Previous Page  197 / 214 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 197 / 214 Next Page
Page Background

-

189

tudi~is?

modestlre,

pi~tatis

atqoe eJfusre

in pM:tperes nat01m

spec1mma prrobel'e v1sus est . Ju eunte vero ndolesceutia ctii–

rurgicnm artem

edoctus~

qua semper in regenis potissitnum olla

absque me rcede curand1 usos, ab omuilius oblectamentis ab–

·horrens, illud unum in delioiis habeba't Deum ex animo cole–

re, Virginem

In~trem1

miralii\i amore prosequi, Jllrec11tio1\i ins–

tare, templa ad1re, ad poollltcntire ·sacramentum Jirccuenter

accedere, .c_relesti• srepc l'efi ci da pe, ca.lamitosis omni ope et

opera auxihom

~erre,

et c.orpus quot idiaa'is afilictare jejuniis.

Cum

all~em

_decim:um 9mntum <E tat is annum ageret majore

sempcr rn_ d'es des1deno ffogl'ans, se totum•IDeo devovendi,

eurnque vitre statun'I in eundi, .in qu e ab mundi illecebris pel'ic:U–

hsque semotus, Ileum unum qumreue, eique uni ornnino adhre–

•rerc posset, oblitus generis, domos, parenturn , voti.compos

factos, religiosre Saneti Dominici

fa

mü ire nomen·dedit, ibique so–

dalibus operarüs terbii Ol'dinis adscriptus,f!Uemndmf!)clum eni11is

prrecibus allligitarnt, omnigeno virtubum 'appara'tu instructus,

corumuni omuium admiratioue tirocinium exegit. 111irum pro–

fecto est q,uo studio VÍl'ttites quasque magis magtsque.colendas,

•ampléctet\dasque susceperit, ubi suam fidem eidem ardini •per–

petuo •obstriuxit. }Jumilitait;em enim ;fi rmissimum ;vfrtutum

on\nium fundnmentum i'ta d:ilexit, ut

nih~l

ei tam gratum, tam–

que jucundum csset, quam abject iora,

-et

-viliora qurequc cce–

oobii ministeria obire, se maximllm peccat orem appellaire, et

summissis

~enibus

illorum pedes deoséulari, qui eum. contu–

·melliis, convieíis, Judibriis consectaQ' sohl'bant. Etsi 'Vit11m in–

nocentissimam ageret, tameu suum corpus quotñdianis• uttri–

tum jejuniis, diu noctuque

iflag~is

credere, cfücium ferreasq?e

eatenas gestare numquam destitit,

ic~

ut recbissime

~oss1t,

9uod

n.wrtifica~ioiiern

Jesu VII suo <JOl>f!Ore

CI·rcu~fevrct"

Qui vero

meo humanarum rerum t<!Ontemptus! qilre mira paupertas! qure

fida

intamim~tre

pnclicitire in viola·t ique

p~d~vis

custodfal ll.:an–

ta in Deum chnritate restuabat, ut ve\ lev1ss1mre culpre speciem

horreret atque defugeret,1dies

uo~t~sque

preca.ndo tr.aduceret,

sermones non de aliís umquam ms1 de.Deo, reb_usque cmles–

tibus •frecuentes

ha~·eret,

om•nes aa Dei amovem

rnfla~ma11et,

acerbissimas Jesu Cruciartus con tiinenter recoleret, rn .

sa~ro

f'.orporis, et Sanguiais

Qhris~i

mysterio contemplando drn

~m­

motus consisteret, pro' Oeo vitam p1'oflind.ere. tum..maxime

optare, cum prresertim in i'¡lnarum', et!J apomre impems _ea:rre–

naturn ethnicorum furorem in é'hlrístian@rum cmde

cr.u'del~ss1me

debacchnri cognasceret , et qua m srepissi_me

~di

pemte11t1re sa–

cr111nentum, ac divinum convivium eo

prnta~1

seusn

acce~cret,

ttt •cmlestis ard@r toto ex ejus ove emicaret v1deretur. H'c tam