[417-420]
dice aliquem furatum · esse aut occidisse falso asseueramus;.;
idque mendacium esse scientes: hoc siquidem est alteri no-..
cére. Secundum < genus > est cum mentimur ut .proximis -
benefaciamus, ut scilicet eos ab aliquo peccato aut dolare li–
beremus.
[417] Tertium, cum cuiquam nec male nec be- .
ne facimus; idque mendacium est gratuitum. Primum e dictis,
mendacium in hoie mandamento uetatur, non solum quod fal–
sus sermo sit, sed quod etiam graue sit peccatum. Duo alía
genera a nobis enumerata non tam g:rauia sunt peccata quam
primum. Etsi tamen tam grauia non sunt, attamen peccata
sunt: hulla enim de causa mendacium dicere licet.
[418] · D.-Numquid amplius nobis in hoc mandamento
praecipitur?
M.-Tria peccata uerbis :fiunt quae quodammodo
ad
fal–
sam accusationem rediguntur: quae sunt contumelia, detrae- .
tio ·siue niurmuratio, impt·ecati0i.
D.-Quid significat "contumelia"?
M.-Con.tumeliae· nomine uenit quidquid in proximorum
dedecus loquimur: ut cum aliquem
[419] stultum esse,
stupidum, imprudentem, impudentem uel simile quid di–
cimus. Quicquid · enim eius modi in alicuius contume–
liam dicimus, graue peccatum est. Quod idem Iesus Christus
nos ín Sancto Euangelio docet: "Qui proximmn stultum uel
inscium uocat, dignus est qui in ínferos detrudatur". Atqui
id
dumta~at
siquis contumelia afficiendi anim0i dixerit. ea
enim ioco, uel histrionum more, uel corrigendi causa dicere .
('ut parentes liberes,
[420] magistri discípulos admonere ·
solent) nullum id quidem aut <certe> leuissimum peccatum
est.
·
D:-Detractio quid est?
M.-Proximorum aestimationi detrahere, iis maledícendo,
siue haec plane mentimur, ·siue liera; quae tamen occulta sint.
5 8 1