1000089651

(421- 42.4]

iis, qui ignorant, referimus, at quis pro malo habeatur. Hoc

autem grauissimum est peccatum: quippe bon.uro nomen ac

bona aestimatio et rei familia·ri et uitae ipsi praeponenda est.

[421]

Vnde graue est peccatum proximos eiusmodi contu–

melia afficere; alia enim pecoata quodammodo solui ac

reuoeÍri possunt; bonl'j, ata.tem fama uel rmllo uel difficillimo

conatu recuperari potest. Quocirca de omniibus ben.e loquamur

oportet. Quod si fieri nequeat <certe> silendum erit.

D.-"Diras imprecári" quid

significat~

M.-Cum

dicimus: "Deus faxit ut in aliquod malum in–

cidas!", aut cum similibus uerbis <ietestamur:

[422] "uti–

nam talis uel talis fias!, in hec uel illud malum incidas!" Si

ex animo aliquem in huiusmodi infortunia incidere eupieris,

id" profecto grauissimum sit J1>eccaturn. TaJia

ioco,

praeci'Pitanter, ira compulsum, incogitanter dicere minus gra–

ue peccatum est: sic quoque tamen de homirubus in Dei filios

adoptatis nil esset nobis dicendurn, nisi bona ue:rba.

D.-:--AHquam mihi narrationem de detractione refer: hoc

enim peccatum late in terris grassatur.

(423] Doctor Sanctorius et Henricus Gran n0bis narrant

duos quondam fuisse amicos, quorum alter rn.agnus. erat

detractor. Qui . cum

rn.orbum on.cidisset, al.ter mi–

sericordia eius permotta.s, sodum hortabatrnr ut paenitentiam

a:geret. Aeger autem instantem mortero parui faciens <a–

mico > non auscultabat> : cumque iam in i¡pso mortis·articulo

uersaretu.r, rogatus est a socio

l!lt

ab inferis rediret, ut ei nar–

rraret quid de se in altero mundo factura esset. Oui quidem

respondit: ,

(424]

"Si nenia rhihi dabitur, post tricesimum

diem adero, lit ti:bi narrem quid de me facturo sit". Atque ita

omnino fecit eique igni ardenü sirnHis in c@nspectum uenit.

Quo uiso ille parmn abfuit quin metu exaJ!lim.aretur. Cum

au.'tém nonn.iihil illil se rediisset, haec dicentem ai1.1:diuit: "Ego

582