Previous Page  592 / 816 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 592 / 816 Next Page
Page Background

[360-363]

siderate. Quod respiciens Deus in antiquo Testamento iussit

oos qui matri et patri oblocuti sint, (i]_Uiue eos uerberauerint

· iisl!le mruledixerínt m.orte mulctari.

D.~Cur

autem. in Dei mandamento iubemur patrem et

m~trem

honorare:

[360] nec ta:men praecipitur matri et

pJtri ut liberis auxilientur, diligant, ea tribuant quibus

egent?

M.-Natura ipsa .fit ut }Dater et mater et liberi se mutuo

amore diligant, sibique mutuo < quae opms sunt > largiantur.

Quemadmodum igitur liberi parentes diligere eosque in neces–

sifatibus acl.iuuare debent, sic omnino a parentibus faciendum

·est: ·&b iis enim libéri ut beneiuant prospiciendum est. [361] –

Cum autem parentum erga !iberos dilectio ex ipsa natura

oriatur, nihl de ea erat specialiter praecipiendum. Liberos

· autem uideml!ls ad pairentum caritatem non peruenire:

ii

igi–

tur de amore erga parentes erant admonendi. Neque hac una

<

adnionitione> Deus contentus, illud addidit, se ab iis qui

·mandamentum hoc uiolarent, poenas esse repetiturum,

, [•362] qui uero obseruarelilt,

i~s

:r;nereedem tri:butururn.

D.-Dic

mihi, qu_am poenam Deus sit irrogaturus íis qui

pa.rentes non honor31nt, quae uero merces eosdem honoran–

.tibus futura sit.

M.-Huic praecepto. Deus uerba haec addü: '!ut multos

·ann©s in terris uiuas" ad significandum eos qui prorentes rite

colunt, longaeuos futuros, qui uero non honornnt breuem ui–

tam uicturos.

[363] Neque hoc .tant um edicit, poenam

esse futuram, sed mercedem ·quoque retribuit; minime eniim

dignus est qui diu

l!l~l!lat;

quicumque eos, a quibus· uitam ac–

~eperit,

non honorrot.

D.-Age uero, die mihi nunc.,

ea quae de parentibus

praecipiuntur, an ·ad <il.ominos quoque pertineat eosgue omnes

qui in parentum numero sunt censendi.

56 8