l'roblernntn J:heologicn
Pro'JUO
n'Ldenter
H'lttHr.
D,Thom.
,,JI,
Neque enlm dici potefi foiífe plura : quia
fi plura princi ia eílenc, ex operatione ipfa; eo–
rum
pluralicas confiarer
;
alias unde illarn
ad–
füuunt ejufdem
a!fertores~
atqui ex operatione
pluraliras colligi nequit, quia
illa
pacitts uni–
cum
auétorem ofiendit , & nec leviffimum efi
pluraliratis indicium : ergo abfque ullo funda–
mento aíferitur,
&
ira non dari eíl: manifefium.
Deum quidem ex operarione cognofcimus: er–
go fi illa piures non oílendic, piures non funt,
neque eífc poífum : quia
ti
effent , operari pa–
ricer deberent, &conlcquenrer per operationes
fo
reddere rnanifc fios: Ílcut operario rnanife–
feíl:um
facit
Deurn, idque neceffario: quia im–
poffibile eíl: D um operari, & per operaüonern
fe non manifefiare; cum illius propria
fit,
&
cre,atur~
vdligia Deiracis. Sed de hoc plenius
fiacim,& nobis pro demonfiranda Dei exiftétia
fint
prrediél:a fatis. Videar, cuí libueric, raciones
2li ~s
apud P. Recupitum Qpa:fi.
1
5.
& feqq.
quasille eleganrer ,, erudite,
&
robufü: prole–
quirnr:
fi
force
aliz penitus font ' curn poffint
:id
pra:faras revocari..
-PR.O'BLBJPIA
V.
~omodo
demonfirati poffit non
dfe
piures deos
,
cúm ex pluralitate
divinarum per(onarum videa-
tur evidencia removeri.
101.Q
Uz ad difficulratern pra:femem fpe-
étanc,
~a:fiione
t
1.
rrall:at D.Tho–
mas, in qua differit de unitate: ted quia nimis
cfi
connexa cum ijs,qrne ad exiílentiam Dei fpe–
ltanc, ut nuper vidimus , oper:e erit pretium
cam hoc loco difcuíliífe.
Et
ira
fic
pro illa
§.
l.
f.!!Jtdam circa
1mitati1
conceptum,
J7'
fententin
negans pof!e
ittnm in
Deo dcmonftum.
.
~
Dtiunrtai
1
Uxta Scripturre facra: phraúm Deus unus
id tfhntb·
d. .
.
.
D
~idu
4
'u
1c1mr, quia umcus.
euteron.
6.
v.4.
D6-
dtffmnti"
mmus Deus nofter
D~m1mu
11nHs efl.
Non ergo e!t
•
1
!~
t!Jr·
t:imum unus unirate tranCcendencali, quam er–
~1;:;
6
iam haberet,
fi
piures eífe poífent in eadem fpe–
-,,4,
':
eje, ftd fpeciali illa, qua ira indivilus eíl: in fe,&
diviíus
a
quolibet alio'
lit
in natura fimilem
non admircac.
Efi
ergo unicas individualis cum
forma\i coincidens,quod in alijs non conriqgit;
inquibus uniras individualiseíl: quafi mareria–
lis,
juxta quam rnulriplicatur natura talirer , ut
~billa
formafüer przcifa, intelligantur plura
eífe ejufdem
natur~,
& ita concipicur horno, &
in
eo quidquid humana: natura: eílentiale efi,
non conceptis fingularibus differentijs ,
ra-
•
tione quarum nequit dici Petrurn & Paulum
dTc:
in dfeoria difiinttos,
aut
difiinél:re eílemia–
liter nacurz ; ficque
individuales differenriz
quafi materiales d1cumur, eo quod non cautent
abfoluram in eífc:ntia diverfitarem, fed incra
camdem
fpc~iem,
.cxtenúvam
quamd~m
ratio-
nem: Deus ergo cum dfentialirer fingularis
fir,
Lingularitas eíl: illius formalis pariter & nume–
rica differentia,& ira nequitratio Deitatis prz–
fcindi,quin fimul imelligatur hic numero ftngu–
lariílirnus , fecundum ultirnam individualem
proprietatern. Sic unus dicicur, id eft, unicus,
quod proinde eft ac dfencialiter talis, non ad-
rnirrens úrnilern in natura.
m·
101.
