747661

Jl4

".Problemntn Theologícn.

Appe111lix7

Uriflm

ubi ait,

c.~m ,

dicitur Chriílum eífo hominem,

p<>1;f!iux1a

przdicari naturam in concreto; !neque obílare

i' ·

l'•t.1..

di!linétionem, quia qu:i: di!linlla Íunr,przdicari

poílunt: nequeenim lignificarur identim, fed

conveniemia ratio11e 1rnionis.!d quod etiam do:

cu~rat

1. p. Difp. 1

55.

in{lanti•

1097,

Si objicias unioncm non tollere di!lin–

•r

d</lin·

llioncm, & tic ea non obílamc repugnare pr:i:–

~::::;,;

dicarionem,ticut

t"'1

íublara repugna.e. U:eípon:

/»fl

••,.,;

der~

po.reíl,eriarnú non tollatur d1íl111c210,pon1

rmfi""""·

tamen imriníecam habitudinem, ratione cujus,

qure.uniul)tur, quodammodo

linr

unum : quod

poteíl covenicmcr lignilicari per prxdicalio–

nem unius de altero.

""""',.·

~ibus

pocefl opponi hanc propoGtionem

~··dparru

effe folfam. Anima unira corpori efl corpus, &

;,:;;,;",,~· c~nvtrfo: ~Um ra~~n_íignificecur

intrinltca

h:\-

1110,.r

j,.

b1tudo ranooe

un10111s.

/ig""'ª·

Ad quod dici pmeflunam pmcm non pra:–

Refpo•fi•,

dicari dealia, etian:i Ggnificata unione,nili qua–

:::.:::

tenus convenicmia in eadem deugnacur

in«J!•

{ir

dicamusanimam &corpus eíle ídem in unione;

dr,,1•

id efi, habere eamdem u'óionem, &

iis ficri

'"·

unum racione illius. Natura autem integra pr:i:-

dicari in concreto

pot~fi:

& hoc pallo natura

humanade Verbo, ticur & de pcríona hu1irana:

cum enim dicitur: Perlona Pmiefl horno, hu·

maniras prx dicacur,ltd in cÓCretQ.Unde cumdi–

cicur:Chrifius efi homo, nó variarur modus

cíg–

nificandi fcd nacuraeódem modo prxdicarur. .

S<duequt

1098.Q!lamquam ncque h:lc videarur ntcoÍ·

'.;'C.::~

f_arium, lim in eo principalitcr doéhina hujus

1"""

aué1:oris eluccac, non fatis tamen ab eode1111 ex·

.Plicata. Ncque enim videtur requiri imegriras

naturx, cum in ali is

pc!fa

reperiri.

hacepim

propofitione,ho1110

tf/

cap4X bwiwái11isefJtnliAlis,

qua: veriílima efi, lignificarur capacitas íoliu•

anima:,qua:difiinéh efi realircr ab homine

modo prxdicaciohis habetur,

non ob!\ame

· difiinétionc, potfa illa confiare.

Un.de

ha:c falla

efi:

H01111

efl anima CAfAX bwiwdinis ejje111i1/rs.

ln'aaid""

Sic criam in multis accidcntalibus prxdica–

;;~;:,¡,_ ~ioni?us

rnulcocie•.carum.feníus

no~

eJ!:

dari

ndnu •dtm;

1dcnuracem íub¡eéh cum ahquo, íed ahqmd rali

•(l•m/a.,.

íubje&o convenire: unde ineprus ille erit fiad

idemicum reducanrur. Uc cum dico. Petrus cur–

rit, reníus efi in Petro

e!fe

curíum.

~ód

re.'.'

folvas,& dicas fic:PerruS<fi habens curfum,\'.¡1

Petrus & habens rt,rfum ídem efi : torum id ex–

rra

imemion~m

lbqlremis

ell;

& non ita dore

fignificarur, quod enuntiatio exprimit' cum di·

cirur Perrum currere.

t!fi~'.:~:d

Juxra hzc er_go

~n c~~u,

de qu_o íupra loque–

,4.,.

,¡,

bamur affumpc1oms íc1licec plurrum naturarum

·~, .¡i

ab eodem períona philoíophandum efi: ur ícili-

~·•fl••·

cec dedivcrfis concrcris effe imer

prxdicario

poílit, non ob idemitacem ad:i:quatam/ed prop·

ter habirudinem, qux fignificacur, dumconcre–

rivc imeríc prxdicanrur.

ha:c quideni ut pro–

babilia proponimus, dofüinam íllam amplius

roborando.

1099.

