746346

•

454

Optic~

ncm EH, erit etiam reél:a ad planmn GHE, ergo

cinernr debet

eo punél:o G erfe lamina petfura:

(per

dtf

11.)

crit perpendiculads ad GH;qua-

ta,

dum ocuhis per foramen refpicir,non aber-

rer

proprio & de(Hnar0 loco, & ur minus ad

in–

terjeth corpora , ex quibus di!hnria innorefcere

poffet attcndar,

punél:um

erir Ítmilirer difpoÍttum rcfpeél:u

Jine:i:

ac punél:um

G ,

& o!lendcrem facile

quod !i

plano

GI-1'.,

pun~o.

c~n!lim~rcntur quiliber angult, :i:qualcs 1lhs qm confü–

tuuntur in puné\o Y, eafdem divi!iones darcnt in

linea

HY.

lgitur diviÍtones line:i:

Cunt appa–

renti:i: a:quales lineis EH, HN, NP. Eodem mo–

do divides lineam

N~,affumendo

lineama:qualem

linez NG,&•operando refpcél:n linea:

iiuc opc–

ratus es, ex punél:o

reípcél:u line:i:

HY.

& ira

de ca:reris. Ita invenies diviftoncs ftbi rcíponden–

res , Ít ducas lineam curvam habcbis quadrilarera

deforma

ta,

in qu:i: Ít pingas pactes imaginis rcf–

pondemes ftogulis quadraris prororypi,crir imago

deformis , qua: Ít reípiciarur ex punél:o G perli:–

él:a apparebir. Deber autein linea GE effe reéh ad

planum imaginis, immo ur oculus facilius hallu-

Sic circulus

AilCD

a:qualis maximo circulo

fph:i:r:i:,firque illius diamerer IlD ,

lit

GE dill:an–

tia ex qua ípea:andus

!ir

ralis globus. Ducarur

per cencrum linea EF, íecans circulum in

dividarnr linea BD, in tor panes a:quales in quot

divifa: íunc diammi prototypi & ex punl'to E,ad

lingulas divifiones , ducantur line:i: reél:a:. Qu:i:

fecabunc circumferentiam convexam in punél:is

, GH,IK &c.

Si in li.1perficie convexa propoÍtti globi fuma–

tur punl'tum aliquod , quod debeac refponderc

pcrpendicularirer oculo, & ex eo punl'to

polo

incervallis

CK ,CI,

CH,

circuli ducantur,

paralleli imer fe. Tum ctiam ex codem polo, de–

fcripro maximo circulo

diviío in 1

parres

a:quales. Ducantur n¡aximi cirCL11i

interfccan–

res in eodem polo. 1-labebimr figura in globo

qu:i: ex dill:amia CE, pcrpendicularirer vifa, eo–

dem

modo apparebit ac prorypus. Nam circuli

finguli

íc

incerfccantes in polo , quia

dire[t~

vi–

denrur apparcbunt Ut linea: rc[tre (

per

40.h1ti111,)

p:uallelorum difl:antia: vi(:.: íub !eodem angulo,

fub

quo videím1r diviliones a:quale.s linea:

BD'

~¡¡;¡j!!!ill!!:ll.!l!l.\l¡¡;¡j!l!l~!l'li!1.fl!!il!!!if!Zllll!l1!11!1.íl1.!ll.lili

P R O P O S

1T1

O L X X I

11.

Problema.

Infi1perficie conve:•a globi imaginem

deformatam

delineare,

Habeat~r prim~

prorotypus circularis,bene

ex arre delmeams. Ejus cxrernus circulus in quot

volucris parres dividarur ; vcrbi gratia in duode–

cim. Ducanturque rotidem diamerri ad

~eurrum,

quarum una dividarnr in quot voluens panes

a:quales , & per ftngulas diviliones ducanmr c1r,

culi ex centro,

apparebunr codem modo ac ipfa: linea: a:qllales

ergo habebicur figura deformara qu:i: ex loco de-

cerminato eodcm modo apparcbit ac ipfe

proto~

typus.

$1 vero quis vellcr in hemiípha:rio concavo

idem prrell:arc : Primo circuli maximi ducendi ef–

Íent

intel'Íecanccs in punllo medio nempe A,

fimilirerque illi apparerent lit linea:;paralleli vero

ducercnrnr ex eodem polo intervallis AL ,

AM,

N ,

tune

dill:ancia ex qua videri deberer,cffcc

AE , Íed in hisduobus difformicas non eft ma¡ria

nifi in cxtremiraribus; ideoque qua: majorem

ha-·

bent