Previous Page  335 / 450 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 335 / 450 Next Page
Page Background

SeEHo 28.Problemn

4,

t.An

un111

homo in

rñfii &r.

,D.1'Mm111

unus Dollor Angelicus compucandus, quem · perfonisaliis ejufdem natura: mdixlmus n. 419,

rrur1r:

CflÍ':l,""

carneo

&

piures fecmi,in quibus timt Cajecanus,

uc féilicecuní fe Cola communicet

&

utuque

::,,.,,,":.'

Medina-, Cabrera ad citatum arti. 7. l'.Suarez

tenia:.

'

F·,5'14""·

Diip.1 3· Sell.3. P.

Valtntia Difp.

3. punllo 4.

1095. Refpondeo inde <juidem mirabile

elle

Nt~"',,,~:~:~:r~

P. Rlgufa

Difp.~

5.

P.Becanus.de

lncarnatione

f~~remo admirationi~

gen_eré-,

ut

cla~nt Con-Ji;.,~:'t°

P.B""""'

Cap.

4.q-4.Car-dma~IS

Ll

1go D1íp..13.Sea.3.P.

~tha,

&

~ac~es, lic~t

Jbi d1l!um: fcd 1d non

tol~

t%p/i:

41 ;..

C•rd.L•g.

~ecrus. Hurcadu~

D1fp. 3

9. & 40. P. Pra:p_o6rus

ht adm1rauonem tn

eo

quod vtrtus prodúlliva "'·

P.H.rtaJ

cttca c1tatum amculul'J 11,44.P.AldreteD1fp.ul-

lit,

ejufdemnatura: nacuralicer communicativtr

~:~;;::!:~ ci~a To~i pri~ris

fatis longa &_piures alii , in

&

communicabilis,ita ut in ea lint Pater

propri~

F,A"i•g•

qu1bus enam v

1dendus P.A

lbertmus Tomo 1.p.

generans, Filius propriegenirus,& Spiritus fan-

Mlr@ilh

l''ͺ""'it

plur•hlu

w,#4tll'l4

,,.""""1.

141. P.Amaga

Dífp.2.7.de

lncarnat.a.u.s.Hin¡

ltus propriefpiratus. Si auttm conccdamus ho–

"U.g••

minero fuam poife communicarl: naturam,ibi ni–

Cotollaritfm obfarvatio11e dignúm cirea-

h~I

ta!e erit:quia

~ommunicatio

illaeric perobc-

fignijfratum Perjonie

d7'

concreti

~1ennalem

P.otenuam,

&

~on

.per veram

gen~ra-

t

r.

bfi

' ·

t'

t1onem: & tdem efi defp1rat1one. Neque et1am

na urJCJu 'J•R1Jtta

ts

in eo cafu videntur piures furura: pedona: in una

1

093.Mlrum femper, &meritiffimo quidcm

narura

abfolu.rc

loquendo, fed fecundum quid:

videbitur , quomodo in Deo tres

quia ramum eITerqu:rdam'reptoduélio natura:;

dicantur perfonz, cum

Gt

hatura eadem )

&

id

vel li ba:c non darecur, & Cola elTet

perfonalita~

quod efi in perfona pra:cipuum , ut efi in com-

tis produtlio;communicatit> nibil novum dicir.

perto.Prrec:ipuo enim non mulriplica10,non po-

Ex dittis aurcm haberur,utcum piures perfo-

Curuu

tefi abfolure aliquid mulrirudinis termino defig-

nz eamdem naturam allumerent , unus tantum

h·mo•n

· ,

nari. Únde li in narura .Gngulari hominis eíl'Cnt

dicererur,6cut

cu~

una

plu~es affume~ec:

quia

{~'¡'J;::''.

NI.din

piures perfonaliratesnumerodifiinlla:,m efi pro-

ad hoc non atrcndttur pta:c1puum ligmficatum,

=~~;;·

babi le

po!IC

dari, quamvis id neget P. Vazquez

fed quid juxta i¡fum 6t ex dofüina Chrifii,

&

¡ojlJ,,U.

Tomo

r.in

3.p.D11p.3;.n.s.conrra quem iníur-

Ecclelia: direélione. Siveergo horno in reélodi-

git P.Arriaga Diíp.27.n.18. non videntur ex eo

car perfonalitatem, five naturam, fiat refolurio

pra:cise tres perfunz futura: : quia

eífe

tres per-

dilb.Dicere enim in reélo non ita accipiendum

fonas in una naturJ; fingulare

el!

in myfierio SS.

efi,

ut

fic

idquod pra:dicatur

:

neque enimdici

Trinitaris,unde !fon vi.derur in aliis quid fimile

potefi hominem

efíe

perfonali1atem, neque h11-

admircendum1e1i:ln1fi dicamrperfonalirares

fo-

manitatem;

licetutru~que ~c;pulativc ~i~atur

1

~uiJft<0l

ri:difiiolhs

a

naiura; quia eo non obfiante ille

ficut elTe corpus &antma umta. Sed acc1p1endu

" ,. ..

ni.

horno eífet ¡mus& rrinus; unus inquam in natU•

ita

ut

magis exprefse fignificecur exinfücutione

ra

&

in perfonis trinus.

