíec enim vere calis,juxta diél:a n.1078.quod &
tualiter diílinguuncur, difhnllione inquam reali
m•
"'·
ratioadduél:acontirmat,& quia quodlibet divl-
a:quivalence.ECíec ergo cunedivina nacura inci-
num attribucum eíl formaliter divinum, unde
me pr:i:fens,fed non unita, quia unio dicit rtf'pe–
natura illud parcipans ad eCíe divinum elevacur,
él:urn ad terminum,qui cune tancum elfet perfo–
&gloria: majeílate replerur, ac fumme diligicur:
nalicas. Onde fimili1er dictndum eíl,fi
e
conver.,
;:.~::.
qu!a
c~m
amare fic velle bonum,; nullus excogi-
fo natura uniretur,& non perfollalitas,cujus
ca~
•••••gms,
~~~:~~~;-¡:f:l::::::~o~¿:m":i~~:~~~o~ee~'.~~
dem videcurracio.
quo ficcum eo non poffe fiare odium ob peccati
úmulcarem.Ecuc demus ílaredivinicus poCíe;non
<amen connacuralicer: ex quo habetur humani–
tacem racione divina: perfonalicatis pelle reddi
fanéhm, quia babee connacuralem.cum pecca–
to
oppofitionem. Hac enim racione per gratiam
habicualem fanél:ificatur anima, qua
&
peccatú
expellitur; lictc fecundum mulcorum opinionem,
'//
. poílit per diviná potencia el
fe ftmul cú peccato.
;;:..:;:
. 1119.Dico T
crcio:Sanél:i~
cac.ioracione nni<;>–
/•n8'Jic•·
ms ad nacuram,& rat1one umoms ad perfonah–
ti•m¡
racem, fimul fiare poCíunc,nec una aliam impe·
;:;..f!.":.'
dit.Siccimi. Ec
probatur.~ia
eademdenomi-
9"'
<Xtm•
llatÍO pOttfi
a
pJnribUS fimul píOVCDire
>
el:
in
1
1•
'"ª"'{'"
Chriíloeíl manifoíla probacio,quia effefanélum
,¡14.
uc horno eíl, habecu
r rationc unionis hypoílaci-
t:
inlli
''"'
mu,lu
f•nl,Ó'
mJ1.,.rg~
''"·
c:a:,& racione gracia:
lubicualis.Ec in nacuralibus
elle Pacrehaberi poceíl racione plurium relario–
num;& eCíc agens rarione plurium aélionum,
fi~
cuc & elfe arcificem racione plurium arcium.
Qi!od
ú
dicatur ibi elfediílinél:os effeél:us for–
males,
&
de1tominationem
eífe
univerfalem , &
non reípeél:u decerminacieffeél:us. ldem in caíu
nofi~o
dici poreíl,& inde pofitio iílafirmari;quia
ubi diílinél:i effeélus formaliter fonc, una forma
non
impedir aliam.
E.e
idem
efi
quando non efi
forma, fcd quaG forma: arqui fanél:ificario racio–
ne natur:r,perf
onafüatis,& gracia: ha
bitualis,di–fiinéli effeél:us
ti.mc:crgoelle ab.illis
pollút.Ne–que enim efteél:us cancum eíl expuHio peccati/ed
elevatio ad elfedivinú,a qua provenit.oppo!icio.
A""'"'ª
Non eft autem ita diílinlluseffeél:us
ii
nacura
:':;:;{;
& períc:malicace inrer
íe,
ficut
ii
gracia habicuali,
"""' •""· quia ada:quate efi unus racione nacura: unicz
'f"ª''"
ef-
media perfonalicate,ficucunio efi unaada:quace:
1"'"'·
q
uarnvis fub aliqua confideradonc dici duz pof-
finr; quacenus
fi
per impo!Iibile una tancum
ex
diél:is perfeél:ionibus unirecur, illaelfet fufliciens
+Jal•ptt-
ad omne id quod ucraque, quamum auinec ad
¡...
1....
exclufionem pe
ccati. Ec hinc.
poJft•fan-
1120. DicoQi,
Jarco.Sifo
la perfonalicas unire–
f,f;i,:'}4.
tur
!
illa fanél:ificaret; eCíec
tam.en alius,Janél:ifi–
<1ifi•••óo·
cat1onis modus ac nunc efi: quia modo el\ unus
nis¡nad4.
ada:quacus effeél:us refpondens unioni,qua: unio
in alio ca
fu
no e[ec,[ed diverfa,uodc &diverfus
elfeceffeél:us. Confiac ex diélis paulo fuperius.
