Previous Page  347 / 450 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 347 / 450 Next Page
Page Background

J'1tlio

19.

ProMemn.

1.

Trinitnti Jebitn ndq_rntio,&e.

p.,

•üim

Virginicultus

hyperduli~

defmur,quia Dei Ma–

¡,. ""'"

ter efi,Sanais,duliz,quia Dei filii.Ergo elTcPa–

'f'il""·

trcm in divinis, &dfeFiliumculcum fJblimio-

rcm cxigit, &coníequenter elfeSpiritum fon-

8:um,qui fons efi totius fanlticatis-, & primus in

illo genere,vna·e& in genere cultus,qui per ado–

rationemexbibetur, excellentiam haber princi–

palem.

•• digtti..

1144.

Contcndit autcmP.Aldrete Seét5.cita–

"''

M•·

ta.n.10. licet ex dignitate Mmis ccétead

di~ni""•'l"''

tatem Patris arguatur , ficut & Filil, ac Spimus

';,';!:~.

fanéti,de quo etiam Seét.2.nihilominus quia illa

..

"g"i

dignitas pby!icc loquédo extrinfcca dl Virgini,

j""U:,

eam reddere minus bonam,n1inufque amabilem,

·~

' quá gratia habitualis: idcoenim Parres be:itioré

cam dicút ob fanétitatem bonis

~llibus

compa–

racam,quam propcer Verbi gcnerationcm.

Sed boc non videmr cum iis fiare poile ,'quz

"'}."º".

hab!:t Selt.

.1..

cirara , ubi ex ineffabili dignitate

::'r:"'b.

Macris in Vjrgine probat quod diximus n.20.&

,,_,

íeqq. quia !Cilicet, ut Cajecanus ait. 2.2.q.103.

'"'""""'· artic.4.propriaopera1ionc anigitfines Deitatis:

,¡·

.

id e!l,quia cócepic,& peperic Deum,& fic habuit

!;1,'r.:':~

<?níanguinitatem cum

~hrifio

ur homine,

affi-

.

mmem vero cum Cbnfio ut Deo. Ex quo

Deum,dum Virgini dignitatem Matris conferr,

maius illi bonum,quam

!it

gratiaquzvis ordinis

inferioris,conferre:ergo magis amabilem rcddir,

S4itt••

P"

cum am3relic velle bonum.Sidicas:Ergo& ían–

,.,.p;'!._

ébm.Quid inde? Pugnare cum originali pecca–

,..,...,,,

ro, quia illi e{\ debira originea puritas, in Epi–

;:;¡:.~··

ch ilamio ofiendi, lpeciali circa id dilferratione

'• a n.

449,

Cum mortali etiam aétuali non poflc

componi ex iifdem ptincipiis deducitur. De vc–

p,,

~""41i

niali non itacertum. Sed qui aflirmaverit , non

rdiortu.

levi ad id potell funda.meneo moveri ; vel quia

wagis dedecce quam originale, ut volunt qui–

da!D , eo quod propria committatur voluneate:

ve! quia illud in llam innocenti:r replignaret,ut

Doai exifiimant , & ita magis in Deipara, cui

_ majar purieas debcbatut: aut eeiam quia omni–

moda puritas minus ell bonum quam dignitas

Matris: ergo cum majorperfelHo in eo genere

debeatur illi, frquitur omnimodam exigere pu–

ritatem; de quo hzc fatis locum fibi alium ven–

dicante.

.'PR..O'BLEMA

Il.

Una divina perfona quomodo adorari

fine alia poflit,line qua ne-

.

quit

cognofci~

1145.

e

Ognofd quidem una perfona fine

v..

P"Í'".

aliis nequit, quando efi exalta cog–

Z:l:'[;

nitio:cum enim relaeionibus confiimanmr,ex eo

"'~"'"'·

6mulcanea cognicio deducimr,quia relativa funt

fimul cognieione. De quo diélum como 1.

a

n.

6o6.

Ecdicendum Sell.31.Problem.1. Pofitaau–

tem cognitione tali videtur unam perlonam úne

.,._ ,.,. alia non poífe adorati,úconvenicnter culms de–

f..,,,

¡;..

feratur.Seante enim ratione honoris deferendi in

,i;.,

"°"

pluribus ,unum,& non alium honorare, non !ine

~!·~:,.

aliqua fiare injuria potefi. Sicut ecením debetur

,.,¡,.,,

w.

honor, ita & honoris parilitas: ergo non pariter

"''"'"'· <olere,fuaell alterú pr:i:rogativa fraudere.