Quiavero hoc mulri non probabunr,

Iiter reípondeo,& dico Ínter {ubjellum & pr:i:–

iicarum ftmper imercedere in di!\inéHonem,(eu

~nritarem,íed

non adxquatam;in aliquo ramé,

quo

fine

idem. Cum ergo in cafu diél:o con–

~itut~

!Ua

lint unurn

<':

idem ,in pcrfonali1ace,

illa

efi

qux

de omnibus affirmacur:

Neque obfiam in comrarium adduéla:

lim

~offU·

enim períonalitas non

lit

inregrum contlicutum

j',;1"''·"'

eíl tamen quid commune mriquc,& ita Íeníus cfi

'»º ""·

camdem

díe

mriufque petlonalitatem,& coníc-

quenter eamdem

períonam.~od

ex in!\itutio·

ne hujus nominis íapiencum acceprioce firmata

ira habcrnr; accedeme pr:i:íenim doltrina fidei.

Sive ergo períonalitas babear, five babeatur,pa-

rum 'refertad prn:diltam locutionem.

~:i:

!Ub

diverfa con!ideratione dici pbtcfi & habere,

haberi : haber tnim quarenus racione illius na-

tura habet ulcimum complemeótú in racione,cxi·

fiendi per fe,'& i'ta

111

q11,

fufienrmhaberu'r áu·

tem;quia inrriníeca efi atfe&io nacurx, & illiu•

modus íubjeétum cale requircns, !ive inhzGonis

Lit,

five imrinfrca: adhrelioni>

quod racione

exifiendi perle, ab inhxfione alienam a!feratur.

'P"l{OBLEMA

Cur

erg~

crcatam natutam non poffit

perfona aílumcns fpccialcm habé–

rc iofluxum,

qua illa ncceífa–

riam haber dcpcndcntiam.

§.

'J!i·iemittm1t11r nonnulta,

J:T

vnriie

fantentÍI:.

1100.D

Ependerehumanicatem fpecialiter

HUiz!.,.¡..i.,

Verbo eo deptndemia: modo , qui

j¡"'

:t;:

reípeétu aliarum divinarum perfonJrum non da·

d1p<nJ<1.

tur, vidcturtllicaci racione confiare.

Nam~a

enim creara

propria íubli!\cmia depcodec,linc

qua11aruralirer

cffo

ncquir;efi fíquidem neceífa-

rium complcmemum inratione cxifiendi pcríe,

!icur unio efi complememum accidentis in ra-

cioneexifiendi in alio: ac proinde licue hoc ne.

quit fine unionc exiílere,ito neque illa fine fubfi-:

fiemia.Etquidem majorem connexionc10 babee

natura cum fobfifümia, qunm accidtncibu,,

curo per illa non compleatur in proprio genere

íubfiantiali , licue per fubfiílemiam complerur:

tamen fine accidemibus effe namralicer ne-

.quit: ergo mimls lint íublitlemia.

Jux.ra

_hxc ergo manifeílc

c~lligirnr

';'~r;

TnJ1o1.•;

bo fpec12hter dependcrc humamtatem; qma 11-

.¡¡m

•<fit

liusfobli!\entia

lorn

proprix fuccedir,unde hu·

dofl"""/i·

manitas in Verbo dicirur exifiere, ut habetur in

du.

Sexta Synodo. Allione

11.

ubi fic loquitur So–

phronius:

fll i/11 IJAlllqt1t,& 11'11

ilJ

femttipf

/JabNit

J¡¡,

txijl111ri•m111J11n,

Sic ille. Hinc et! ut l'ublata hu· '

~··

juli11odiexifienria inVerbo,nec fuccedeme alia,

naturaliter dcberct natura cal is penitus inrerire:

Deo coníervarerur, id non fine mira,ulo

grandi comingerer.

Non dcerit ramen qui dicat ipíam

a~tionem

J.ctionmo.

c?nle~v~tiva'.11

fore

íub.fitlc~tiam,

it~

non

ix:·

~';~';¡;

•

cmus rila carnuram. Sic emm Recenuores op1·

(•~(iflm<;;¡

namur nonnulli, quorum mcminit,

Aldrete

affi~"ª"'

Diíp.32. Seél:.s.

11.2.

~od

videmr paradoxt1m;

~·""'""

fed paradoxis hujufi11od1 Recenciorum quorurn-

dam (cripta paílim abundam. Utinam non ctiain

&nofira.

1101

.~a~1wisex

2liorum

men~e_opponipof-

f,:,"i'}i

fit,

ex co qt1od natura fine pcrlonalrtate

effe.n~·

(.ftuu«

queat, non íequi dependem1am narnra:

1pla ,,.,.,.,,,

fe~