Sed eíl ne illud po!Iibile, uniri fcilim perfo·
nalicacem, nullo modo unica natura?
1,i.,
'ª""
Refpondeo. Si juxca id, quod res ipfa exigic
•.,.,,.¡,,,,
Ge
myílerium per agendum, non poCíe id fiare,
~
"''1"'4'
quia períonalitas fecum nacuram trahic
uc
ftbi
""
idemificacaml; unde & unio terminara ad illam,
deb~t
eciam ad nat1,1ram terminad
~ ~~nnaturale
§.
III.
Pro decijione .A/fertioneI
11/ú.
1121.D
Ic?.~imo.
In caíu
nupe~
diél:o,
c~m
¡.rn Jut•
fc1hcec umrecur perfonal11as , & non
<•f•
••tu•
natura, auc e converfo, dici probabilirer pocefi
r•f•nt•ifi·.
hu_manicat~m
fore
fanél:a~1,
&
á
natura in cafu
;;~;t~"'
pnmo, &
a
perfonallcate
m
fecundo.
""Yufa.
Racio eíl. Qi!ia ibi eíl intima pr:i:fencia, &
R•toapro
aliquis unionis modus, licec non bypofiaticus,
""ª2"'·
ratione cujus divina nacura fpecialite{ humanam
inhabicar, ita uc ex vi eciam illiw DFqpeac ibi lo.,
cum habere peccatum. Ec quideoj Oeus 6c vo.;
lens communicare nacuram , majÜs bonurn hu·
manitati vulr, quam
fi
gratiam habitualemcon·
fcrrer: ergo cum eo nequit fiare peccacum,
&
ita
aliquis Sanétitatis modus non improprius incc¡¡-
cedic , uc fupra n. 1118. argumencabamur, Et
idern en de beneficio collaca: perfonalicacis '
ut
etiam illa in bumanitate modo-1'efideac fpeciali.
Dico Sexrb. Eciamfi perfonalitas uniretur,
6.Tdtmif–
& non ad effeélum perfonifandi, ficm de faélo
ftttúamfi
perfonifat
humanit~tem,
nihilominus fanélifi·
':~;;,él'
caree. Connac ex dtél:is n. 1078.& n. 1118. nec
non
P"Í•·
non ex probacione pra:cedencis afíerrionis.
••rtt
~
122. Oico
S_eptim~.P.acer,&
Spirirus
f~nél:us 1~=;;:'T.
rat1~ne pra:~na:
fptc1ahs,q_u_am habenc
1?
hu-
,¡¡,,
po!f•••
mamrare, d1c1non1mprobab1hrer polfunc 11lam
h.,,,.,.;,....
fanél:ificare.
'
ttm
f•n.
Quod probari poteíl ex diéHs n.1111.Parrem
~f.b:;;;
fcilicec
&
Spirimm fánélum polfe dici pt;11:Ítnces '"
puftnt
,
humanitati racione unionis : quia
fcilicet,
''ª
~"t~orse
eos attrahic
uc
identificatos cum natura;
~~:';;,
1
;tm
e¡JO _valde diveríus eíl bic pra:fencia: modus ab
hab<ntt
omni alío, quem habenccirca rel,iqua,& ica
íuf-
trctlltnri.;,
ficiens ad oppofttionem cum peccato; quia di-
verftcas ba:c eíl cum ftngulari excellentia fupra
illos.Pacec confequencia, tum ex pra:diéla
ex-
cellemia, quia plus en Pacrem
&
Spiritum fan-
él:um exillere in humananacura hoc modo,quam
exiílere J'acione doni creati: ergo
fi
exillens ra-
cione.doni fanél:ificare pntefi,eciarnracione
mo~
,
.
di diél:i. Tumeciam 'racione affertionis.
5.
quia
A.lúrtfiir•><,
majus bonum vult Deus, dum hujufmodi .vulc ,.,,..,
pra:femiam,quam cum vultdonum creacum coh-
ferre ordinis inferioris. Qi,iod etiam dicenduv
quarnvis pra:ter unionem non decur aliud do-:
num ad con!ticucionempra:íencia: percinzns ,ju-
xta diél:a ibídem.
1123. Dico Oéhvo. Conformiter ad propf
8.
YnJ
ab
fitam affertionem eciarn probabilicerdici
po¡.~
':t(.' ..
unam divinam perfonam fanétificari racione ' -
<1ifir•l•r.
tcrius in ipía c:xifiemis per
circumi~ftílione~:
·
Dd
3-
qut3