~od

quidem in divinis perlbnis przfertim babet lo–

cum,qua: undequaque digna: Cune,& ficut hono–

re, ira

&

honoris parilitate. Nec videtur qualis

poílit fin is dili:recionew hujufmodi hpnoris bo–

ncfiarc, dum digniffimas honore perfonas relin–

quercc quifpiam ínhonoras.

Przcerea. Divina: perfonz funt in fe invicem

E"ú"""'"

rarione circuminftílionis , Pater inquam in Fi·

••f•Jli.,..

lio,

&

Spiritu fanlto ut principium vitale in fuo

"'!."'"'·

termino intrinfeco: quo pallo etiam efi Filius

in Spiritu fanéto. Filius autem in Patre ut illius

Vc'rbum,& aétus viralis Paterni; mcntis.Spirituc

fanltus in Patre & Filio etiam ur vicalis

altus,

cum

Ge

amor intime afficiens voluntatem.Etge-

ñcraliter ratione identitatis in natura. Ergo ne-

quir convenicmer unus line alío adorari. Legi-

tima videtur illatio. Q!ia in adoratione perfona:

creatz non elfet conveniens aétum aliquern ho·

ncfium,& maximc zllimabilern feccrnere,

&

ab

eo cultu excludere

:

ergo neque in adorati1me

divinarum perfonarum.

Dcinde. Tres perfona: funr abfoluce unum:

E•"'

..;o

atqui abeo, quod abfolute unum efi incongruc

w<io

"4L

aliquid íecernirur, ut line illo colacur. <l!!a ra· '""·

tione docent Patres Chriílum unica adoraeione

E"tmpl•

a:lorandum : quia licec diverfz

in illo na

rurre

W4m.Cbn.:

G?t,e~

iis ranrum

u~a

poríona

coa~

efcie.Pr~

quo

fl;Yaf2u..

v1den pocefi P.ValqutzTomo.1.111 3.p.D!lput.

95.&96.

1146.

Dico Primo. Tota Trinitas potefi una

r.Affertio

adoraeione tum interna , mm externa adorari.

¡-,,.,,.,..,

Hoc'videtur cercum ,

&

prob.ant

~uz.

adduélz

~'f.:.':7.",..

raciones. Cum enim perfona:

m

fe mv1cem !inr,

•dora>i.

&

abfolutc fine unum; nil impedit quominus

unus all:us

verl~ti

c.irca

T.'i~1itatem

po!Iit.Ieem.

:;:;,:•

··~

Uno aélu oranoms Tnmtatem mvocamus,

cum dicimus :

SanCI• Triniras unus Dms mifmr1

mbis.

Sicur ergo religio verlari circa

i~lam

uno

alfo orationis potefi , ita

&

adoratioms.

lnfu-

per, Chrifium una adoratione revereri polI'u-

Ex cbrifl•

mus

:

ergo

&

Trinirate"?.

c.onfeq~e?tia

ofien-

"'!'""·

ditur. Quia majorell unuas 1merd1vmas ¡x:rfo-

,

nas, quam incer perfonam

Ver~i,

&

humanita-

rem

:

inter perfonas enim ell umtas natura: om;

nimoda, cum idemificatione tarum in ipfa,

&

cum ipfa: cum eamen in Cbrifio unitas tantum

perfonz !it, cum ri:ali difiinllione humanz na:

urkabipfa.

1147.

Dico Secundo.

~a:libet

divina perfO:

i.E,;,,,,,

na

po~efi,feorfi':"

adorari. Hoc P'.obo.

f.!{.'::

Pnmo. 0!!1a pattfi Íeorlim mvocan : ergo

&

adorari. Antecedens conllat ex ufu Eccle-

r.R41•H•

lire

:

in Litaniis enim feorlim invocantur, cum ,.,,..,;.._

dicirur

:

P

am de

r.tl~

Dms mifmre n1bis. Fili Re-

"'•

dtmptor,&c.

Ad Chrlllum item frequenter ora-

tiond in facris ol!iciis diriguntur , licue & ad

Spirirum fanélum; vr hymni, & folemnes alia:

precationes fatis reddunr maniftf\um. Conlc•

quenria aurem probatur. O!Jia eadem efi pro

utroque ratio. Orario enim cultus cfi , unde ad

}

virtueem religionis fpei'lat: ergo !i potefi line

inconueniemi hujufmodi cultus uni,

&

non al-

teri perfonz exhiberi, etiam poteric cultus , qui

P.V'•hi

adoratione defertur. lmmo, ut probat

P.Vaf~ ~:;•,:_

quez Oifput.

96.

cima.

num..

cul~us pe~

oral

gis

p«llllA•

tionem magis viderur pccuhans,

~ma

cohinus, ,;,,

&

paritcr eum,a quo fperamus acc1pere,poteeem

¡iroee~