Table of Contents Table of Contents
Previous Page  198 / 228 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 198 / 228 Next Page
Page Background

De Perfona

Spiritus

fanui .

tis Oratoribus refpondit ·,

Si priu[1uam ita

~antaretut

interrogatuJ effi"!

,

ne tnforr.

t~r

u

tique re[pondiffem:

Et .fiattm fuum ConCl–

lium, fuamque fententtam confirmaos fub–

dit,

Numquid magiJ

[alutar~ ~ft

oredere, pe;

riculofumve non

cred~re

Spzrztum

[anBu~

a

Filio, jicut

a

Patre procedere

,

quam r:zltum

Sapientiam Deum

a

Sapientia Deo verztatem

Deum

it

veritate Deo genitttm effe;

&-.

tamen

utrumque unam Japientiam, unam v_eritatem

ef(cntialiter Deum

·

effe; quum tamen td a

[a~·

líiJ Patribus eidem .fyl'lfJ¡ofo conftet non addt-

tum

~Jle?

·

Infuper

affirmat ídem Magifier fententia–

rum, quod Pontifex fiatim

~

receífu prre–

ctiétorum Oratorum curavent Symbolum

Confiantinop_olit~num exa~ari

duabus ,

t~bulis argenteJS , m una qmdem

lal~C

tn

altera

Grre~c,

utmbique fine add1tamepto

illo

Filio¡¡ue:

E-rgo confequens efi, quód

in

illo ipfo tempore hrec additio

n~ndum

erat legitime faéla , nec ab

Eccl~ha

Ro–

mana probara.

Re[pondeo:

Meritó quidem hrec prrefiitif–

fe I.eoncm Tertium , quoniam forte illo

ipfo temptlre nondum hrec additio legcba–

tur ab Ecclefia

RorJI~l

a

in facrificio Mif–

fre, licet in aliquibus

col

fi's

l'atticulari–

bus mos invaluiífet hanc parciculam

Filio–

que

pridem Symbolo Confianti

1bpoli~aiW

additam inter Miffarum folemnja rccaan–

di: non tamen propterea additionem da–

mnavit, fed quod in-Miffa cantaretur abf–

que pr:Evia ordi a ionc Roman;E Ecclofire

non

probavit.

Nec

reftrt,

quod ifre curaverit Symbo-

1

um

ita exarari fiAe prrefata panícula :

id enim fecit , ut falvaretur m moría in–

regri

'ymboli Confiantinopolitani , qure

porcrat obliterari nova xplicarione Sym–

boli ; utque conílaret , nihil contrarium

amiquitari doced ; fed

integram rctineri

fiel

em

~ntiquam ,

folis explicationibus

.d

nuó pofttis.

QUA:STIO

SECUNDA.

4

Utriun

Spu·ittu

[anfJu¡ d1(fingueretur reafiter

a

Filio,

Ji

ab

ipJ~o

non procederet.

N

Dtandum

1.

Ex

~oél:ore

in

1.

difiinél.

~

II.

qurefi.

2.

nu.

~

Godfredum quod–

llb.

qu

11.

"l·

qulffiwnem han

e

inurilem

judi

aiT ,

'

folutionis inclignam, propte–

í

a

quo

el.

fu pponat impoffibile

1

n mpe

fi.

Frpjf:n Tb:ol.

T

om,

lll.

lium non

proc~clere

a

Spiritu fanélo; ralis

autem fuppofitto non videtur admittenda

a

refp<;>n_dente, quia exinde redargui poffet'

&

adtgt ad concedenda contradiétoria

quod mal_'ime refpondente,m urgeret,

&

¡,;

errorem m4uceret . Verum

cetel~

orones

Scholafiici tanti fecerunt eam qurefiionem

ut accuratas ,

&

fubtiles in ejus

refolu~

tione difputationes texuerint; nec fuit caf- .

tus eorum labor. Sicut enim utiliter fimi–

les

~lire

q}lrefi.iones ·agitantur in Scholis,

puta .an

h

Deus Hon

dfe'

mutabilis , fo–

ret retcrnus : An

fi

homo non elfet rifi–

bilis, dfet difiinélus ab equo. Prima qui–

dem ad invefiigandum , an immL¡tabilitas

fit formalis ratio retcrnitatis :

Se~unda

ad

cognofcen~um

forrpale principium confii–

tucns hommem '

&

eum

a

brutis difiin–

guens , tametfi iílre fuppofitiones

fint

im–

poffibiles ; ita parirer .quamvis fup

poftt

io

a..

n.<;>bi~

Jaél:.a tít.

impoffibi~i~;

q:uia

t.am

~n

maxtme conduc;t a(! ·perclplcndam

.ratt

o–

nem formalem difiinélivain Filii

a

Spiritu

fanélo, idcirco, nec fuperflua, nec impli–

dlns ccnferi deber . Ande quód S. Au–

guft.

lib. de Trinitate cap.

6 .

fimilem

hy–

potheftm

impoffibi~em

admittat , docens ,

q

ód

Si Pater Filittm non genuiflet, nihil

probiberet eum dici ingenimm

:

Certu¡n

efl:

cnim,. quód Patrem non gignere Filium,

fit omnino imppffibile ; attamen ex hac

fuppofitione impoffibili reél:e concludit

f.·m–

élus

Augu~inus,

quod edi in divinis Per–

fen~

non. effet generans , non miml$ fo–

ret mgcmta •

Nota~um

2.

Ex eodem Doélorc ibídem;

Propolltiones illativas eífe duplicis gene–

i·is, ali:E namque inferuntur per prredica–

tum primo inrrinfecum; alire veró per lo–

cum extrinfecum. Prioris generis funt, ex

quibu~

per Iocum intrinfecum ,

.&

confe–

quenua cffentiali unum

fc

quitur ex alío;

ut ex ha

e

bomo

eJl,

intrinfece fequitur ifia:

Ergo

e/1

rationalu

;

quia rationale eíl prre–

dicatum intrinfe um,

&

eífentiale homini.

Poficrioris generis funr, qure confequentia

tannlm veluti accidemali inferun.tur ex al–

tero , neceffari.O tamen ; fic ex hac

bomo

eft,

fequitur ranuim extrinfece ljcct necef–

fario: Ergo

rifibiiii rft;

quia rifibilítas non

efi de primaria inrrinfeca,

&

effentiali ra–

cione liominis , fed efi qujd extrinf< cum

confiitutioni ¡us effentiali .

1

n prioribus

Cuppolltio nibus,

h

·porh ticis , ce. tum ell:,

quod

íi.l bl.lto

po11

liori ,

f-quitur

p

r

N

locum