VIERNES CUARTO
enzm venerdt je!U! in ca.rte/–
/um
:
.red erat adhuc in illo loco,
ubi occurreratei Martha. Judiei
ergo, qui erant cum ea in do–
mo
'
et con.rolabantur eam
'
cum
vidiuent Mariam qui61 cito .rur–
r.exit, et exiit
,
.recuti .runt eam,
dicente.r: Quia vadit ad monu
·
mentum, .ut p·loret
ilJi.
Ma–
r.iaergo, cum veniuet ubi erat
Je.ru.r, viden.r eum
,
cecidit ad
pede.r ejur, et dicit ei: Domi
-
ne
,
si
fuiu~s
hic
,
non euet
mortuus frater mezu. Je.r.us er–
go, ut vidit eam plorantem, et
juáieos
,
qui venerant cum ea,
plorantes, infremuit spiritu
,
et
turbavit seipsum, et dixit:
Ubi
p1uui.rtir
eum~
Dicunt ei: Do–
mine, veni, et vide. El tachry–
matus est Jesu.r. Dixerunt ergo
judiei: Ecce quomcdo amabat eum.
Quidam autem -ex
iptis dixe–
runt
:
Non poterat hic qui ape–
ruit oculo.r cieci nati, /acere ut
hzc non moreretur
~
Jesu.r ergo,
rursum
frement in
.
remetip.ro,penit ad monumentum. Erat au–
tem
.rpelunca, et Japi.r
.ruper–
positu.r ieraf ei. Ait Je.rut: Tol–
tite Japidem. Dicit ei Marrha,
.rorar eju.r qui mortutu fuerat:
Domine, jam fretet, quatridua–
nzu e.N enim. Dicit ei Je.ru.r:
Nonne dixi tibi, quoniam
ti
cre–
dideri.r
,
videbi.r gloriam
Dti?
Tullerunt ergo lapidem: Jesut
autem
elevatis sur.rum
'octtlfr,
dixit: Pater
, 1
gratiar ago tibi
quoniam .
audiJ.time. Ego autem
sciebam quia semper me audi.r,
:red propter populum, qui cir–
cumttat, dixi:
ut
credant quia
:tu
me mis-isti. Hiec
cum
dixfr-
díos que estaban con élla en casa,
y la consolaban , habiendo visto
á
Marta le vantarse con tanta pronti–
t~d,
y salir, la siguiero11, diciendo:
Esta va al sepulcro pan Uorar
allí. María, pues , habiendo lle–
gado adonde estaba-
Jesus, . al
verle , se echó á sus pies , y
le
dixo: Señor, si hubieras
estado
aquí, no hubiera muerto mi her–
mano. Entonces
J
esus, viéndo–
la llorar, y
á
los judíos que ve–
nian con élla, tambien llorando,
bramó interiormente, y se turbó
á sí mismo, y dixo: ?,En dónde
le habeis puesto? Respondiéron–
Ie : Señor ,
v.enid ,
y ved.
Y
Je
SU$
lloró.
P0r esto d ixe
ron
Jos jttdíos:
¡
Müa c6mo
le ama–
ba
!
Y
ótros de éllos , dixernn:
¿No podia éste que dió vista
al
ciego :de nacimiento, hacer que
este
ótro no
muriese~
Jesus,
pues, bramando segunda vez
ira–
teriormente , llegó al . sepulcro, el
cual era una ca'.'erna,
á
la cual
habian puesto por la parte de a–
fuera una piedra. Dixo Jesus:
Quitad la piedra. Díxole Marta,
hermana de aquel que había muer–
to:
Señor, ya apesta, porque
tiene ya cuatro dias. Respondióla
Jesus: -¿No te he dicho que si cre–
yeres, verás
la gloria de
Dios~
Quitaron, pues, 1a piedra; y Je·
sus, habiendo levantado los ojos
arriba, dixo: Padre, -doyte gra–
,cias porque me lías 0ido: yo bien
sabia qwe siempre me oyes; pero
yo lo dixe por causa ·del pueblo
que está alrededor ., para que crean
·que tú me has enviado. Habiendo
dicho esto, damó con una , gran
·voz:
Lázaro , ven afuera. E in-