.

ad 6gni6candam difünélionem ut in perfonis

N,..,.,¡t

In

illo ergo cafu ille ho"'!o una vide

tur um

um . acciait. Potefi enim c:omingere ut quod minu$

¡.;::;;""'

futurusdfeperfona,fed rriplici titulo;ad.id enim

pr.a:c:ipuum efi, magis expreffe defignetur. Sic

btu

,j¡~..

tres perfonalitares.defervirent , urnatura illa ef·

enim horno , attenu. etymologia

,

id delignar,

...,.,¡ ..

fer

ultimo terminara, quod non efifotisad ab-

quod efi in ipf

o minus pra:ci

puum, corpus

fci~·

••·

folutam pluralitatem : quemadmodum

fi

pluri-

lic(c tx humo

formatum.Et

ita -Ui cafu diélo

li-

bus allionibus totalibus producemur, non eífec

cec prrecipuum úgnificacum hominisdicamus ef–

plures eífe babentes , fed unus

r~tione

plurium

fe narurarn, fiar d ie eumdcm hominem

rati~c

aélionum. Sic:ut enim racione aélionum baberet

perfonaliraris magis exprelic tune fignificara:,ex

cífe,

ita racione pcrfonaliratum eífe per

fo.

inílitucione fcilicet divina ad cafum pr:tdiltum

j,,,¡;.u,¡,

1094.Aliquid ergo'ípeciale in diviMis perfonis

derivaca.

::::'!:,.

occurrit, rat.ione cujus.illa: dici piures po!Tunt

1096.

Qi!omodoautem,cum conllitutumex

Communio

r..i.m.

cum omni proprietate, quod oporctt vefiigare.

una natura

&

perfonalitate non

lit

confiitutum

,.,,,,,¡,..

.,,,,,,

Videtur autédici palíe illud dfe virtuccró pro-

ex alia, fiet reciproca pra:dicario , uc defignato

""''~

ut

duaivam, auc terminativam produélionis, quz

uJo

&

~lío

poq¡c d.ici. Hic horno efi.hic horno,

f,,~::;:,

&

generationis & fpiracionis rationem babere

valde v1de

tur d111icrle. Sed eadem efi m Chrifio

f•confll•~

potefi. Cum enim confiitutum ex una perfona-

difficulr.as

•confiitutum enim ex divina natura,••·

litate

&

o-atura omnino proprie poffit connatu-

&

d

ivina perfonalitate, non efi conllirurum ex

raliter producere aliudex natura&períonalitate

perfona divina,& humana natura¡&tamen urro-

fimiliter confütutú: (non quod fit aliud lb aliud

que confütuto lignato ell mutua pra:dicatio:

&

abfolure, fed cum addito, aliud confücutum)ex

ita dicimus Filium Dei

elTe

hominem, &hunc

co pluralitas interrur,9ua: cum in natura non

fü,

hominemeíli:

FiliumDei.~od

quidemraiionc

erit in perfonis. Exquo etiam haberur perfona-

pra:cifa: perfonalimis non videtur quomodo

limes diüas

e!fe

valde diver(a: rationis,

&

ita

fiarequeat,quia perfonalitas non efi idem

cum

fufficientes ad pra:diltam locutionem ex Scrip-

homine,neque efi qwod habet utramque naturi,

tura defumptam.

cum

lit

modus ) aut quafi modus namrre quer

Sic ergo licet namra

lit

in perfona pr:i:ci·

ha.bet potius natura ipfa, licut res orones habere '

puum,

&

illa fit eadem,fiat diéla pluralim,quia

dicuntur proprias affelliones.Deficit ergo ideo-.'

modw'ille loquendi non efi ad fignificandum

titas rcalis, unde pra:dicatio non vidtcur liare

pra:cipuú,fed id quod confütuit difünll1onem,

poíli:; cum pra:fertim non

lit

termini adjelli".'

, . _juxta id quod ex divino habemus magifierio.

fed fubfiamivi, indicantis identitatem

form~ ,

::;,;:• • Si.dicas myfierium hoc eífe

~da:iirabile

ob

non foliusfubjeéli.

·

.Ufonitii

tdenmarem naturz cum perfonahtaubus; nam

Adquod relponderi potefi Primo ex dolht·

,.~,,¡;,.,¡.

=~7,;

perfonacreaca potell fuam

co~m~~~re !_lat~~~

~~ ~'

V

~zq11~T9~0

!;

in 3·

p.pifp.1_6.Cap~t'

idrn•i!