1000089651

[400-403]

Eiusmodi actus ad praeceptum illud "Non furabimini"

iure reducuntur: curo enim ita proximos nostros f;allimus

et decipimus, plus accipimus, quam < r-ei ipsius> pretium est.

Secundo, cum quid commodamus curo fenore, paciscentes

tanti fenus <praeter caput > nobis reddi:

[400]

quod

dem ad rnpinam reducitur; qui enim hoc facit, plus exigit

quam dedit. Tertio : cum proximi nostri malum aliquod ·a nobis

possi sunt; uelut domus alienae incensio: hoc autem nonnurn–

quam ad furtum, nonnumquam ad rapinam reducitur, prout

claro uel manifesto < facinus eiusmodi > perpetratum sit.

Quarto: curo quae reddenda sunt. .[

401]

non redduntur

mandamentum hoc uiolaJtur: furti enim genus est, aliena, do–

mino 1nuito, seruare ac retinere. Quinto : furtum quoque exi–

stimandum est, si rem ab aliquo amissam forte quis inueniens

non reddat secumque ut propriam auferat. Quod si r:es nul–

lius sit, sibi sumere nullum est peccatum. Sextum: ad

<utrumque > et furti et rapinae peccatum redigitur, si quod

est uniuersitatis singuli sibi auferant: qui enim talia dis–

signat, ea quae cunctorum sunt sibi uní tribuere uidetur.

[402] D.- Perlibenter scire uelim, an furturri graue sit

peccatum.

M.-:-Peccata omnia mort alia grauissima sunt: _eorum enim

causa in caelum salui peruenire non possumus. Furtum au–

tem hoc ut peculiare et . proprium habet, quod in maxima

mala inducere solet. Vnde .uidemus Iudam cum

paullat~m

fu–

rari assuéuisset, ea quae Christi patris nostri et Apostoforum

ad uitae culturo .necessaria erant surripiens,

[403] · · Sanc–

tum Magistrum Iesum Christum uendidisse. Semper .,autem

u idemus uiarum grassatores homines occidere < uiatores>,

non prius. sibi uisos nec cognitos, ut uel· exiguum uiaticl:lm

escaro quam secum illi .gerunt auferant. Deus .· autem

censtituit, ut quae quis alteri furatus sit aut ui eripuerit, non

577