Unitas ergo ira explicara pro fubfira-
m~7~~::
to eITc:ntialis efi, ci\m dicat differemiam eífen-
exp""'"'"·~
tialem :qua: nihilominus per negationem ex–
plícatur, immo &dici verofirnilitc:r pocefi eam
de forrnali importare , negationem inquam
pluralitatis. Licet enim pluralicas deorum ne-
gacio .ftt ' cum
fit
quid impoílibile' eífe potefi
negarlo illius, id efi negacio illi oppofita, eo
modo, quo ncgatio vifus in lapide cfi oppoftta
ca:ciraci , qua: nequit efü:
in
illo , & ica illam
remover.
Si
dicas convc:nientius dici unitatem dicere
Dupltitcli·
rationem poGcivarn,quia ftc rnelius apparet op-
~:~~
pofttio, licet per negacionem explicecur. Dicam ,,;:,;,.' "'
id quidem dTe verofimile
~
& unicatem poífc:
explicari
uc
diílinél:am ab ente racione (olius
connotationis, quia fcilicet ens tamum dicit
explicite non repugnanciam eífendi; cum ta-
men ut unum dicat oppo!irionem diétarn plu–
ralitatis,
uc
fit
tantum diltinl'tio fecundum ma-
gis
&
minus exprcífurn.
~ia
vero prior expli-
catio eO: conformis definítíoni, & per eam re-
lte
falvamr prima
h~c
enris proprieras , ut ta-
lis
proponicur; niíi aliter alteri videamr. Ideo
utrumque modum dicendi bonis probacum au–
tl:oribus cum le&or hibeat, poterit
ut
tibuerit
opinari.
103.
Cum ergo Deum efl'e unum
fic
certiffi-
Stntenti11
'd
d
·
/l
(j
'fc
•
C.tram~-
mum, 1 quo n.
1
oo.
euarn ouen um, d1 qut-
/ú
mLantil
rendum reíl:ac an ira.ccrturn
fir, ur
poffir eviden-
poffeuntta..
ter demonfirari. Circa quod iníurgit Caramuel
ttrn
Dti
in Theologia Morali
a
n.
l
55
I.
conrendens id
d~nftr•
tamum poífe probabilirer ofiendi: quia qu:t "·
pro unirate afferuntur ex myfü:rio SS. Triníra-
tis poífunt infirmari. Qgod evinccre pergit , in
argumento quod ex infinitatedefumirur, plura-
litati deorum accomrnodans refponGones , q uas
Theologi adhibenc, cum obijcirur inzqualiras
perfonarum ex eo quod una perfona habeat
perfeétionem perfonalem, qua caret alia.
~
, His addi poteíl: ex myfierio Trinitatishabe-
fou::,
411
ri
intra Deum efü: fcecundicarem:ea autem ad-
·11cl
intr•
rniífa, non vídecur uade evidenrer repugnet
urg
6 •'·
frecundicarem calem poífe ad individua numero
difünél:a extendí : ratione enim produétionis
nulla eft imperfcél:io, quam nec dependencia
caufalis dicit,qu:c efi cum produétione conjun-
éta, unde & Parres Grzci perfonas producentes
affirmant eífe caufa.s. Unde ergo repugnancia
evidens, unde ratio, cui non poffir vircute oacu-
ralis luminis fieri facis, íuppoftta frecundime
?'
§.
JI.
Peum effe unum evirlenter
de–
monftrAt11r.
~º4·H
JE.e
en communis fentenria Theolo-
eor.ttar!"
ºd
d
fc
'
ctrt1Jiml.
gorum: quz qut em c:um em ere
habet