190 / 228
•
De Perfona Spiritus
fanai.
181
au8i
funl
a
fiJe, ut drcie1, &quater ad Ec–
clejí~ ~remiu~
redierint, totin fe
~bdicave.¡,_int.
Quoc1rca emrcndum efi quadhonem l'ranc
cxalliffime difcutcre , ut quam vecors ,
q
uamq u
e
tetra Grrecorum infania ftt, cla–
riu
innorcfcar. Idcirco fit
CONCLUSIO U'NICA.
R
Evera
SpirÚUI fané/u¡
a
Patre' Filioque
procedit.
Ha:c efi de fide d.ecermi na–
ca in variis Conciliie,
&
propugnara
a
lilnllis Patribus utriufque Ecclefta: Orienta–
lis ,
&
Occidentalis infra proferendis.
Colligitur,
~
prQbatur
1.
ex Scriptura
{acra.
•
P
Rimo
quidem ex Joan. cap.
16.
verf.
14.
ubi Chrifius promittcns Apofiolis fe
mlÍTurum Paraclerum Spiritum veritatis ,
q ui cos doceret omnem veritatem, ait,
li–
le me darrficabit
,
quia de meo accipiet
,
&.
annuntiabit vobiJ
•
t<ucm textum ftc pon e–
rar
S.
I.g!mius Epifiol
a~~~
·
helios, ubi
r~fcn Fllm
ad
l
1
acre'll d1x1
e,
E~o
te dart–
fi~a"!i
fup r Urram, DJiUI
P't(.
eci, q od
dr~ifti
mthl, ut faurem; de Spiritu [1111éio 11it
,
'1/e
n~e
c!arificabll [up.r ltrrllm, quia
de
meo
a
ci–
pm,
&.
annu11tiabit vobiJ
·
Ergo m.crlJI!Ieor11m
ip[um glorificar
,
a
t¡tl
&.
accipit, t¡uod fo–
ceret.
Quibus verb1s inflrt Ignat;us, quod
licue
:¡fius Patt em glorificavit; quía
rc~i
p:t
a
Patrc
ab
co proccc\cnc\o ; lta Spiri–
ws
S.
ilium
61orificat, quia accipit
ab
co
roccdcndo , nam
erbum
accipm
,
non
.tliud, qu:lm proceffioncmíignificar; quo4
niam in
Evan~elio
nunquam c\icitur unarp
Pcrfonam divmam da re alteri,
& hancab11la
acc ip re, ni{i hrec ab illa proccd.at;
quo ir a nufquam lcgimu
, quod Pacer
di\rinus
a
ipiac aliquid
a
Filio , aut
J
1-
ricu
. n
ilium
a
Spiricu S. quía
n~c
l
ilius
a
piritu
. ncc Pat r ab eo ,
&
Fili
proc die. Quod da
re
probar
S.
Epi–
P.h ni"
in
An
ora
ro,
ubi cum initio di-
tffi
t;
Sp~ritus
Jan UJ in medio Patrh
,
&t
Fllu rx Patre
&,
Ftlio
circa medium ait,
Si v:,.O Cbri¡luJ
~x
J'dtre
c~dttur
Dezu el'!:
Dto
Jpint~¡ ~x Ch~t}if,
aut
ab
utrt{q~e,
{rr ut
Cfmjfu¡ a1
ú
,
t
a
Patr proccdtc ,
"'
hi
eh:
m"o
a
ip1
t,
&c.
Cowfirm.lrt~r
x
v ·rbi
1i
quentibus
v
rfu
1 - .
Omnu,
qu~
Par
r bJbtt,
~a
[unt, pro–
pl:r:.
' xi;
'i u1.1
r
n1
'
tv 1p1rt :
Er~o
Fi-
lius habet
a
Patre non foltim· eJYenciam ·;
fed vinuwm fpirandi , feu fcrcunditatem
producendi
~pi ritum
S. Omnes enim per–
feétiones fubfrantiales Patris funt ipli Fi–
lio communes hoc uno excepto , quód
Filius non efi Pacer .
lnfuper ideo Chri•
fius clicit , quód ab eo Spiritus S. acci.,
piet, quía ipfe habet omnia , qua: Pacer;
partícula. enim
propterea
,
caufam refert,
cur dixerit
de m:o accipiet,
nempe quia ,
Omnia
,
qu& hnbet
&or:.
Unde
S.
Aurruft.
A quo habet Filius, ut fit Deu1, ab ilfo babee
utique, ue etiam
dt!
illo procedat SpirituJ [an–
éluJ.
Et
lib.~.
contra Maximinum
c. 14·
Qui talem Filium genuit,
gig~endo
dedit,
ut
etia
m
de ip[o procederet SpirituJ (anéiuJ..
Qua:
omma luculenter explica
e
Eugenms
l V.
in I.itteris unionis ,
Quoniam
,
inquit ,
omnia, qu& Patrii (unt, ipfe J>ater unigenito
Filio [uo gignendo Jedit prteter eflé Patrem
;
bQc
ip[u~,
t¡uod Spiritu¡ (anélui procedii ex
Filio
,
iffe Filiu1
~ternaliter
bab:t
,
a
quo
~tiam
&ternaliter genitUI
e/1.
His aurem fubfcribit ipfemet
S.
Dama–
fcenus, quem pro fuo tuendo errare Grre–
ci
nobis ob¡icmnt , nnm lib.
x.
de ficle
c.9.
ait;
Omnia,
qtt~babetPater,
F1lii[unr,
f;oc- uno exc-epto, quOd ingenitus non efl
.
bt
c.
11.
Unum denique omnino (unt Pater Fi–
ltu¡
~
&.
Spirirui Janéiur
,
niji quod(Pater ge–
nirui non
iji,
Filiu,¡gmitui
ej1,
&o
SpirituJ S.
f!roceffit
•
At
fi
Spiritus S. non procederet
a Filio, nc:c hic illum fpiraret, non fola
generatione
,
fed eti am fpirandi virtute
a
Patre di!inguererur: Ergo clim S. Dam:t–
fcenu¡ affirmet Pacrem ,
&
Filium omnia
haber'?!! communia prreter Paternitatcm,
.&
Fiiiation m , haud dubiCfentit eos habere
vim (piranc\i tommunem , adeoque Spiri–
tum
S.
ab utroque procedere.
Serund~
,
Probatur ex iis Scriptura: fa–
erre rcxtibus,
~ibus
Filius divinus fpon–
J,n
Apofiolis
1e
miífurum eis Spiritum
S.
~ic
eodem cap.
16.
v.
7·
Si non abiero, Pa–
radetuJ non veniet
ad
vo1
;
ji autem abiero
mittam eum
ad
VOJ.
Et
priliscap.
I).
dixe–
rat,
Cum vtnerit ParachtuJ
,
que
m
tgo mit–
tam
vobiJ
a
Patre:
At miffio unius Perfo–
na: ab alía intclligi nequit, nifi fubílantia–
lit r ab illa procedat'
a
qua mittitur'
ma–
ximc, quando Perfonz funt ejufdem natu–
rz,
&
fubílantiz , ficut ipfunet Grzci de
Filio,
&
Spiriru
S.
affirmanc: Ergo revera
pirirus S.
:i
Filio procedit, fiquidemabco
rnittüur.
Cnde
Gre&or. magnus
Horn:
26.
111