[392- 39'5] .
pro:ximus esset, angelus eius anima:m ad inferorum portas
eduxit. Vbi, damnatis conspectis, timere ac tremere coepit.
Angeli uero auxilio confirmatus, omnes eius loci cruciatus et
tormenta collustrauit. Illud autem maxime mirum conspexit:
plurimos eo diabolos ingredi, ridentes, huc illuc dis–
currentes, quod quemdam adulescentem ad ínferos adduce- .
rent.
[392]
Quem cum ante Principem suum statuissent,
quasi ei bonum quid ostenderent, tune pr ínceps, laetans et
iis gll'atias agens sic loqui caepit: "Adulescentem hunc, qui
dum uiueret molliter recumbere amabat, in cathedra hac pro
eo apparata collocate." Cathedra illa ardebat ut ignis, adeo ut
si quis super eam mare totum cum fluuiis omnibus infundere
uellet, non tamen incendium illud restingueret.
[393]
Tune autem iussit : "Cum tam exquisitis uesti'bus indulserit,
aliquo pallio,rum meorum eum induite". Quae cum dixisset,
pallio induerunt cathedra ma feruentiore. Sic eo collocato,
tune Prínceps daemonum iussit: "Praebete ei bonum suaue
poculum". Tune potionem in magno poculo attulerunt, quod-·
dam quasi plumbum liquefactum, exundans, feruens, odore
taeterrimo. Cumque eo potauissent, illud ad omne corpus eius,
artus, ossa permanauit,
[394]
ut ardentissimus ignis.
Tune "Valde, inquit, amauit musicos audi·re; canite ·ergo ei".
Nec mora duo dia:boli, duabus tubis allatis, ad eum acces–
serunt: quas ad utramque eius aurem applicatas summis uiri–
bus inflaire coeperunt, donec ex oculis, naribus, ore eius
ardentem Ígnem elicerent, qui usque ad solum delabebatur.
"In lecto collocate" , inquit,
[395]
"ut ibi in aeternum ex–
cruciatus uiuat, quod in mundo adulteria sectans, tam iucun–
de uixerit." Arreptum igitur in quodam lecto collocarunt, cui–
us lecti ardori nullus est furnus, qui comparari possit. Tum
dracones uarii generis in eo lecto •erant, qui cum adulescen–
tem conspexissent, omnes eum unum comprehensum implicue-
575