[383-386]
DECLARATIO MANDAMENTI SEXTI
D.- Quid continetur in sexto mandamento ?
M.-Primum quidem < illud > : ne adulteri símus ; hoc au–
tem eo respicit, ne rem cum alienís uxoríbus habere < ueli–
mus > . Cum ením, post uitam honor maximae curae sit.
[383] id,eo, postquam quemquam occidere uetainur, sequi–
tur < illud > : "non moechaberis" ; adulterio enim honor et
existimatio nostra pereunt.
D.-Cur
autem "pr imum" dicis?
M.-Cum
decem Dei mandamenta iustitiae lex sint, pri–
mum omnium in iis praecipitur ne quioquain iniuriose aga–
mus, cuius modi adulterium est. Deinde alía quoque uetamur
admittere peccatorum carnalium genera :, [384} ne scilicet
coeamus cum femina Deo consecrata, ne cum con.sanguínea,
ne cum puella uirgine
cuiusui~
conditionis rem habeamus,
neue < demum> cum ulla siue nubili siue uidua siue mere–
trice quicquam libidinose faciamus.
D.-Quaecumque me doces reuerenter suscipio: .uera
enim esse profiteor. Magnopere tamen scire uelim, cur uene–
ris usus uitio et culpae detur :
[385] nihi·l enim delinque–
re uidentur si, uoluptatis gratia, caelibes cum nubil.ibus uel
uíduis cocant.
M.-Omnibus legibus < est constitutum, ut > adulterium
in scelerum· numero habeatur: iure naturali, iure ciuilí et
lege gratiae. Iure naturae: scriptum enim legimus Patriar–
cham Iudam feminam quamdam nomine Tamar (quae
< prius > eius nurus fuerat, tune autem uidua erat) praeg–
nantem inuentam, occidi iussisse.
[386] Vnde coUigimus,
homines, priusquam Moysi !ex daretur, agnouisse adulterium
esse peccatum. Deinde uero . in Moysis legibus multis in locis
573